Why taking a step back is as necessary as moving forward
From everything that I recall about my life so far, I can say one thing with absolute certainty.
I have been an extremely passionate person.
Passionate about everything. Be it life in general, work, friendships, relationships. Bruisend van energie, heb ik altijd graag mijn hart, mijn ziel, mijn geest en mijn energie volledig gegeven aan dingen die er voor mij toe doen.
Ik waag de sprong en ga er helemaal voor, alsof er geen middenweg is.
En dat leek altijd te werken voor mij. Ik zat altijd op de hoge golf, kreeg dingen voor elkaar, onderhield de gelukkigste relaties en geloofde met zekerheid dat ik absoluut alles kon bereiken.
Totdat ik op een dag kwam dat de dingen die er voor mij echt toe deden op een punt van instorten stonden en ik mee instortte.
En mijn verhaal is in die zin niet echt uniek.
Mentale vermoeidheid en burn-out is bijna de epidemie van de eeuw. Sommige van de slimste mensen met een immense energie en passie gaan door deze fase van extreme uitputting die maanden zo niet jaren kan duren.
En dat komt omdat er een keerzijde zit aan te gepassioneerd zijn. Simpel gezegd: als je je geluk, je bestaan en de zin van je leven te veel gaat verbinden aan je werk, je relaties of wat dan ook, dan breng je jezelf in gevaar.
En waarom is dat?
Omdat gehechtheid gepaard gaat met een zeer sterke drang om de omstandigheden te beheersen.
Hoewel je een zekere mate van controle kunt uitoefenen over wat er in je leven gebeurt, sluit dat absoluut nooit de mogelijkheid uit dat het misgaat of dat je plannen en ambities niet helemaal werkelijkheid worden.
Je zet jezelf op het spel omdat je zoveel van jezelf ergens in stopt, onwillig om te geloven dat er een kleine kans bestaat dat het niet helemaal uitpakt zoals je van plan bent.
En ik ontken niet dat dit soort vertrouwen nodig is. Het is waarschijnlijk de enige reden achter een sterk vermogen om risico’s te nemen en daaropvolgende prestaties.
Daarom heeft het probleem niet helemaal te maken met passie alleen. Passie is immers alles. Gedefinieerd als ‘een sterk en nauwelijks te beheersen verlangen’, is gepassioneerd zijn datgene waardoor je je levend voelt.
Het probleem blijkt te zitten in het waandenken.
Herken je je nog dat mensen zeggen ‘Liefde maakt blind’? Wat ze daar in wezen mee bedoelen is dat te veel passie en gehechtheid aan iets onze perceptie ervan kan vertekenen.
Het kan ons onwillig maken om de mogelijkheid te accepteren dat dingen verkeerd gaan. Het kan ons onwillig maken om de gebreken in ons plan te zien. Het kan ons onbewust maken van de waarheid die recht voor ons ligt. Of het nu in ons werk is, in onze relaties of iets anders in ons leven waar we een sterke passie voor voelen, we hebben allemaal de neiging om er op een scheve manier naar te kijken.
“Gehechtheid is de grote bedenker van illusies; de werkelijkheid kan alleen worden verkregen door iemand die onthecht is. “
– Simone Weil
Dus als het plafond breekt en het een na het ander misgaat, want dat gebeurt soms, ondanks je beste inspanningen, dan kun je het jezelf echt moeilijk maken.
Maar betekent dat dan dat passie een slechte zaak is? Moet je je nooit ergens volledig aan overgeven? Zou je niet onvoorwaardelijk en van ganser harte moeten liefhebben? Moet je het leven niet vol enthousiasme omarmen en bereid zijn risico’s te nemen?
Ik denk het niet.
Maar je moet altijd en eeuwig vasthouden aan een idee van ‘zelf’ dat onafhankelijk is van al het andere in je leven.
“Blijf in de wereld, handel in de wereld, doe wat nodig is, en blijf toch transcendent, afzijdig, onthecht, een lotusbloem in de vijver.”
– Osho, Het Geheim der Geheimen
Is er iets dat overblijft als ik je leven een tijdje ontdoe van je werk en je diepste relaties? Is er een kern in je die afgescheiden, onthecht en in vrede is, ongeacht hoe de dingen in je leven gaan?
Of zit je voortdurend in een achtbaanritje op basis van wat er gebeurt? Opgetogen omdat er geweldige dingen gebeuren op het werk, ellendig omdat de laatste partij orders niet op tijd werd afgeleverd en klanten slechte recensies achterlieten. Exhilarated because things are going well in your relationship, miserable because he/she suddenly stopped giving you enough time.
Letting the things that you feel passionate about dictate your mood, your energy levels and your overall enthusiasm towards life is not a very healthy approach as you are relying over something external, something that is not entirely under your control to dictate your life.
