Als ’s werelds dominante reservemunt is de Amerikaanse dollar een belangrijke valuta geweest voor de handel in olie (soms wordt ten onrechte de term ‘Petrodollar’ gebruikt om naar dit concept te verwijzen). In augustus 2018 is Venezuela toegetreden tot de groep landen die toestaan dat hun olie wordt gekocht in andere valuta dan Amerikaanse dollars, waardoor aankopen in euro’s, yuan en andere direct converteerbare valuta’s mogelijk zijn. Andere landen die dit toestaan zijn onder meer Iran.
De Tweede Wereldoorlog tot 1970Edit
Na WO II waren de internationale olieprijzen enige tijd gebaseerd op kortingen of premies ten opzichte van die voor olie in de Golf van Mexico.
Na de Bretton Woods-conferentie in 1944 koppelden het Verenigd Koninkrijk en zijn bondgenoten hun valuta niet langer aan goud; de Amerikaanse dollar bleef echter gekoppeld aan goud, tegen $ 35 per ounce — van 1941 tot 1971.
1970 tot 2000Edit
President Nixon schrapte in 1971 de converteerbaarheid van Amerikaanse dollars tegen goud met een vaste koers. Door het ontbreken van een vaste inwisselbaarheid tegen goud, in vergelijking met andere valuta, verslechterde de waarde van de US-dollar vervolgens gedurende verscheidene jaren, waardoor vaste wisselkoersen van USD tegen lokale valuta voor de meeste landen onhoudbaar werden.
Sinds de overeenkomsten van 1971 en 1973 wordt OPEC-olie meestal genoteerd in Amerikaanse dollars, soms aangeduid als petrodollars.
In oktober 1973 kondigde de OPEC een olie-embargo af als reactie op de steun van de Verenigde Staten en West-Europa aan Israël in de Jom Kippoer-oorlog.
IranEdit
Sinds begin 2003 eist Iran betaling in euro’s voor export naar Azië en Europa. De regering heeft een Iraanse oliebeurs geopend in de vrijhandelszone op het eiland Kish, met het uitdrukkelijke doel olie te verhandelen die in andere valuta is geprijsd, waaronder euro’s.
OPEC en schalieolieboomEdit
De hausse in tight oil (schalieolie) in de VS die begin jaren 2000 tot en met 2010 begon (evenals de toegenomen productiecapaciteit in veel andere landen), heeft het vermogen van de OPEC om de olieprijzen te beheersen sterk beperkt. Als gevolg van een drastische daling van de Nymex-prijs voor ruwe olie tot 35,35 dollar per vat in 2015 hebben veel olie-exporterende landen ernstige problemen gehad om hun begroting in evenwicht te brengen.
Dertig jaar na nu zal er een enorme hoeveelheid olie zijn – en geen kopers. Olie zal in de grond blijven zitten. Het stenen tijdperk kwam tot een einde, niet omdat we een gebrek aan stenen hadden, en het olietijdperk zal tot een einde komen, niet omdat we een gebrek aan olie hebben.
– Sheikh Ahmed Zaki Yamani, voormalig olieminister van Saoedi-Arabië en 25 jaar actief in de OPEC, in 2000
In 2016 waren veel olie-exporterende landen negatief beïnvloed door de lage olieprijzen, waaronder Rusland, Saoedi-Arabië, Azerbeidzjan, Venezuela en Nigeria.
VenezuelaEdit
De petro, of petromoneda, gelanceerd in februari 2018, is een cryptocurrency ontwikkeld door de regering van Venezuela. Aangekondigd in december 2017, wordt beweerd dat het wordt ondersteund door de olie- en mineraalreserves van het land, en het is bedoeld als aanvulling op Venezuela’s kelderende bolívar fuerte valuta, naar verluidt als een middel om Amerikaanse sancties te omzeilen en toegang te krijgen tot internationale financiering.
ChinaEdit
In maart 2018 opende China een futuresmarkt in Yuan die het gebruik van zijn valuta als petrocurrency zou kunnen aanmoedigen.