Rangschikking van de Gracie-familievechters

Als je een geschiedenis- en/of sportliefhebber bent, weet je dat er weinig dingen fascinerender zijn dan een familiedynastie. Kennedy. Rockefeller. Tudor. Ming. Manning. Genovese. Baldwin. Anheuser-Busch.

Je weet precies waar ik hiermee heen wil. In MMA, draagt de Gracie achternaam een enorme mystiek met zich mee. Vele decennia nadat de aartsvaders Carlos en Helio Gracie een Braziliaanse jiu-jitsu-stijl perfectioneerden waarmee de kleine man zich kon verdedigen tegen de grote man, en 18 jaar nadat Royce Gracie in een achthoekig hondenhok stapte om voorgoed het uiterlijk en de essentie van het hand-tot-hand gevecht te veranderen, blijft MMA’s eerste familie het onderwerp van hevige discussies.

Hoe zouden de Gracie’s van weleer het er vanaf brengen in het MMA van vandaag, dat hen veel verschuldigd is maar hen misschien voorbij is gestreefd? Je hoort iemand zeggen dat Royce nooit succes zou hebben gehad als hij geen gi had gedragen. Dan hoor je iemand zeggen dat broer Rickson, onder de juiste omstandigheden, de grootste UFC vechter aller tijden had kunnen zijn. Een handjevol Gracies die vandaag de dag nog meedoen, zorgen voor een gestage stroom gas op het vuur.

Hierbij een ranglijst van alle Gracies die hebben meegedaan aan een goedgekeurde MMA-vechtpartij.

Scott Harris is columnist bij Bleacher Report MMA. Hij heeft ook net een Twitter-account @ScottHarrisMMA.

Als Ronda Rousey Georges St-Pierre is, is Kyra Gracie Rory MacDonald. Ik ga niet de moeite nemen om de parallellen uit te leggen.

Ja, ja, ik weet dat ze nog niet in het MMA heeft gevochten. Maar de beste vrouwelijke jiu-jitsu speler in de geschiedenis is nog maar 26, en lijkt er bijna helemaal van overtuigd dat ze waarschijnlijk eerder vroeger dan later haar MMA-debuut zal maken.

Rhalan Gracie

Officieel MMA record: 0-2

Deze oude video toont een 18-jarige Rhalan die een close decision laat vallen tegen Dustin Hazelett. Het gevecht was een gelijkspel op een evenement in 2006 georganiseerd door Gracie Fighting Championships.

Nooit bekend of Rhalan ooit akkoord is gegaan met de voorwaarden van een rematch, die zou hebben plaatsgevonden onder de trotse vlag van Hazelett Fighting Championships.

Cesar Gracie

Cesar bleef een goede, solide 20 seconden aan de top van het bokkende bronco dat professioneel MMA is. Maar voordat hij ooit carrièrenummer 21 zag, gooide Frank Shamrock een vreselijk ondoordachte rechtse hoek die Cesar uit het gevecht en het spel sloeg.

Uiteindelijk ontdekte Cesar dezelfde gave die een groot aantal andere Gracies deden: coaching. Wie weet? Als die rechtse hoek er niet was geweest, hadden we Nick en Nate Diaz na elke overwinning misschien nooit “SEE-zer gracie joo-jitz-oo” horen zeggen.

Carlson Gracie Jr.

Een fan ziet de uitdrukking “gedecoreerde vechter” veel rondgeslingerd worden. Als het op MMA aankomt, is Carlson Gracie Jr. het tegenovergestelde van gedecoreerd. Hij is een eenkamerappartement met kale muren en een taupekleurige ladekast in de hoek.

Hij vocht een keer in 1995 en nog een keer in 1999, maar kon de kus van de zuster in elke verloving niet vermijden.

Robin Gracie

In zijn enige MMA-gevecht KO’d Helio’s vierde en laatste zoon Alexis Manas. Aangezien het ook Manas’ enige MMA-gevecht was, is het moeilijk in te schatten hoe indrukwekkend dit was, of hoe serieus je het moet nemen.

Crosley Gracie

Crosley’s hoogtepunt kwam in 2004, toen hij als contractant bij de Pride-promotie de grote Hayato Sakurai onderwierp.

Het maakt niet uit dat Sakurai meestal als weltergewicht vocht, terwijl Crosley op licht zwaar vocht. Laat dat maar zitten!

Charles Gracie

Een carrière niet bepaald gekenmerkt door een lange levensduur, maar hé, hij tikte Assuerio Silva af in zijn debuutgevecht. Dat is best goed.

Daniel Gracie

Technisch gezien zou hij niet eens in aanmerking mogen komen voor deze lijst. Daniel, een neef van Renzo en anderen, heeft de naam Gracie aangenomen om redenen die, eh, niet mysterieus hoeven te zijn.

Hij heeft in ieder geval meer aanspraak dan Vitor Belfort.

Ryan Gracie

Ryan staat meer bekend om zijn wilde leven en vroegtijdige dood dan om zijn MMA wapenfeiten.

Ralek Gracie

Ralek’s grote claim to fame is een overwinning op de legendarische Kazushi Sakuraba. Natuurlijk, het gebeurde in 2010, toen Sakuraba 40 was, en er was een mismatch in gewicht, en er was een controversiële scheidsrechterlijke interventie.