Het enige verschil tussen mensen die instorten na een mislukking/verlies en degenen die zichzelf afstoffen en snel weer opnieuw beginnen, is dat de laatsten de kunst van het onthechten kennen en beoefenen.
Wat is de kunst van het onthechten precies?
Het is de kunst om het verlangen terug te trekken uit de mindere dingen, ze te laten vallen, om zo hun kracht aan te wenden om de hoogten te bereiken van wat een mens kan bereiken.
Oxymoronisch mag het klinken, er wordt gezegd dat je de grootste hoogten alleen kunt bereiken door je tot op zekere hoogte los te maken van de dingen die er voor jou toe doen en door een stapje terug te doen.
En het betekent ook niet dat je je altijd los moet voelen. Het betekent alleen dat je in staat moet zijn om onthechting te beoefenen wanneer dat nodig is. Als je gehecht bent, leef je in de angst dat wat je wilt niet uitkomt en blijf je in een voortdurende staat van verlangen.
In mijn ervaring is het nuttig gebleken om onthechting in de volgende vormen te beoefenen –
- Onthechting aan materiële doelen
Om deze vorm van onthechting te begrijpen, is het beste voorbeeld het verhaal van Joshua en Ryan, de twee mensen achter het concept The Minimalists. Zij zeiden: “Toen we bijna 30 waren, hadden we alles bereikt wat ons gelukkig zou moeten maken: een geweldige baan met zes cijfers, luxe auto’s, een veel te groot huis en alle spullen die onze consumentgerichte levensstijl tot in de puntjes vullen.
En toch waren we met al die spullen niet tevreden over ons leven. We waren niet gelukkig. Er was een gapende leegte, en 70-80 uur per week werken om alleen maar meer spullen te kopen vulde die leegte niet: het bracht alleen maar meer schulden, stress, angst, eenzaamheid, schuldgevoelens, overweldiging en depressie.”
There are just too many people who are too attached to the things they own and too addicted to buying and hoarding more and more things without asking this one simple question — “Is it important enough?”
When you detach yourself from the compulsion of owning things just for the sake of owning them you begin to experience real freedom and joy from things that really matter.
“Detachment is not that you should own nothing, but that nothing should own you.”
Remember, less is more.
Take a step back to understand what things add value to your lives. Door de rommel van het levenspad op te ruimen, kunnen we allemaal ruimte maken voor de belangrijkste aspecten van het leven: gezondheid, relaties, passie, groei en bijdrage.
2. Onthechting in Relaties
De meeste mensen worstelen het meest met dit aspect van onthechting en dat is niet meer dan normaal. De meesten van ons begrijpen ten onrechte dat liefde betekent dat je je aan de ander vastklampt, hem of haar probeert te verbeteren en op alle mogelijke manieren voor hem of haar zorgt, zelfs als dat ten koste gaat van het verwaarlozen van je eigen welzijn. Het wordt nog erger als we ons leven laten draaien om bepaalde relaties.
Het kan gaan om de relatie met je ouders, met je echtgenoot, met je beste vrienden of met iemand anders die een grote invloed heeft in je leven.
In alle relaties is het nodig om een zekere mate van onthechting te oefenen.
We vragen ons misschien af waarom?
De antwoorden zijn legio. Onthechting is nodig om niet alles persoonlijk op te vatten, omdat je hun reacties niet in de hand hebt. Onthechting is nodig om hun bevestiging niet te zoeken in de mate dat je eigen mening begint af te nemen. Onthechting is nodig om te begrijpen dat liefde om acceptatie gaat en niet om controle.
Het is nodig om te begrijpen dat alleen jij de meester bent van je eigen leven en dat je grenzen moet trekken zodat anderen jou niet controleren.
Terughoudendheid in de liefde is nodig om die optimale hoeveelheid afstand te bewaren die het meest essentieel is voor groei. Geen regel vat de gedachte over liefdevolle onthechting zo samen als deze regels uit het gedicht van Kahlil Gibran
“Maar laat er ruimtes zijn in jullie samenzijn,
En laat de winden van de hemelen tussen jullie dansen.
Heb elkaar lief, maar maak er geen liefdesband van:
Laat het eerder een bewegende zee zijn tussen de oevers van jullie zielen.”
3. Onthechting van je ervaringen
Het leven is bedoeld om geleefd te worden en niet om over-geanalyseerd te worden. Toch zitten we vaak vast in ons hoofd en vertellen we steeds weer over ervaringen, meestal onplezierige, tot we er kapot van zijn.
Niet alleen dat, we hebben ook de neiging ze met ons mee te dragen als een slecht weer. Ze vormen onze vooroordelen en vooringenomenheid over onze kijk op de wereld.
