Over stekelhuidigen

Lezen

ECHINODERMEN: GIVE ME FIVE Een Ultiem Dier

Uittreksel uit het boek Shape of Life.

Algemene informatie over stekelhuidigen

Algemene informatie over stekelhuidigen.

Meer informatie over stekelhuidigen. Klik in de linkerkolom op de onderste link, “Zeedieren”. Een andere kolom verschijnt onmiddellijk aan de rechterkant. Klik op stekelhuidigen. Helaas is er geen directe link naar deze pagina.

Eén van de kenmerkende eigenschappen van stekelhuidigen is hun unieke watervatenstelsel. Deze lezing beschrijft hoe het systeem werkt en heeft een geavanceerde discussie over de mogelijke evolutie ervan.

Lees over de belangrijkste kenmerken van stekelhuidigen.

Er zijn veel soorten stekelhuidigen; dit artikel is een goede samenvatting.

Dit hoofdstuk heeft goede informatie en afbeeldingen van stekelhuidigen: “Ongewervelde dieren – Meercellige dieren: Echinodermen”.

Zeesterren hebben net als alle dieren afweerstoffen, maar die zijn voor ons moeilijk te zien. Dit artikel gaat over verschillende verdedigingsmechanismen van zeesterren, waaronder: dikke, leerachtige lichamen; stekels aan de onderkant; en de productie van grote hoeveelheden slijm. (Het “echinoblog” heeft veel artikelen over stekelhuidigen).

Ontdek hoe zeesterren armen kunnen regenereren in dit artikel van UCSB Science Line.

Lees meer over een zeekomkommer op de National Ocean Service website van NOAA en van de Marine Education Society of Australasia.

Lees over zeekomkommers: “The Importance of Being Honest: The Sea Cucumber Spills All”.

Dit artikel gaat over zeekomkommers, inclusief hun rol in het ecosysteem en de voordelen voor de mens.

Van het Monterey Bay Aquarium Research Institute, over een diepzeekomkommer genaamd een zeezwijn.

Broze sterren zijn de grootste groep van zeesterren. Ze leven in zowel ondiep als diep water en bedekken soms de zeebodem. Lees meer op The Echinoblog. Bekijk ook aanvullende informatie: Broze sterren zijn overal: 5 Extreme Ophiuroid Habitats!

Een grote verscheidenheid aan foto’s van stekelhuidigen van de University of Michigan Animal Diversity Web.

FEATURED CREATURE

The Sea Urchin

A Tisket, A Tasket, Now You Found a Basket STAR!

Sea Cucumber

Sunflower Star

Radically Radial: The Sea Star

Lobster

SEA STAR WASTING SYNDROME

Er is een ziekte die zijn tol eist van zeesterren aan de westkust van Noord-Amerika, genaamd sea star wasting syndrome. Het treft zeesterren in getijdepoelen en in getijdengebieden. Het lichaam van de zeester valt uit elkaar en ze verliezen een deel van hun armen – vandaar de naam: “wasting syndrome”. Wetenschappers hebben bewijzen gevonden voor een verband tussen een densovirus en het zeesterrensyndroom, maar er moet nog veel werk worden verzet voordat deze mysterieuze ziekte volledig wordt begrepen. Wetenschappers denken dat de zeesterren kwetsbaarder zijn voor de ziekte omdat het oceaanwater opwarmt, waardoor de zeesterren onder druk komen te staan. Lees hier over de ziekte van de Universiteit van CA Santa Cruz: “Pacific Rocky Intertidal Monitoring: Trends and Synthesis”. En van de Cornell Chronicle: “Nieuw virus veroorzaakt verwoestende zeesterziekte”.

En een artikel uit National Geographic: “Zeesterren sterven nog steeds, maar hier is reden voor hoop”.

Van het National Centers for Coastal Oceans Science: “Sea Star Wasting Disease Discovered in Alaska”.

Update van Oregon State University: Jonge zeesterren in overvloed, maar herstel is allesbehalve gegarandeerd

Het gebrek aan zeesterren onthulde hun rol in het ecosysteem: How an Epidemic Exposed the Ecological Importance of Sea Stars

Wetenschappers hebben de rol van microben in het syndroom ontdekt: Microbe Communities Play an Important Role in Sea Star Wasting Disease

Enig goed nieuws over deze ziekte en waarom sommige wezens het overleefden: Zeesterren begonnen op te lossen. What Helped Some of them Survive?

CITIZEN SCIENCE

U kunt een Citizen Scientist zijn door uw waarnemingen van zeesterren met het syndroom hier te noteren: UCSC Pacific Rocky Intertidal Monitoring: Trends and Synthesis website.

Hier ziet u een kaart met de voortgang van de ziekteverspreiding aan de westkust.

Als onderdeel van de inspanning om de ziekte en de effecten ervan te begrijpen, vragen wetenschappers dat het Citizen Science project nu ook de identificatie van de jonge zeesterren die ze zien omvat.

