Organisatiewetenschappers sinds Max Weber hebben betoogd dat formele personeelssystemen discriminatie kunnen voorkomen. Wij putten uit de sociologische en psychologische literatuur om een theorie te ontwikkelen over de uiteenlopende effecten van bureaucratische hervormingen op de motivatie van managers. Op basis van zelfperceptie en cognitieve-dissonantietheorieën stellen wij dat initiatieven die managers betrekken bij het bevorderen van diversiteit – speciale rekruterings- en opleidingsprogramma’s – diversiteit zullen doen toenemen. Op basis van theorieën over autonomie en zelfbeschikking beweren wij dat initiatieven die de beslissingsvrijheid van managers bij aanwerving en promotie beperken – functietests, prestatie-evaluaties en klachtenprocedures – weerstand zullen oproepen en negatieve effecten zullen hebben. Op basis van transparantie- en verantwoordingstheorieën stellen we dat bureaucratische hervormingen die de transparantie voor werkzoekenden en aanwervende managers vergroten, positieve effecten zullen hebben. Ten slotte stellen we op basis van de theorie van de verantwoordingsplicht dat de controle door diversiteitsmanagers en federale regulatoren de effecten van bureaucratische hervormingen zal verbeteren. Wij onderzoeken de effecten van personeelsinnovaties op de diversiteit van managers op 816 Amerikaanse werkplekken gedurende 30 jaar. Onze bevindingen helpen de trage vooruitgang te verklaren die het land boekt bij het terugdringen van segregatie en ongelijkheid op de arbeidsmarkt. Sommige populaire bureaucratische hervormingen dachten discriminatie de kop in te drukken in plaats van het te activeren. Sommige van de meest effectieve hervormingen blijven zeldzaam.