PHLEARN MagazineFocus Stacking: Hoe u het best bewaarde geheim voor ongelooflijk scherpe foto’s onder de knie krijgt

Velddiepte en de “sweet spot” van uw objectief

Uw diafragma-instelling is een van de belangrijkste factoren bij het maken van focus stack-opnamen. Zowel een wijd open diafragma als een klein diafragma kunnen op hun eigen manier problemen opleveren bij het scherpstellen:

• Een wijd diafragma creëert een geringe scherptediepte, wat betekent dat je moeite kunt hebben om alles wat belangrijk is in je foto in één keer scherp te houden.
• Een smal diafragma zorgt voor een grote scherptediepte, maar kan resulteren in diffractie, wat een zachte focus veroorzaakt.

Daarom is het belangrijk om de “sweet spot” van je lens te kennen – de instelling die resulteert in het scherpst mogelijke focuspunt. Voor de meeste objectieven betekent dit 2-3 stops vanaf wijd open. Als je de sweet spot van je lens kent, kun je meerdere foto’s met dat superscherpe scherpstelniveau op verschillende punten in de compositie stapelen en dit in de hele uiteindelijke foto toepassen.

Wanneer is focusstacking nuttig?

Je hebt geen excuus nodig om focus stacking te gebruiken, maar er zijn veel situaties waarin het zeker zinvol is.

Landschappen

In een landschapssituatie probeer je vaak veel terrein te bestrijken met één diafragma-instelling. Je zou denken dat de diafragma-instelling die de grootste scherptediepte oplevert gewoon logisch zou zijn, toch? Maar een “perfecte” scherpstelling bij een diafragma van f/22, bijvoorbeeld, kan leiden tot lensdiffractie die de scherpstelling afzwakt. Het kan dus beter zijn om meerdere opnamen te maken bij een diafragma van bijvoorbeeld f/5.8 en deze vervolgens te stapelen.

Macrofotografie

Macrofotografie combineert twee dingen die eigenlijk niet samengaan: een extreem kleine scherptediepte en de behoefte aan absolute stilte. Het is pijnlijk gemakkelijk om je focuspunt te verliezen, vooral bij een bewegend doelwit (denk aan insecten). Je kunt het beste je lichaam gebruiken om naar voren te bewegen, in plaats van je scherpstelring, om foto’s te maken van elk scherpstelpunt dat je wilt voor een macro focus stack.

Productfotografie

Het is vooral belangrijk om nauwkeurig scherp te stellen bij productfotografie, dus focus stacking kan je helpen om elk aspect van een product scherp te krijgen, zelfs als je moet inleveren op je diafragma-instelling.

Microscopie

Laten we hier niet afdwalen, maar het is het vermelden waard dat microscopen met lenzen werken, dus scherptediepte is nog steeds een belangrijke factor. Een soort focus stacking wordt gebruikt om al die microscopische elementen in één beeld scherp te krijgen, wat bestuderen en demonstreren een stuk gemakkelijker maakt.

Selective Focus Stacking

Focus stacking is niet alleen voor beelden die van hoek tot hoek scherpte vereisen. Je kunt alleen bepaalde delen van een beeld scherpstapelen om de scherpte over je hele onderwerp te behouden bij een kleine scherptediepte, terwijl je de prachtige onscherpe achtergronden en bokeh behoudt die je krijgt bij een groot diafragma en scheiding tussen onderwerp en achtergrond.

De lijst met apparatuur

Om superieure focus gestapelde foto’s te maken, heb je het volgende nodig:

• Een camera met handmatige modus (of diafragmavoorkeuze, om de sweet spot van je lens te vinden)
• Handmatige scherpstelmogelijkheden
• Een fotobewerkingssoftware met opties voor focus stacking en/of laagmaskering

Wauw! Dat was makkelijk, toch? Natuurlijk zijn er nog een heleboel andere dingen die heel handig zijn om te hebben, maar met deze drie simpele dingen (die je waarschijnlijk al hebt) kun je professioneel ogende resultaten behalen. Laten we nu eens kijken naar een paar dingen op je verlanglijstje:

• Een statief (geen verrassing) om de camera stabiel te houden.
• Een ontspanner op afstand – nogmaals, om de camera zo stabiel mogelijk te houden.
• Photoshop en/of Lightroom als je bewerkingssoftware.
• Een macrorailsysteem zoals StackShot, dat je op je statief bevestigt. In principe is het een schuifregelaar die minieme veranderingen in de positionering van je camera mogelijk maakt. Zo verschuif je de opstelling niet telkens wanneer je de scherpstelring bijstelt.
• Een voorwerp om als boekensteun te gebruiken. Je maakt een opname van dit voorwerp dat de scène blokkeert voor en na je serie focus stacking-opnamen. Het kan zo eenvoudig zijn als een hand of een plaknotitie. We raden je aan met pen een telling op je hand te schrijven of verschillende gekleurde plakbriefjes te gebruiken als je meer dan één serie in een shoot maakt. Als je later honderden foto’s in een raster bekijkt, zul je deze stap echt waarderen.