Het is één ding om lering te trekken uit een ervaring en met nieuwe wijsheid verder te gaan in het leven, maar het is iets heel anders om bitterheid, schuldgevoelens en spijt over ervaringen uit het verleden met je mee te dragen en ze je heden te laten bezoedelen.
This often happens when we fail to completely accept and let go our bad experiences.
When something bad happens, feel free to feel the pain, grieve and let go. Only through acceptance, you can free yourself from the weight and detach yourself from it.
4. Detachment from your work
“You are not your job, you’re not how much money you have in the bank. You are not the car you drive. You’re not the contents of your wallet. You are not your fucking khakis. Je bent de zingende en dansende crap van de wereld.”
– Chuck Palahniuk, Fight Club
Wallace Inmen’s Globe and Mail, “Losing Your Job, Losing Your Identity,” enquête 0f 12,000 respondenten over dit onderwerp onthult dat meer dan 30% hun persoonlijke identiteit definiëren via hun carrière.
Wordt u hierdoor beschreven? U hebt weinig interesses buiten het werk; u voelt zich rusteloos als u niet werkt; u kunt geen gesprek voeren zonder naar iets op het werk te verwijzen; u stelt zich 24/7 beschikbaar voor mensen op het werk; en als u thuis bent met uw gezin, bent u weer met uw gedachten bij het werk. Als dat zo is, heb je jezelf te veel gedefinieerd door je werk.
En dat is niet goed voor je mentale en fysieke gezondheid.
Ontkoppeling van je werk betekent dat als je je werkplek verlaat, je daar je werkgerelateerde zorgen achterlaat. Onthechting van het werk betekent dat je je persoonlijke waarde niet te nauw definieert aan de hand van je prestaties op je werkplek of aan de hand van de validatie die je op je werk krijgt. Onthechting van werk betekent dat je niet vertrouwt op werk alleen om je een gevoel van volledigheid te geven en zin te geven aan je leven.
Door je los te koppelen van je werk kun je de druk wegnemen om altijd op je best te zijn, zodat je een stapje terug kunt doen, kunt ontspannen en je zonder zorgen op je werk kunt richten. Het kan je algehele stemming verbeteren, je prestaties verbeteren en misschien zelfs leiden tot meer creatieve ideeën.
5. Onthechting van je eigen gedachten
Van alle vormen van het beoefenen van onthechting vind ik deze het meest diepgaand in de manieren waarop het me helpt groeien. De meesten van ons zijn te gehecht aan onze gedachten en onze obsessieve denkpatronen.
Weinigen van ons zijn in staat een stapje terug te doen om een zekere mate van controle over onze gedachten uit te oefenen. Het wordt een probleem wanneer we onze gedachten verwarren met gevoelens en uiteindelijk impulsieve acties ondernemen. Op de een of andere manier concluderen we dat we op elke gedachte moeten reageren en dat pakt niet zo goed uit.
Het loslaten van gedachten, vaak geoefend door meditatie tot het een gewoonte wordt, stelt je in staat naar je gedachten te kijken als een buitenstaander, ze te laten komen en gaan zonder jezelf toe te staan er teveel bij te voelen.
Dit stelt je in staat een zekere mate van onthechting te oefenen en je begint in te zien dat niet alle gedachten belangrijk zijn. Je realiseert je dat de meeste gedachten je hoofd alleen maar vertroebelen en dat je je er het beste van kunt bevrijden.
Ontkoppeling van je gedachten vereist inzicht in het feit dat – Onze gedachten slechts gedachten zijn. Ze zijn niet de ultieme waarheid of werkelijkheid.
Je komt in een geestestoestand waarin je, helder en kalm, met goede wil, getuige bent van wat je ook ziet, hoort, denkt, geniet of lijdt. Je kijkt naar je problemen, angsten en uitdagingen alsof je er niet door gebonden of gepreoccupeerd bent, maar ze rustig bekijkt – een getuige.
Met oefening zullen je turbulente gedachten en negatieve emoties hun greep op je geest verliezen. Ze zullen niet in staat zijn je te drijven of je innerlijke potentieel en welzijn te verstoren.
“Geest kan je beste vriend of ergste vijand zijn.”
– Kabira, Geboorteplaats van het Geluk
6. Onthechting van tijdsbesef
De mens alleen slaat het uur. En daarom lijdt alleen de mens aan een verlammende angst die geen enkel ander schepsel verdraagt. Een angst dat de tijd opraakt.”
– Mitch Albom, The Time Keeper
Veel van onze angsten worden veroorzaakt door de gedachte dat we niet genoeg tijd hebben voor alles wat we willen doen. We have huge plans for months and even years whose enormity makes it difficult for us to live our present time in the best way possible today, the only time we have in hand for sure.
Detachment from sense of time can help you become aware of the transient nature of our lives and help you become more and more peaceful as you understand that the only time you have control over is now, this present moment. All that has passed before and all that is coming ahead is immaterial.