Rol in het ecosysteem

Waar zijn stekelhuidigen goed voor? Heel veel. Van het Echinoblog.

Lees over de rol van stekelhuidigen in het milieu.

Zeekomkommers spelen een belangrijke rol als recyclers in het zeemilieu. Nu denken wetenschappers dat ze een beschermende rol kunnen spelen in koraalriffen die bedreigd worden door klimaatverandering.

Leer meer over de interactie tussen zeeotter, zee-egels en kelp.

Soms overheersen zee-egels het ecosysteem; wanneer dat gebeurt, wordt het een zee-egel-barrens genoemd. Dit is gebeurd in Monterey Bay.

Zee-egels worden beschouwd als “keystone species”. Lees over het ecologische concept van keystone species in dit essay van John Pearse.

Ecologen beschouwen sommige door het wasting syndrome aangetaste zeesterren (de zonnebloem- en de okerster) als keystone species omdat zij een onevenredig grote invloed hebben op andere soorten in hun ecosysteem. “De langetermijnmonitoring van het wasting syndrome, met inbegrip van populatieschattingen voorafgaand aan het syndrome, in combinatie met biodiversiteitsonderzoeken, zal wetenschappers in staat stellen veranderingen in gemeenschappen te interpreteren die het gevolg zouden kunnen zijn van ernstige populatiedalingen van de okerster. De informatie zal ook worden gebruikt om het herstel te documenteren van zowel de zeesterpopulaties als de gemeenschap die getroffen is door het verlies van zeesterren.” Lees meer.

Wetenschappers van UC Santa Cruz kijken naar het effect van de zeesterverspreidingsziekte op de ecologie van de gemeenschappen waar ze aan de kust van de Stille Oceaan leven.

Zeekomkommerpoep is erg belangrijk voor verschillende ecosystemen. Lees erover in The Echinoblog.

De rottende resten van stekelhuidigen dragen in belangrijke mate bij aan de hoeveelheid koolstof die in oceaansedimenten is gebonden. Uit Science Daily: “Echinodermen dragen bij aan wereldwijde koolstofput; impact van zeedieren onderschat”.

Bekijk deze video over de rol van zeesterren in het ecosysteem.

ECHINODERMS ROLE IN CORAL REEFS

Zekere soorten stekelhuidigen hebben grootschalige effecten op hele gemeenschappen van koraalriffen, meer dan welke andere specifieke soort ongewervelde dieren of vissen dan ook. De stekelhuidigen met de meeste invloed op koraalrifgemeenschappen zijn generalisten, die zich aan uiteenlopende situaties kunnen aanpassen, met een gedrags-, verspreidings- en voedingsaanpassingsvermogen.

Lees het hele manuscript: “The influence of echinoderms on coral-reef communities” door Charles Birkeland.

The Role of Echinoderms in Coral Reef Communities.

BENEFIT TO HUMANS

Zeekomkommers zijn een smakelijke delicatesse in sommige keukens; informeel genoemd als “bêche-de-mer,” of “gamat,” worden ze al lang gebruikt als voedsel en als volksmedicijn in de gemeenschappen van Azië en het Midden-Oosten. En sommige eilandbewoners in de Stille Oceaan gebruiken het gif in sommige soorten als een gif om hen te helpen vis te vangen. Ze gebruiken ook de kleverige delen van sommige soorten om de bloedstroom te stelpen als iemand gewond is. Meer informatie uit de Encyclopedia of Life.

Wetenschappers creëerden een materiaal dat van zacht plastic in hard kan veranderen, geïnspireerd door hoe komkommers hun lichaam van zacht in hard kunnen veranderen. https://www.newscientist.com/article/dn13420-floppy-when-wet-sea-cucumber-inspires-new-plastic/

OCEAN ACIDIFICATION

Ocean acidification can affect individual marine organisms along the Pacific coast, by changing the chemistry of the seawater. Deze website van UC Davis bevat meer informatie.

Echinodermen zijn bijzonder gevoelig voor oceaanverzuring. Zij kunnen hun skeletten van calciumcarbonaatplaten en stekels niet meer maken als de oceaan te zuur is. Lees meer over de dreiging van oceaanverzuring voor stekelhuidigen in het eerste wetenschappelijke tijdschrift voor studenten: Journal of Young Investigators.

Er zijn veel stekelhuidigen in Antarctica en zij zullen de gevolgen ondervinden van oceaanverzuring. Lees meer in het artikel: “Antarctic Echinoderms:Canary in a Coal Mine for Ocean Acidification?”

PALEONTOLOGIE

Crinoïden, zeelelies genoemd, zijn gesteelde stekelhuidigen die op de bodem van de oceaan leven, meestal in diep water. Hun geslacht stamt uit het Cambrium (540-480 miljoen jaar geleden); ooit waren ze de meest voorkomende stekelhuidigen, maar op één geslacht na zijn ze 250 miljoen jaar geleden uitgestorven in het Perm/Trias. Lees meer over crinoïdfossielen en bekijk foto’s op de Crawfordsville Crinoid Treasure Trove.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.