Legends of America

~~~~

Between 1513, when Juan Ponce de Leon first set foot in Florida, and 1821, when Mexico gained her independence, as well as the Spanish possessions in the present United States, Spain left an indelible influence in the United States. Spanje was de leidende Europese mogendheid in de vroege keizerlijke rivaliteit om de controle over Noord-Amerika en domineerde eeuwenlang de zuidoostelijke en zuidwestelijke delen van wat later de Verenigde Staten zouden worden – met name de staten Florida, Texas, New Mexico, Arizona en Californië. Haar bezittingen bereikten hun maximale omvang tussen 1783 en 1803 toen zij zich in een halve maan uitstrekten van Florida tot Californië.

Spaanse motieven voor kolonisatie waren drieledig: het lokaliseren van minerale rijkdommen, het bekeren van de Indianen tot het Christendom, en het tegengaan van Franse en Engelse inspanningen. Het Spaanse kolonisatiesysteem was zeer succesvol. Eerst onderwierp een gewapende macht de inboorlingen en stichtte forten, of presidios, voor toekomstige bescherming. Vervolgens trokken ijverige missionarissen erop uit om de Indianen tot het Spaanse geloof te bekeren en hen de kunst van de beschaving bij te brengen. Tenslotte stichtten vertegenwoordigers van de koning civiele nederzettingen in samenhang met de presidios en missies. De Kroon controleerde het sterk gecentraliseerde proces via een bureaucratie die groeide naarmate het rijk zich uitbreidde. Maar het verhaal begint in de eerste jaren van de 16e eeuw, toen Spanje zich voor het eerst realiseerde dat Christoffel Columbus geen voorposten van Cathay (China) had ontdekt, maar een Nieuwe Wereld!

In de twee decennia na de eerste reis van Columbus begonnen Spaanse zeevaarders zich pas bewust te worden van de aard en omvang van zijn opmerkelijke vondst. Na Cortes’ verovering van Mexico in 1519 trokken de Spanjaarden noordwaarts op zoek naar nog meer rijkdommen en potentiële bekeerlingen.

De eerste missies en presidios werden in het midden van de 16e eeuw gesticht in het zuidoosten van de Verenigde Staten – in Florida, South Carolina en Georgia. Met uitzondering van Presidio St. Augustin later (Castillo De San Marcos) in St. Augustine, Florida, was de Spaanse bezetting in deze regio van korte duur, omdat hun bezittingen werden aangevallen door vijandige Indianen, veroverd door andere landen, of snel werden verlaten. De Spanjaarden hielden echter de Presidio in St. Augustine, gesticht in 1565, meer dan twee eeuwen lang in stand. Uiteindelijk ging ook deze stad verloren – aan Groot Brittannië in 1763.

In de tussentijd waren de Franciscaner broeders druk bezig met het bouwen van missies in het huidige New Mexico. Van 1610 tot 1640 bouwden de ambitieuze priesters tussen de 30 en 50 kerken, veel daarvan langs de Rio Grande. Hier werkten de broeders aan de bekering van de bewoners van inheemse dorpen, die zij Pueblos noemden, naar het Spaanse woord voor “stad”. De San Miguel Missie in Santa Fe, New Mexico, gebouwd tussen ongeveer 1610 en 1626, is naar men beweert de oudste kerk in de Verenigde Staten.

In de late jaren 1600 verkenden de Fransen, die zich al in Canada bevonden, de Mississippi rivier tot het punt waar deze uitmondde in de Golf van Mexico. De landing, onder leiding van Robert Cavelier de La Salle in 1684, vormde een bedreiging voor het Spaanse grondgebied en Spanje reageerde door zijn nederzettingen uit te breiden naar wat nu Texas is, waardoor een buffer ontstond tussen de rijkdom van Mexico en Frans Louisiana.

De eerste van deze missies, gesticht in 1690 in de buurt van het huidige Weches, Texas, mislukte vanwege de vijandigheid van de Indianen, maar na 1716 werden er andere missies gesticht in Oost-Texas, en sommige van hen floreerden. San Antonio werd de thuisbasis van verschillende missies, waaronder San Antonio de Valero (de Alamo). De Franciscaner missie van Nuestra Señora del Espíritu Santo de Zúñiga, die in 1722 aan de baai van Matagorda werd gebouwd om de kust tegen de Fransen te beschermen, werd later landinwaarts verplaatst. Vandaag de dag staat het bekend als de Aranama Missie of Missie La Bahia.

