Antwoord: CO is een polair molecuul door het grote elektronegativiteitsverschil tussen zuurstof (3,44) en koolstof (2,55) binnen de lineaire structuur. Zuurstof blijft achter met een partiële negatieve lading en koolstof blijft achter met een partiële positieve lading.
Hoewel het molecuul als polair wordt beschouwd, komt de noodzakelijke verdeling van lading over het molecuul niet overeen met de voorspelling. Omdat koolstof drievoudig gebonden is aan zuurstof, heeft koolstof een eenzaam elektronenpaar nodig om zijn valentieschil te completeren. Wanneer men dus de formele ladingen telt – “bezit” koolstof vijf valentie-elektronen en heeft een lading van -1. Omgekeerd “bezit” zuurstof ook vijf valentie-elektronen en heeft een lading van +1. Dit druist in tegen de voorspelling van de elektronegativiteit, maar dit is een gevolg van de noodzakelijke bindingsstructuur. De polariteit veroorzaakt door de elektronegativiteit gaat dus in tegen de verdeling van geladen elektronen. Het gevolg is dat het molecuul een veel zwakkere polaire dipool vertoont. Dit heeft twee gevolgen: 1.) koolmonoxide heeft een laag smelt- en kookpunt, die beide in de buurt van -200˚C liggen en 2.) de structuur is instabiel en blijft slechts korte tijd bestaan als het van nature in de atmosfeer voorkomt.
Om meer te leren over het stabielere maar verwante molecuul Kooldioxide (CO2), kijk dan eens naar de volgende artikelen over de polariteit en de Lewis puntstructuur voor CO2.
CO Ball and Stick Model. Gemaakt met Avogadro.
Hoe wordt koolmonoxide (CO) in de echte wereld gebruikt?
Hoewel CO in hoeveelheden van meer dan 35 ppm giftig is omdat het de normale werking van hemoglobine verstoort, is aangetoond dat koolmonoxide in het menselijk lichaam een rol speelt als signaalmolecuul; bijvoorbeeld als neurotransmitter of als ontspanner van de bloedvaten. Als gevolg van deze eigenschappen is koolmonoxide in medisch onderzoek onderzocht als een mogelijk ontstekingsremmend middel. Koolmonoxide wordt ook gebruikt in de chemische fabricage en de metallurgie (d.w.z. het reduceren van metalen uit ertsen) vanwege zijn status als de eenvoudigste oxokoolstof (d.w.z. de eenvoudigst mogelijke combinatie van koolstof en zuurstof).