Mythen en feiten over Ares- de Griekse oorlogsgod

De Griekse oorlogsgod Ares stond bekend om zijn impulsieve en niet aflatende bloeddorst en werd gevreesd door de mensen en de Griekse goden. Van alle grote Griekse goden en godinnen op de berg Olympus (de woonplaats van de goden), werd Ares het meest veracht. De krijgersgod was altijd roodgloeiend en brandend van woede.

Zijn Romeinse tegenhanger was Mars. Iets anders dan Ares, werd Mars – de beschermgod van Rome en de oorlog – vaak op een wat meer bedaarde en gedisciplineerde manier afgebeeld dan Ares. Gezien het feit dat Ares allesbehalve liefde in zijn hart had, was het nogal ongewoon voor hem om met succes verliefd te worden op de godin Aphrodite – de god van de liefde. Om Ares volledig te begrijpen, volgen hier enkele belangrijke mythen en feiten over de Griekse god van de oorlog:

Ares’ geboorte in de Griekse Mythologie

Ares was het product van een verbintenis tussen oppergod koning Zeus en godin Hera. Hij kreeg dus zijn kracht van Zeus, en zijn wraakzucht en dorst naar geweld kwamen van zijn moeder, Hera.

Ares’ directe broers en zussen waren de godheden Hebe en Eileithyia. Hij had ook andere halfbroers en zussen, zoals de godin Athena, Apollo, Dionysus, Hermes, Hercules (Herakles), Helena van Troje en Hephaestus.

In veel oude Griekse mythen wordt gezegd dat Ares vaak door zijn vader werd genegeerd. Al vanaf zijn geboorte koos Zeus meer de kant van zijn andere kinderen, vooral Athena. Misschien was dit de drijfveer van Ares in een pad van totale chaos, vernietiging en oorlog.

• Oeroude Griekse Titaan Atlas – Oorsprong Mythe, Macht en Symbolen
• Griekse Godin Nike: Mythe, symbolen en voorstelling

Hoe werd Ares de Griekse god van de oorlog?

Ares’ gedrag als kind was zeker onbetamelijk. Als gevolg daarvan kreeg hij beduidend minder aandacht van de koning van Olympus, Zeus. Zijn moeder, Hera, was misschien wel de enige die hem echt begreep. Volgens een aantal oude Griekse verhalen haatte Zeus, evenals de andere goden op de berg Olympus, Ares volledig. Alle afkeer en haat die Ares ten deel vielen, maakten hem woedend en dreven hem tot oorlog en geweld.

In vergelijking met zijn zuster, de godin Athena, ontbrak het Ares vaak aan enige zinvolle gevechtsstrategie of wijsheid. Het kwam niet zelden voor dat hij zich liet meeslepen door zijn lust naar wreedheid. Winnen was voor Ares van weinig belang; het enige wat hij wilde was mensen zien vechten en elkaar zien doden.

Hoe wordt Ares in de Griekse Mythologie afgebeeld?

De oude Grieken beeldden Ares meestal af als een krijger die een speer en een schild hanteerde. In sommige gevallen droeg hij een metalen harnas en een glimmende helm terwijl hij op een woest uitziende strijdwagen reed. De paarden die de strijdwagen trokken, ademden vaak vuur. Ze waren ook zeer snel en behendig en vertrapten alles wat op hun pad kwam.

Ares’ meest in het oog springende eigenschap (misschien zwakheid) was zijn ruwe en oncontroleerbare drang naar geweld. Omdat hij niet over strategisch denkvermogen of wijsheid beschikte, vertrouwde hij vooral op zijn kracht en liefde voor bloedvergieten. Als oorlogsgod liet Ares altijd een spoor van lijden en lijken achter, waar hij ook ging.

Achter de andere kant van de medaille staat dat Ares in sommige mythen wordt afgeschilderd als een van de mooiste goden op de berg Olympus. Zijn schoonheid en moed waren slechts enkele van de redenen waarom Aphrodite verliefd op hem werd.

Ares’ affaire met de godin Aphrodite

In veel verhalen uit de Griekse mythologie heeft Ares zich nooit gesetteld en is hij nooit getrouwd; hij had het gewoon te druk met het begeren van oorlog en verwoesting. Er wordt echter beweerd dat Ares ooit smoorverliefd werd op Aphrodite, de godin van de liefde. De twee godheden waren elkaars tegenpolen, maar op de een of andere manier voelden ze zich tot elkaar aangetrokken. Wat geeft dat? In ieder geval was hun romance niet geheel kuis. Aphrodite was al getrouwd met Hephaestus, de Griekse god van het vuur en het maken van wapens.

Hephaestus’ ingenieuze val voor Ares

Toen Hephaestus ontdekte dat zijn vrouw, Aphrodite, een verhouding had met Ares, ging hij op pad om hen in de val te lokken. Volgens de Odyssee van Homerus plaatste Hephaestus met fijngevoeligheid een onbreekbaar gouden net rond Aphrodite’s bed. Het mechanisme werkte zo dat, op het moment dat Ares en Aphrodite samenkwamen, het net in werking trad en de twee in een zeer compromitterende positie bonden. Vervolgens stelde Hephaestus Aphrodite en Ares ten toon, zodat de goden op de berg Olympus hen konden bespotten. De twee ontrouwe goden werden tijdelijk van de berg Olympus getrapt.

