Quant Finance Master’s Guide 2020

Welkom bij de nieuwste editie van Risk.net’s gids voor ’s werelds toonaangevende quantitative finance masteropleidingen, en de ranglijst van de top 25 opleidingen.

Vijftig opleidingen (volledige lijst hieronder) komen voor in de 2020-editie van de gids. Daarvan zijn er 25 gerangschikt op basis van vaste criteria, waaronder de selectiviteit van het programma, de onderzoekskracht en de banden van de faculteit met de financiële sector (ga naar How om de tabellen te lezen).

Amerikaanse programma’s blijven domineren in de ranglijst van dit jaar, maar de algemene samenstelling is diverser: acht van de 25 beste programma’s zijn Europees, terwijl nog eens twee Canadees zijn. Vijf programma’s uit Azië en de regio van de Stille Oceaan komen ook voor in de gids van dit jaar, waaronder het MSc-programma Financial Engineering van de City University of Hong Kong, dat debuteert, evenals de Master of Science in Financial Engineering van de Chinese University of Hong Kong, Shenzhen – de eerste instelling op het Chinese vasteland die in de gids voorkomt.

Zoals voorheen wordt in de ranglijst vooral rekening gehouden met de gemiddelde salarissen van afgestudeerden en, in een kleine aanpassing van de methodologie dit jaar, wordt iets meer belang gehecht aan een sterke arbeidsparticipatie van afgestudeerden (ga naar Ranglijstmethodologie hieronder voor details).

De gids bestrijkt alleen masteropleidingen waarin het onderwijs van kwantitatieve financiën centraal staat. Opleidingen die zich richten op andere vakken – corporate finance, management of statistiek – maar waar kwantitatieve financiële vakken nog wel aan bod kunnen komen, zijn hier buiten beschouwing gelaten. De lijst van opleidingen is niet uitputtend; en opleidingen die geen bijgewerkte statistieken hebben aangeleverd, zijn niet opgenomen in de editie van 2020.

We zijn opleidingsdirecteuren en faculteitsbestuurders nogmaals dankbaar voor hun hulp bij het verzamelen van gegevens. Risk.net draagt geen verantwoordelijkheid voor uitzonderingen, vergissingen of weglatingen. Feedback hierover nemen we graag in overweging.

De gids is geen advies – maar we hopen dat hij nuttig is voor aspirant-masterstudenten, hun docenten en hun toekomstige werkgevers.

Klik op de universiteiten in de tabel hieronder voor de volledige opleidingsdetails. Als de tabel niet goed wordt weergegeven, klik dan hier voor een pop-out versie

Onderzoek en profielen: James Ryder. Rangschikkingsmethode: Mauro Cesa. Redactie: Alex Krohn, Louise Marshall, Joan O’Neill en Tom Osborn.

Rankingmethode

Om de ranglijst van de 25 beste opleidingen samen te stellen, hebben we acht criteria gebruikt. Deze zijn gestandaardiseerd ten opzichte van het totale aantal inzendingen, en aan elk criterium is een gewicht toegekend om de bijdrage ervan aan de eindscore weer te geven. De totaalscore is de som van de acht gestandaardiseerde meetcriteria. De instelling met de hoogste score neemt de eerste plaats in op de ranglijst.

De methodologie die voor de ranglijst van dit jaar is gebruikt, lijkt sterk op die voor de ranglijst van 2019, met dien verstande dat twee meeteenheden zijn gewijzigd en enkele wegingen zijn bijgewerkt: in plaats van de in 2019 gebruikte meeteenheid ’totaal aantal studenten’ is dit jaar gekeken naar de gemiddelde klassengrootte, waarbij kleinere gemiddelde klassengroottes gunstiger wegen; en in plaats van het absolute aantal aan de industrie gelieerde docenten is gekeken naar de verhouding tussen dat aantal en het totale aantal docenten, wat de bijdrage van beoefenaars uit de industrie aan het programma nauwkeuriger beschrijft.

De acht variabelen en de respectieve gewichten zijn:

5% – Gemiddelde klassengrootte;
10% – Acceptatiegraad;
10% – Percentage aanbodhouders dat zich inschrijft;
5% – Verhouding tussen docenten en studenten;
10% – Aantal aan het bedrijfsleven gelieerde docenten ten opzichte van het totaal aantal docenten;
30% – Arbeidsparticipatie in de financiële sector zes maanden na afstuderen;
5% – Aantal citaties van de vijf meest geciteerde docenten in de afgelopen vier jaar;
25% – Gemiddeld salaris zes maanden na afstuderen, gecorrigeerd voor de koopkrachtomrekeningsfactor van de Wereldbank.

Het gemiddeld aantal studenten per klas en het toelatingspercentage van de opleiding – een indicator van de selectiviteit van een opleiding – dragen negatief bij aan de eindscore; dus hoe lager ze zijn, hoe hoger de eindscore.

Om voor deze ranglijst in aanmerking te komen, moest een instelling voldoende gegevens aanleveren voor de berekening van de eindscore. Instellingen die onvoldoende gegevens verstrekten, zijn buiten beschouwing gelaten.

Niet alle instellingen verstrekten het aantal citaties van hun docenten. Waar mogelijk zijn deze cijfers ontleend aan Google Scholar. Waar dat niet mogelijk was, is het aantal citaties als nul beschouwd.

De ranking, evenals de gids, is gebaseerd op de nauwkeurigheid van de door de instellingen verstrekte cijfers. Risk.net is niet verantwoordelijk voor eventuele onnauwkeurige cijfers, of de gevolgen daarvan voor de positie van een universiteit in de gids.

Amerika

Baruch College, City University of New York
Boston University (Questrom School of Business)
Universiteit van Californië, Berkeley (Haas School of Business)
Universiteit van Californië, Los Angeles (Anderson School of Management)
Carnegie Mellon University
Columbia University
Cornell University
Fordham University
Georgia Institute of Technology
University of Illinois at Urbana-Champaign
Johns Hopkins University
University of Minnesota
New York University (Courant Institute of Mathematical Sciences)
New York University (Tandon School of Engineering)
North Carolina State University
Princeton University
Rutgers University
Stony Brook University
University of Washington
University of Toronto
University of Waterloo

Europe

Stad, University of London (Cass Business School)
Imperial College Business School
Imperial College London
King’s College London
University College London
University of Oxford
University of Warwick
University of York
EPFL
ETH Zürich/University of Zurich
University of St Gallen
Sorbonne University/Ecole Polytechnique
University of Paris
University of Bologna
Collegio Carlo Alberto, Universiteit van Turijn
Universiteit van Florence
Universiteit van Amsterdam
Erasmus Universiteit Rotterdam
WU: Vienna University of Economics and Business
Technical University of Munich
KU Leuven

Asia-Pacific

Monash University
University of Technology Sydney
City University of Hong Kong
Hong Kong University of Science and Technology
Chinese University of Hong Kong, Shenzhen

View the 2019 guide

View the 2017 guide

  • Tweet
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Save this article
  • Send to
  • Print this page

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.