Maar hé, als je achternaam Gracie is en je vecht tegen de Gracie Hunter, dan is een overwinning een overwinning is een overwinning.

Rodrigo Gracie

Rodrigo had een aantal goede overwinningen in Pride. Hij was eigenlijk ongeslagen in MMA tot 2004, toen hij een onwaarschijnlijke middengewicht tegenkwam die hem op de grond onder controle had.

Die man heette? B.J. Penn.

Igor Gracie

De nog maar 32-jarige Igor is nog steeds een actieve MMA-vechter. Afgelopen winter tekende hij bij One FC, maar hij heeft nog steeds niet voor hen gevochten. Het zal interessant zijn om te zien wat er gaat gebeuren.

Hij zal iets moeten doen tegen een aantal gerespecteerde tegenstanders voordat hij meer propers krijgt in een MMA context.

Ralph Gracie

Gracie had een behoorlijke carrière, maar is misschien het meest bekend om het ene zwarte punt op zijn record. Hij verloor Takanori Gomi in slechts zes seconden, waarmee het een van de snelste gevechten in de geschiedenis van het Major League MMA was.

Aan de andere kant versloeg hij Steve Nelson twee keer. Dus dat is goed.

Royler Gracie

Zelfs voor Gracie begrippen, is Royler een voorbeeldige jiu-jitsu professional. Hij is een van de slechts twee mannen die het ADCC wereldkampioenschap – de gouden standaard van submission grappling titels – drie opeenvolgende keren heeft gewonnen.

Maar in de MMA kooi, kon Royler nooit over de hobbel komen, en verloor van elke vechter van het hoogste niveau waar hij mee te maken kreeg, inclusief de eerder genoemde Gracie Hunter, die hier is afgebeeld terwijl hij hem schopt.

Gregor Gracie

6-1
Een andere GEINO (Gracie Essentially In Name Only…Ik weet het, weer een meesterzet!), Gregor doet momenteel mee aan het One Fighting Championship in Singapore.

Hoewel hij aanvankelijk de typische Gracie-voorzichtigheid aan de dag legt als het op slaan aankomt, is Gregor in staat tot wat ruwheid in de ground-and-pound en stand-up fases. Dit zou zijn spel wat duurzamer kunnen maken in de moderne MMA-context.

Na zijn meest recente overwinning – zijn vierde op rij – zal Gregor het op 23 juni opnemen tegen Adam Kayoom.

Rolles Gracie Jr.

Hij verloor tot nu toe alleen van UFC-vedette Joey Beltran. Maar dat betekent waarschijnlijk dat zijn overwinningen niet echt in Murderer’s Row kwamen. Wacht, laat me eens kijken…ja. Dat betekent het.

Het meest recentelijk kreeg Rolles Bob Sapp zover dat hij afklikte op stakingen, wat een beetje hetzelfde is als zeggen dat je een luipaard vlekken laat vertonen.

Terzijde, niet om te veel van het onderwerp af te dwalen, maar ik snap dit ironische “moet van Bob Sapp houden” gedoe echt niet. De man is een schande. Waarom zou je dat mogelijk maken?

Roger Gracie

Een vuurstorm van hype ontmoette een oceaan van twijfel toen Roger in september 2011 zijn eerste MMA-nederlaag leed tegen Muhammed Lawal.

Hij heeft sindsdien niet meer gevochten, hoewel hij blijkbaar van plan is om naar middengewicht te gaan.

Renzo Gracie

OK. Nu hebben we het erover. Het is niet het beste winstpercentage in de wereld, maar wie anders heeft Oleg Taktarov, Pat Miletich, Carlos Newton en Frank Shamrock verslagen? Ik weet het niet zeker, want ik heb geen zin om twee keer op het web te zoeken. (Wat ben ik, een bibliothecaris?) Maar het waarschijnlijke antwoord lijkt “niemand” te zijn.

(Goed, ik heb het nagekeken, en ja, het antwoord is niemand.)

Ik weet dat we geen dingen meten die buiten de kooi zijn gebeurd, maar het is mogelijk dat Renzo dat Gracie-onderrichtgen nadrukkelijker tot uitdrukking brengt dan iemand anders op deze lijst. Frankie Edgar, Roy Nelson, Matt Serra en Chris Weidman leerden hun BJJ allemaal aan de voeten van Carlos Gracie’s kleinzoon.

Op een laatste, niet kooiavondje, moet ik Renzo’s krankzinnige cornering van Ricardo Almeida in 2003 noemen, waarin die cornerman Nate Marquardt een trap tegen de voorste benen geeft na een reeks maffe capriolen na het gevecht.

Royce Gracie

Ik ga hier niet verder op in, behalve dat Gracie nog steeds het record voor meeste submission-overwinningen in de UFC op zijn naam heeft staan met 11. En nee, het maakt me niet uit dat hij in een toernooivorm vocht.

En als Bruce Buffer’s introductie van Royce op UFC 60 je geen kippenvel bezorgt, dan moet je misschien maar eens naar een dermatoloog.

Rickson Gracie

11-0
Dit zeer goede retrospectief, inclusief uitgebreide citaten van huidige en voormalige vechters, geeft het beter weer dan ik ooit zou kunnen. De man is een van de beste vechters ooit, en dat is alles wat er over te zeggen valt.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.