In het voorjaar van 1687 leefde en werkte een jezuïtische missionaris genaamd pater Eusebio Francisco Kino met inheemse Amerikanen in het gebied dat de Pimería Alta wordt genoemd, of “Boven Pima Land,” dat tegenwoordig ligt in de gebieden tussen de Mexicaanse staat Sonora en de staat Arizona in de Verenigde Staten. Tussen 1687 en 1711 stichtte hij meer dan 20 missies in acht missiedistricten. In Arizona stichtte hij de missies San Xavier en San Gabriel langs de Santa Cruz rivier.

Toen de Spanjaarden zich in Californië begonnen te vestigen, vergezelde pater Junípero Serra de expeditie van José de Gálvez in 1769 en stichtte de missie San Diego de Alcalá in San Diego. Het was de eerste van 21 franciscaanse missies in Californië die tussen 1770 en 1823 werden opgericht. De laatste was San Francisco Solano, gelegen in de Sonoma-vallei. Het doel van de priesters was de Indianen van jager-verzamelaars te veranderen in beginnende katholieke boeren.

De missies vormden een integraal onderdeel van de noordelijke grens van Nieuw-Spanje, gevestigd over een uitgestrekt gebied. Van het begin van de 17e eeuw tot het begin van de 19e bouwden de Franciscaanse, Dominicaanse en Jezuïetenordes van de Rooms-Katholieke Kerk missies in wat nu Noord-Mexico en het zuidwesten van de Verenigde Staten is. In veel gevallen waren de missionarissen de eerste Europeanen die grensgebieden betraden in een poging de inheemse bevolking tot het christendom te bekeren.

De missies waren ook belangrijk voor de landbouwproductie. Elke missie had een ranch voor het houden van schapen, geiten en runderen, die voorzagen in de eerste levensbehoeften zoals vlees, wol, melk, kaas en leer, alsmede land om akkers aan te leggen voor de oogst van gewassen. Van de inwoners werd verwacht dat zij de ranches en akkers onderhielden om te kunnen overleven. De missie droeg ook op andere manieren bij aan de economie. Zij vestigde noodzakelijke industrieën zoals weven, ijzerbewerking en timmerwerk, die belangrijk waren voor het onderhoud van de gehele militaire en politieke structuur van het Spaans-Amerikaanse grensgebied. Om deze inspanningen te ondersteunen, stelden missionarissen manuele training in Europese vaardigheden en methoden op. Alles wat door de inboorlingen werd geconsumeerd en gebruikt, werd in de missieposten geproduceerd onder toezicht van de priesters.

In hun streven om zowel het katholicisme als de Europese landbouwmethoden te introduceren, moedigden de missieposten de Indianen aan om nederzettingen in de buurt te stichten, waar de priesters hun religieus onderricht konden geven en toezicht konden houden op hun arbeid. Het was de bedoeling van de Spanjaarden dat de Indianen geschoolde arbeiders en trouwe onderdanen van de Spaanse kroon zouden worden. De presidio, de missie en de burgerlijke nederzetting werden verwante grensinstellingen ter ondersteuning van de Spaanse kolonisatie.

In een poging hun nieuwe omgeving aan hun behoeften aan te passen, begonnen de Spanjaarden hun cultuur te reproduceren in Hispanic kunst, gewoonten, waarden en geloofsovertuigingen onder de Indianen. Zo brachten zij hun architectuur, stadsplanning, ontwerpen en manier van leven over op de mensen en hun koloniën, waarvan veel nog te zien is in de hedendaagse plaatsnamen, kenmerkende architectonische stijlen en meubilair, en tradities.

In ontwerp weerspiegelden de missies gotische, Moorse en Romaanse bouwstijlen van de verschillende culturele invloeden die door de Spanjaarden werden meegebracht. Het werd soms gekenmerkt door het contrast tussen de eenvoudige, solide constructie die de nieuwe omgeving eiste en de barokke versieringen die uit Spanje werden geëxporteerd.

De Spaans Koloniale stijl in de Verenigde Staten kan worden teruggevoerd op St. Augustine, Florida, de oudste gevestigde stad van het land, gesticht in 1565. De stijl die zich in het zuidwesten ontwikkelde, incorporeerde ontwerpinvloeden van de architectuur van de inheemse Puebloan-volkeren. In Californië ontwikkelde de stijl zich anders, omdat het te ver was voor geïmporteerde bouwmaterialen en zonder geschoolde bouwers, tot een sterke eenvoudige versie. Tot de best bewaard gebleven voorbeelden behoren de missies San José y San Miguel de Aguayo in San Antonio, Texas; San Juan Capistrano, in Californië; en San Xavier del Bac bij Tucson, Arizona. Vaak diende de missie meerdere doelen – haar specifieke religieuze functie, evenals een economische functie, en soms, als een fort om de bewoners van het gebied te beschermen tegen aanvallen. Er waren echter ook specifieke structuren opgericht om de Spaanse priesters en hun volgelingen te beschermen – de presidio.