Op bezoek in het verborgen hindoeïstische klooster van Kauaï

Kauai Aadheenam is een onverwachte schat op het Garden Isle.
5 aug 2014
Tiffany Hill,
image_2

Daar stond ik, een rudraksha boom te omhelzen. Ik omhelsde hem alsof het een van mijn ouders was. En ik was niet de enige. Verschillende bezoekers van het vasteland van de VS en een plaatselijke hovenier deden hetzelfde – wij allemaal, op dit moment, letterlijke boomknuffelaars.

Een paar uurtjes in Kauai Aadheenam, verscholen tussen het adembenemende groen van de Wailua River bij Kapaa, hadden de boomachtige genegenheid en een eenheid met Moeder Natuur geïnspireerd.

“Knuffel de boom en hij zal je stress wegnemen,” instrueert Vel Alahan, een praktiserend Hindoe die vrijwilligerswerk doet in het tropische heiligdom dat beter bekend staat als het Hindoe Klooster van Kauai. “

Het 45 jaar oude klooster, seminarie en tempelcomplex, dat als een van ’s werelds belangrijkste heilige hindoeïstische plaatsen wordt beschouwd, biedt onderdak aan 24 monniken. Het zijn allemaal mannen en ze hebben allemaal een levenslange gelofte van celibaat, vroomheid en armoede afgelegd. Het complex beslaat 382 hectare en bestaat uit meerdere tuinen, vijvers, waterwegen, boomgaarden en kronkelende paden. Geworteld in de hindoetraditie van Sri Lanka en Zuid-India, werd het klooster in 1970 gesticht door Satguru Sivaya Subramuniyaswami, een hedendaagse hindoeïstische leider die bekend staat om zijn pleidooi voor het hindoeïsme buiten India.

Gezeten monniken en toegewijden aan het hindoeïsme zijn de enigen die mogen deelnemen aan de puja-ochtendgodsdienst in de Sri Lankaans geïnspireerde Kadavul Tempel van het kloostercomplex. Andere gebieden van de weelderige hectare van het complex zijn echter elke ochtend open voor het publiek voor rondleidingen van 9.00 tot 12.00 uur. De gratis rondleiding die ik heb gevolgd wordt eenmaal per week aangeboden.

“Dit landgoed is een van de mooiste plekken in de staat Hawaï en we delen het graag,” vertelt de monnik Paramacharya Sadasivanathaswami me na de rondleiding.

Zijn witte baard vol en vloeiend, zijn ogen vriendelijk, Sadasivanathaswami (spreek uit sadah-seevah-natha-swah-me) is gekleed in het oranje gewaad dat gedragen wordt door de swami van het klooster, een titel die verleend wordt na het aanvaarden van de geloften en meer dan een decennium van training. Sadasivanathaswami woont in een klein betonnen gebouwtje op het terrein van het klooster en slaapt op de grond. Zijn ascetisch huis heeft geen stromend water of elektriciteit. Maar de idyllische schoonheid van het gebouw, waarin hij al meer dan vier decennia woont, compenseert het gebrek aan moderne voorzieningen.

De monniken in het klooster houden ’s ochtends een eredienst in de Kadvul Tempel. Foto: Kicka Witte

De helft van de bezoekers van het klooster in Kauaï is hindoeïstisch en komt op pelgrimstocht om in de Kadvul-tempel te aanbidden. Binnen in de met steen en hout gebouwde tempel – de eerste van het klooster die in 1973 werd voltooid – staan langs de muren 108 met bladgoud beklede beelden van de Hindoe oppergod Siva, elk in een andere houding. Net buiten de tempel staat een 16 ton wegend beeld van Nandi de stier, een voorstelling van de perfecte Hindoe toegewijde. Het werd uit één enkele steen gehouwen.

De tweede tempel van het klooster – waarvan de architectuur werd geleid door de in 2001 overleden stichter Satguru Sivaya Subramuniyaswami – is nog in aanbouw. De steenhouwers in Bangalore, India, begonnen in 1990 met het met de hand uithakken van de witte, grijze en zwarte granieten onderdelen van de massieve structuur, die stuk voor stuk naar Hawaï werden verscheept. De montage van de smalle tempel met gouden koepel in het Hindoe klooster van Kauai begon in 2001 en is nu voor 95% voltooid. De kosten bedragen tot nu toe 8 miljoen dollar, en de voltooiing is afhankelijk van donaties en de beschikbaarheid van traditioneel geschoolde beeldhouwers om de resterende elementen af te werken.

Het detail van elk onderdeel is een wonder om te zien. Elk onderdeel is ingewikkeld gebeeldhouwd, behendig alles uitbeeldend van details van het Indiase leven en Hindoe verhalen tot Hawaii flora. Toen ik ernaast stond, had ik even het gevoel dat ik in India was, kijkend naar een architectonisch meesterwerk.

Een weids uitzicht op de noordelijke tak van de Wailua rivier, gezien vanaf een stenen pad in de buurt van de Kadvul Tempel, trok me weer terug naar de prachtige natuurlijke schoonheid van Kauai. Wandelend over het kloosterterrein zag ik zelfs in de verte Waialeale, de dominante centrale berg van het eiland, omlijst door een landschap van dichtbij dat Kauai’s bijnaam “Garden Island” illustreert.

“We proberen van het landgoed een botanisch reservaat te maken,” zegt Sadasivanathaswami, die ook redacteur is van het internationaal verspreide tijdschrift van het Hindoeïstische geloof, Hinduism Today. Sadasivanathaswami heeft de heilige, geneeskrachtige en culinaire bomen uit India in het klooster op Kauai zorgvuldig gekweekt, evenals honderden soorten Hawaii heliconia, gember, waterlelies, ti, palmen en meer. De monniken verbouwen 70 procent van alles wat ze eten op het terrein van het klooster en maken zelfs kaas, ghee en yoghurt van een dozijn inwonende koeien.

Sadasivanathaswami vertelt me dat elke hindoetempel bloementuinen heeft, die deels worden gebruikt voor offergaven. Maar de tuinen van Kauaï’s Hindoe klooster zijn bijzonder robuust in vergelijking met andere tempels.

“We hebben onze bloementuin overdadig aangelegd,” zegt hij lachend.

Sadasivanathaswami onthult dat zijn favoriete plek om te mediteren bij een schrijn aan de oever van de Wailua rivier is. Aan het eind van onze tocht vinden mijn metgezellen gelukzaligheid onder een reusachtige Indiase banyanboom, omringd door zes platte rotsen voor meditatie. Ik blijf stilstaan bij een grote, rustige riviervijver.

“Het terrein is als een levende tempel,” zegt Sadasivanathaswami. “Een bezoeker beschreef de granieten tempel als mannelijk en onbeweeglijk, de tuintempel als levend en vrouwelijk. Het contrast en de balans is de volledigheid die je voelt als je hier bent.”

Ik weet nog steeds niet of het mijn omhelzing van de rudraksha boom was, of mijn tijd in de natuurlijke schoonheid van het klooster, maar de rest van mijn week na mijn bezoek was, inderdaad, minder stressvol.

Categorieën: Kunst + Cultuur, Uit ons tijdschrift, Gezondheid/Wellness, Kauaʻi Wat te doen, Kauaʻi

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.