DISCUSSIE
Nefroptose is een vrij zeldzame aandoening, en het aantal radiologische diagnoses is groter dan het aantal patiënten met symptomen die aan de aandoening kunnen worden toegeschreven. In veel studies wordt geschat dat bijna 20% van de vrouwen nefroptose heeft bij routine IVU, maar veel minder (10-20%) hebben daadwerkelijk symptomen die aan de aandoening kunnen worden toegeschreven.
Symptomatische nefroptose komt vaker voor bij vrouwen, met een vrouw/man verhouding van 5-10:1. Bovendien komt zij vaker aan de rechterzijde voor (70% van de gevallen). Van belang is dat bijna 64% van de patiënten met fibromusculaire dysplasie van de nierslagader ook ipsilaterale nefroptose hebben. In dit geval presenteerde een mannelijke patiënt zich met pijn in de onderbuik. Patient underwent 99mTc DTPA renogram performed in usual supine position, which revealed normal morphology and parenchymal functioning and drainage of both the kidneys .
Baseline renogram supine position, GFR estimation Left Kidney 60.mL/ min, Right Kidney 58.9mL/min
DTPA renogram erect position, GFR estimation Left Kidney – 62.9mL/ min, Right Kidney – 46.1mL/min.
Nephrologist strongly suspected it to be a case of nephroptosis and asked for Tc99m-DTPA renogram in prone position. Het Tc99m-DTPA renogram toonde een normale morfologie en werking van de linker nier met normale klaring en een lager gelegen gemalroteerde rechter nier met licht verminderde parenchymale functie en niet-obstructieve drainage .3]. In vergelijking met het liggende renogram is er een afname van de rechter nier GFR. Deze patiënt heeft baat bij nefropexie.
DTPA-remogram parenchymale fase – gemalroteerde & lager geplaatste rechter nier
Staan of zitten kan een bloeddrukdaling en flauwte veroorzaken, waardoor de rugligging moet worden aangehouden. Volgens Braasch et al. werd de invloed van houdingsveranderingen op de nierfunctie bepaald bij 13 patiënten met nefroptose en bij vijf normale proefpersonen door de GFR te meten in staande en liggende positie. De resultaten tonen aan dat de GFR verlaagd was in erecte positie bij 10 van de 13 patiënten met ofwel unilaterale ofwel bilaterale nefroptose, terwijl de GFR verhoogd was in erecte positie bij vier van de vijf patiënten zonder nierziekte.
De diagnose wordt gewoonlijk vermoed op basis van de symptomen van de patiënt en bevestigd door IVU, verkregen in erecte en rugligging films. Maar IVU is nuttig voor de anatomische diagnose en drainage van ptotische nieren. Onlangs, nucleaire scan met Tc99m-Glucoheptonate (GHA), Mercaptoacetyltriglycine (MAG)3 en DTPA renale middelen ook pikken niet alleen de diagnose, functie, drainage en ook hulp aan nefropexie in vermindering van de renale doorbloeding, glomerulaire filtratiesnelheid en obstructieve drainage gevallen en in symptomatische gevallen.
De behandeling is chirurgisch (nefropexie waarbij de nier op zijn anatomische plaats wordt teruggeplaatst) om de nier te stabiliseren, maar chirurgie wordt niet aanbevolen bij asymptomatische patiënten. Chirurgisch herstel is gunstig bij bepaalde symptomatische patiënten met obstructie van het verzamelsysteem of de bloedstroom in de nieren als gevolg van gedocumenteerde renale ptosis. In 1993 voerden Urban e.a. van de Universiteit van Washington met succes de eerste laparoscopische nefropexie uit. Vervolgens legitimeerden McDougall, et al., (2000) laparoscopische nefropexie als een geldige chirurgische behandeling voor nefroptose door verbetering van de pijnklachten aan te tonen in een langetermijnstudie. Laparoscopische nefropexie is sinds kort beschikbaar voor geselecteerde symptomatische patiënten.