Pagan worship
Aangezien het Paganisme een zeer diverse religie is met vele verschillende doch verwante tradities, lopen de vormen van Pagan worship sterk uiteen. Het kan collectief of solitair zijn. Het kan bestaan uit informeel gebed of meditatie, of uit formele, gestructureerde rituelen waarmee de deelnemers hun diepe spirituele band met de natuur bevestigen, hun Goden en Godinnen eren, en de seizoensfeesten van het jaar van de omwenteling en de overgangsrituelen van het menselijk leven vieren.
Paganistisch ritueel, met Emma Restall Orr, Chief Druid, The British Druid Order
Aangezien Pagans geen openbare gebouwen hebben die specifiek voor erediensten bestemd zijn, en de meesten geloven dat religieuze ceremonies best buiten de deur uitgevoerd worden, vinden rituelen vaak plaats in bossen of grotten, op heuveltoppen, of langs de kust. Voor Pagans zijn de mooiste plaatsen van aanbidding diegene die niet door mensenhanden zijn gebouwd – evenals op steencirkels, in parken, en privé huizen en tuinen. Vrouwen en mannen aanbidden bijna altijd samen en het heidendom benadrukt over het algemeen de gelijkheid van de seksen. In bepaalde paden kunnen vrouwen echter de leidende rol op zich nemen als vertegenwoordiger van de voorrang van het vrouwelijke principe.
De ceremonies beginnen gewoonlijk met het afbakenen van een rituele cirkel, een symbool van heilige ruimte die begin noch eind heeft, en waarbinnen allen als gelijken staan. Op de kwartpunten worden de vier windrichtingen en de corresponderende elementen Aarde, Lucht, Vuur en Water erkend en welkom geheten.
Daarna kunnen, afhankelijk van het doel van de rite, meditatie, gezang, muziek, gebed, dans, het inschenken van plengoffers, het reciteren van poëzie en/of het opvoeren van heilig drama, en het delen van voedsel en drank volgen. Tenslotte wordt de cirkel formeel ontbonden, de richtingen, elementen, en alle vormen van goddelijkheid die zijn aangeroepen bedankt, als het ritueel eindigt.
Rituele wijn ©
Pagans geloven niet dat zij boven, of apart van, de rest van de natuur staan. Zij zien goddelijkheid als immanent, verweven met elk aspect van de levende aarde. De heidense eredienst is dus voornamelijk gericht op de verbinding met, en het eren van, de immanente goddelijkheid. De rituelen zijn verwant aan een symbolische taal van communicatie tussen de mens en het goddelijke: een taal die niet alleen tot het intellect spreekt, maar ook tot het lichaam, de emoties en de diepten van de onbewuste geest, waardoor de Paganen het heilige als hele mensen kunnen ervaren binnen de handeling van aanbidding. De benadering is primair mythopoeïsch, erkennend dat spirituele waarheden beter begrepen worden door middel van toespelingen en symbolen dan door middel van doctrine.