Ares’ beroemdste kinderen

Net als veel van zijn medegoden had Ares een aantal buitenechtelijke kinderen, zowel met godinnen als met sterfelijke vrouwen. Het merendeel van Ares’s kinderen kwam uit zijn verbintenis met Aphrodite. Dit betekende dat sommige kinderen van Ares ofwel vol haat (zoals hun vader) ofwel vol liefde (zoals hun moeder, Aphrodite) bleken te zijn.

• Phobos en Deimos

Gewoonlijk vergezelden Ares’ kinderen Phobos (de god van de angst) en Deimos (de god van de terreur) hem in de strijd. Soms vergezelde zijn broer Eris, de godin van de strijd, hem wanneer hij een dorp plunderde.

• De vier Erotes

De vier belangrijkste Erotes (Eros, Anteros, Himeros, en Pothos) in de Griekse mythologie verwijzen naar Ares’ kinderen met Aphrodite. De Erotes pikten het merendeel van hun attributen van Aphrodite. Daarom werden zij vaak beschouwd als goden van liefde, verlangen en seks. De beroemdste van de Erotes is wel Eros, de god van liefde, verlangen en seks.

• Harmonia

De godheid Harmonia werd geassocieerd met harmonie. Van alle kinderen van Ares was Harmonia degene die zich het meest inzette om de slechte daden van Ares en zijn andere oorlogszuchtige kinderen teniet te doen.

• Adrestia

Adrestia was een ander kind dat voortkwam uit de verbintenis tussen Ares en Aphrodite. Zij was verantwoordelijk voor het evenwicht tussen liefde en haat. Volgens de oude Grieken staat ze ook bekend als: “zij die niet kan worden ontkomen”. Op elk moment in de tijd zorgde zij voor een perfect evenwicht tussen de twee tegengestelde krachten van goed en kwaad. In sommige gevallen vereerden de oude Grieken haar als de godin van de opstand of de vergelding. Dit leverde haar een andere naam op: de godin van de nemesis.

• Hippolyta

In het Amazonegebied verwekte Ares een kind dat later de Amazonekoningin Hippolyta werd. Dit is de reden waarom veel Griekse mythologen de Amazonebewoners soms als afstammelingen van Ares beschouwden.

Volksstaten die Ares aanbaden

Door zijn gewelddadige en strijdlustige aard werd Ares in het Oude Griekenland nauwelijks vereerd. Hij werd beschouwd als afzichtelijk en onwijs – de meest gehate van alle goden in het Griekse pantheon. Als het op oorlog aankwam, gaven stadsstaten als Athene de voorkeur aan Athena, de godin van wijsheid en strategische oorlogsvoering. Toch bestond er in Athene een minuscuul aantal cultusplaatsen voor de volgelingen van Ares.

Hoewel Ares in plaatsen als Sparta en Thracië absoluut vereerd werd. Volgens de Atheners waren er in die steden verschillende cultusplaatsen en tempels aan Ares gewijd. Zo marcheerden de Spartanen altijd biddend tot Ares de veldslag in. Zij zochten zijn hulp om hun vijanden op het slagveld te verslaan. Erythrae, Megalopolis, Tegae en Troezon zijn voorbeelden van steden die Ares vereerden.

Het is interessant op te merken dat de Atheners, vanwege Athene’s voorliefde voor intellectuele redeneringen en filosofie, een god kozen waarvan de eigenschappen overeenkwamen met hun sociale structuur. Daarom verkozen zij Athena boven alle andere goden en godinnen. Aan de andere kant geloofden de Atheners dat krijgshaftige stadstaten, zoals Sparta, voornamelijk Ares aanbaden omdat zij onbeschaafd waren en veel meer geneigd tot het gebruik van ongetemde kracht.

Lees meer: 6 Beroemdste Steden en Plaatsen in het Oude Griekenland

Ares’ Gevechten met de goden en reuzen

Gewoon logisch, de oorlogszuchtige god van Olympus had een zeer grote neiging om veel gevechten aan te gaan met verschillende goden en halfgoden. En in de meeste gevallen was Ares de overwonnene. Dit was duidelijk te wijten aan zijn gebrek aan planning of enige strategische benadering van de strijd.

• Hercules verwondt Ares

De strijd die hij voerde met de halfgod Hercules is ongetwijfeld een van de best vertelde verhalen uit de Griekse mythologie. De wrijving tussen Hercules en Ares ontstond toen Kyknos (de zoon van Ares) reizigers op weg naar het orakel in Delphi terroriseerde. Apollo had genoeg van Kyknos’ slechte daden; daarom stuurde Apollo Hercules om de situatie op te lossen. Nadat Kyknos door toedoen van Hercules was gevallen, zwoer Ares de dood van zijn zoon te zullen wreken. Gelukkig voor de halfgod, kwam Athena hem te hulp. De godin van de wijsheid hielp Hercules Ares ernstig te verwonden.