Het proces

Focus stacking is een tweeledig proces. Sommige technieken vereisen geen nabewerking als je al je werk in de camera wilt doen, maar deze techniek wel. Zelfs als je traditionele donkere kamer-processen zou willen gebruiken (wat we niet aanraden als je met een deadline werkt, omdat het op zijn zachtst gezegd vervelend en tijdrovend zou zijn), is het gewoon niet mogelijk om foto’s te stapelen zonder een beetje nabewerking.

Here’s a step-by-step breakdown of the whole process, from the shoot itself to that final save file:

Shooting

There are a few basic steps when shooting a series to be focus stacked:

1. Make Sure You Really Want to Focus Stack This Shot

Use chimping for the greater good. Take a test shot to see if the image is actually sharp throughout. Shooting tethered to a tablet screen helps you really get in there. If you’re at an aperture that should be covering the whole image but still seeing stubborn fuzziness, prepare to stack.

2. Find the Right Settings

Balance your exposure. Fotograferen in de diafragmavoorkeursstand helpt u om de sweet spot van uw foto te vinden, terwijl u kleine veranderingen in belichting kunt opvangen als gevolg van verschuivende wolken, enz.

3. Kies uw scherpstelstrategie

U kunt de scherpstelring, het onderwerp zelf (lastig en niet aan te raden), of de camera bewegen om het scherpstelpunt tussen foto’s aan te passen. Zoals we al eerder zeiden, moet je voor macro-opnamen soms “zoomen met je voeten”, omdat scherpstelpunten in die situatie moeilijk te vergrendelen zijn.

Kleine veranderingen aan je scherpstelring zijn het gemakkelijkst wanneer je een onderwerp hebt dat meestal stilstaat. De kleine verschuivingen die dat kan veroorzaken, kunnen in de nabewerking worden aangepast, en we zullen je zo laten zien hoe. Het belangrijkste is dat je voor dit proces niet op autofocus vertrouwt. Lenzen zijn tegenwoordig behoorlijk geavanceerd, maar ze kunnen (nog) geen gedachten lezen.

4. Maak je foto’s

Je hebt er minstens drie nodig: één gericht op de voor-, midden-, en achtergronden. Als je scène erg verspreid is, heb je er misschien zelfs meer nodig. Het is altijd beter om iets meer te nemen dan iets minder. Als je scherpstelling in een paar foto’s overlapt, kun je er altijd een paar weggooien, maar je kunt dat exacte standpunt en de belichtingssituatie niet gemakkelijk terugkrijgen als je een plekje mist.

Een opmerking over selectieve scherpstelling:

Als je alleen wilt scherpstellen op je onderwerp op een onscherpe achtergrond, onthoud dan de oudste truc in het boek:

Nu ben je klaar voor de echte magie; laten we die foto’s echt gaan stapelen!

Bewerken

Er is meer dan één manier om dit te doen, en het varieert afhankelijk van je bewerkingssoftware. Aangezien dit PHLEARN is, hebben we een uitgesproken voorkeur voor Adobe Photoshop en Lightroom en zullen we ons vooral richten op hoe je met deze producten geweldige resultaten kunt bereiken. Aan het eind zullen we echter ook andere bewerkingsprogramma’s behandelen die je kunt proberen als je daar de voorkeur aan geeft.

Methode #1: Focus Stacking met alleen Photoshop

Start met het openen van Photoshop zonder een afbeelding. Je hebt een enkel bestand nodig, met elk van je afbeeldingen op een aparte laag. Ga dus naar:

Bestand > Scripts > Bestanden laden in stapel

en klik vervolgens op Bladeren om al je afbeeldingen te zoeken en te selecteren. Als je net klaar bent met bewerken in Photoshop en ze allemaal al open hebt (en niets anders), kun je in plaats daarvan op Add Open Files klikken. Vink het selectievakje Automatisch uitlijnen van bronafbeeldingen proberen aan. Dit doet precies waar het op lijkt: de lagen automatisch uitlijnen op basis van hun inhoud. Als je de camera tijdens de opname met de hand moest vasthouden, is deze functie een redder in nood. Klik op OK en ga dan naar:

Bewerk > Lagen automatisch samenvoegen

Selecteer Stack Images en vink het vakje Seamless Tones and Colors aan. U kunt ook Content Aware Fill Transparent Areas aanvinken om eventuele lege ruimtes op te vullen die ontstaan door het automatisch uitlijnen van afbeeldingen.

Hier volgt wat er op dit moment gebeurt:
Photoshop zoekt het scherpste punt in elke afbeeldingslaag. Daarna maskeert het al het andere. Theoretisch zou op elke laag na dat punt alleen het absoluut scherpste focuspunt zichtbaar mogen zijn. Dat betekent dat de rest van elke laag (de vage delen) nu onzichtbaar zijn, zodat je kunt doorkijken naar een andere laag waar dat gebied wel scherp is.