Lahars zijn modderstromen die ten minste 60% vulkanisch materiaal bevatten (inclusief as en puin van eerdere uitbarstingen). Ze ontstaan hoog op een vulkanisch gesteente, hebben de dichtheid van nat beton, en volgen beekdalen met snelheden tot 30 kilometer per uur.
Lahars zijn misschien wel het grootste vulkanische gevaar in de zuidelijke Puget Sound-regio. Dat komt omdat de stroomkanalen daar hun hoofdwater hebben bij de lahar-gevoelige Mt. Mt. Rainier is zeer steil en is vatbaar voor aardverschuivingen die lahars kunnen veroorzaken, zelfs wanneer er geen uitbarsting is. De grootste lahars worden echter meestal in verband gebracht met vulkanische onrust.
Een vergelijkbaar gevaar dat zich in onze regio kan voordoen, zijn gletsjeruitbarstingen, ook bekend onder de IJslandse naam “jökulhlaup” (spreek uit als “yo-kul-h-loip”). Deze zijn veel vloeibaarder en verplaatsen zich sneller dan lahars en de meeste blijven meestal binnen of dicht bij het stroomkanaal. Grotere gletsjeruitbarstingen zijn echter zeer gevaarlijk en kunnen bruggen, kampeerterreinen en bouwwerken verwoesten. Omdat overstromingen onvoorspelbaar zijn, moet u alert zijn als u valleien bezoekt waar gletsjers doorheen stromen, vooral op ongebruikelijk warme of regenachtige dagen. Als u zich in de buurt van een beek bevindt en een bulderend geluid hoort vanuit het hoger gelegen deel van de vallei of een snelle stijging van het waterpeil opmerkt, ga dan snel de beekberm op, weg van het beekkanaal en naar hoger gelegen grond. Probeer niet te ontsnappen door stroomafwaarts te gaan; puinstromen verplaatsen zich sneller dan u kunt rennen.
De uitbarsting van de Nevado del Ruiz en de lahar in 1985 brachten het gevaar van lahars wereldwijd onder de aandacht. De lahar verliep in drie grote pulsen. Een van de lahars vaagde Armero vrijwel weg; driekwart van de 28.700 inwoners kwamen om. De eerste lahar was 30 meter diep, bewoog zich met een snelheid van 12 meter per seconde en duurde tien tot twintig minuten. De tweede lahar, die zich met een snelheid van ongeveer 6 meter per seconde voortbewoog, duurde dertig minuten en werd gevolgd door kleinere pulsaties. Een derde grote puls bracht de totale duur van de lahar op ongeveer twee uur. Tegen die tijd was 85 procent van Armero omhuld door modder.
Pierce County heeft de evacuatieroutes van de vulkaan in kaart gebracht en borden geplaatst voor het geval er een lahar optreedt. Een waarschuwingssysteem dat in werking wordt gesteld door sensoren op de berg in de buurt van de kanalen van de Carbon en de Puyallup River zal sirenes activeren om de bewoners stroomafwaarts te waarschuwen.
U kunt een kaart van de evacuatieroutes bekijken op de website van Pierce County Emergency Management.
Er is ook een gevarenkaart gemaakt van eerdere lahar-activiteiten voor de regio die mogelijk wordt getroffen door een lahar van Mount Rainier.
Voor nog meer informatie over lahars, bezoek de Cascade Volcano Observatory pagina over lahars en puinstromen.