Dit was niet de eerste keer dat Hercules oog in oog kwam te staan met Ares. Hercules diende vaker als beschermer van vele Griekse steden tegen agressieve acties van Ares of zijn verschillende kinderen. Hercules stal eens een magische gordel van de Amazonekoningin Hippolyta, de dochter van Ares. Een ander kind van Ares, de halfgod Eurytion, liet zijn kudde vee door Hercules stelen.

• Hermes redt Ares van de tweelingreuzen

Op kinderleeftijd werd Ares eens in een bronzen kruik gevangen gehouden door twee reuzen, Ephialtes en Otus. De moeder van de reuzen kreeg lucht van wat er aan de hand was en riep de hulp in van de god Hermes. Ares werd uiteindelijk door Hermes bevrijd.

• Ares’ rol tijdens de Trojaanse oorlog

Wanneer en waar er ook een oorlog uitbrak, Ares was ofwel de aanstichter, of hij was er om nog meer pijn en leed te veroorzaken. Tijdens de Trojaanse oorlog tussen Troje en Griekenland mengde Ares zich diep in de oorlog en steunde hij de Trojanen. Volgens de Ilias van Homerus bracht Ares’ aanwezigheid in de oorlog hem in een directe confrontatie met zijn zuster, de godin Athena. De Grieken vertrouwden zwaar op de wijsheid en strategie van Athena, hun beschermgodin. Aan de andere kant vertrouwden de Trojanen op Ares, een god van brute kracht maar zeer laag in strategie.

Eindelijk versloegen de Grieken de Trojanen met succes. Het verhaal vertelt dat Ares zwaar gewond raakte door de steen die Athena naar hem gooide. Hij probeerde de hulp in te roepen van andere Olympische goden en godinnen. De enige die hem te hulp schoot was Paieon. Gewond en met veel pijn werd de oorlogsgod verpleegd en gereanimeerd met behulp van Paieon’s magische drankjes en kruiden.

Een ander geval waarin Ares een nederlaag proefde door toedoen van Athena was toen de bovenmens Diomedes Ares verwondde met een speer die hij van Athena had gekregen.

9 interessante feiten over Ares

Hier volgen negen zeer interessante feiten over Ares – de Griekse beschermgod van de oorlog:

1. Ares doodde de sterfelijke Adonis uit jaloezie. Zijn enige liefde, Aphrodite, werd verliefd op Adonis. De woedende Ares veranderde zichzelf in een everzwijn en doodde Adonis.
2. Ares, de minnaar van oorlogen, vocht en verloor tweemaal van de Griekse halfgod Hercules – tijdens de vijfde en de elfde arbeid van Hercules.
3. Cycnus, Ares’s sterfelijke/half-goddelijke zoon, plande de bouw van een tempel van Ares uit menselijke lichamen en beenderen.
4. Hij was verantwoordelijk voor de dood van Poseidon’s dierbare zoon, Halirrhothios. Na een onderzoek door de Olympiërs (op de Areopagos), werd onthuld dat Ares de misdaad had begaan omdat Halirrhothios zijn dochter, Alcippe, had getart. Ares werd vervolgens vrijgelaten.
5. De exacte plaats waar Ares Halirrhothios vermoordde wordt verondersteld in de buurt te zijn van een neerstromende beek onder de Akropolis. Het is ook dezelfde plaats waar het proces tegen Ares werd gehouden. Als gevolg daarvan hielden de oude Grieken vaak rechtszaken over misdrijven als verkrachting en moord.
6. In de Ilias van Homerus wordt Ares beschreven als “de mensenmoordenaar”, “de oorlogszuchtige”, en soms, “de vloek der mensen”.
7. In de Ilias wordt de schreeuw van Ares beschouwd als het equivalent van 10.000 mannen die eenstemmig schreeuwen. En wanneer Ares bij een veldslag aankwam, was zijn schreeuw zo oorverdovend en vol afgrijzen dat hij paniek onder de mensen veroorzaakte.
8. In het oude Rome wordt Mars beschouwd als het equivalent van Ares – de god van de oorlog. De Romeinen stelden hem minder humanistisch voor dan de Grieken.
9. Naast dat Ares (Mars) in Rome de god van de oorlog was, geloofden de Romeinen dat hij de god van de landbouw was. Hij werd zeer vereerd en werd beschouwd als de tweede na Jupiter (Rome’s equivalent van Zeus). Mars neemt een serieuzere en strategischere houding aan dan Ares in de Griekse mythologie. In het Pantheon van Rome heeft Mars eigenschappen van wijsheid, rijpheid, en grote kalmte, bijna vergelijkbaar met die van de Griekse godin Athena. Daarom wordt de tegenhanger van Ares, Mars, beschouwd als de beschermgod van Rome.