Regels inzake gemeenschapsbezit voor federale belastingaangiften

by: adminPosted on:

In negen staten bestaat een wet inzake gemeenschapsbezit die bepaalt hoe gehuwde paren hun inkomens en bezittingen in eigendom houden: Arizona, Californië, Idaho, Louisiana, Nevada, New Mexico, Texas, Washington en Wisconsin. Deze wetten hebben een grote invloed op hun belastingsituatie.

Inwoners van Alaska, Tennessee en South Dakota kunnen “opt-in” voor het gemeenschapsvermogensrecht, en hun bezittingen en schulden op deze manier afhandelen als ze dat willen.

Dus, wat betekent het voor uw fiscale situatie als u in een van deze staten woont (of ervoor hebt gekozen om deze wetten te volgen in een van de opt-in staten)? In het kort komt het erop neer dat u zich bij het opgeven van uw inkomen en het berekenen van uw federale belastingschuld aan een geheel eigen reeks belastingbepalingen moet houden.

Gemeenschappelijk inkomen en gemeenschappelijk bezit

Elke echtgenoot heeft wettelijk gezien een onverdeeld belang van de helft in het totale inkomen en bezit van de echtelijke gemeenschap wanneer hij of zij in een staat met gemeenschappelijk bezit woont. Als een echtpaar dat in een staat met gemeenschappelijk bezit woont, ervoor kiest om gescheiden aangifte te doen, moeten zij hun totale inkomen en bezit gelijkelijk verdelen voor hun gescheiden aangiften.

Een echtpaar kan ook een eigen gescheiden inkomen hebben als dit afkomstig is van gescheiden bezittingen die zij bezitten, zoals bezittingen die zij vóór het huwelijk bezaten of inkomsten die door dergelijke bezittingen worden gegenereerd.

De federale belastingwetten respecteren over het algemeen de wetten van de staat bij het bepalen of een bron van inkomen gemeenschapsinkomen is en of bezittingen gemeenschaps- of gescheiden eigendom zijn.

In het algemeen zijn de volgende regels van toepassing:

  • Gemeenschapsvermogen wordt beschouwd als datgene dat is verkregen terwijl het echtpaar getrouwd was, en het kan niet anderszins worden geïdentificeerd als afzonderlijk vermogen.
  • Gemeenschapsinkomen is het inkomen dat wordt gegenereerd door dergelijk gemeenschapsvermogen, evenals de volledige inkomsten van elke echtgenoot tijdens het huwelijk. Als uw echtgenoot deze week $1.000 verdient, is $500 daarvan aan u toe te rekenen. Onder het gemeenschapsvermogensrecht heeft u dat beiden in gelijke mate verdiend.

In staten van gemeenschap van goederen kan een echtgenoot onder bepaalde voorwaarden toch nog afzonderlijk vermogen hebben:

  • Gezcheiden vermogen is vermogen dat voor het huwelijk afzonderlijk eigendom was, vermogen dat is gekocht met afzonderlijk vermogen of dat is geruild voor afzonderlijk vermogen, en vermogen dat beide echtgenoten zijn overeengekomen om van gemeenschappelijk vermogen om te zetten in afzonderlijk vermogen door middel van een overeenkomst die door de staat als rechtsgeldig wordt beschouwd. Dit staat bekend als transmutatie, en transmutatie wetten variëren van staat tot staat – ze zijn misschien niet van toepassing op elke omstandigheid.
  • Erfenissen en schenkingen die duidelijk zijn nagelaten aan slechts een echtgenoot worden ook meestal beschouwd als gescheiden eigendom van die echtgenoot.
  • Afgescheiden inkomen is inkomen dat wordt gegenereerd door gescheiden eigendom, bijvoorbeeld als u eigenaar bent van een voorhuwelijkse woning die u nu verhuurt. In Idaho, Louisiana, Texas en Wisconsin worden inkomsten uit de meeste afzonderlijke eigendommen echter nog steeds als gemeenschapsvermogen beschouwd.

Gemeenschapsinkomsten melden en communautaire aftrekposten claimen

De meeste gehuwde paren dienen gezamenlijk een aangifte in, en daarom worden al hun inkomsten en aftrekposten op een enkele aangifte vermeld. Als zij afzonderlijk aangifte doen, geeft elke echtgenoot de helft van het totale gemeenschapsinkomen en de helft van het totale gemeenschapsaftrek op zijn belastingaangifte op.

Wat is er strategisch aan gemeenschapseigendom?

Echtgenoten kunnen wellicht een lagere federale belastingverplichting realiseren door afzonderlijk aangifte te doen in plaats van gezamenlijk.

Nemen we als voorbeeld een hypothetisch echtpaar dat in een jaar samen 50.000 dollar verdient – de ene echtgenoot verdient 40.000 dollar en de andere verdient 10.000 dollar. De drempel voor de gespecificeerde aftrek van ziektekosten zal volgens de planning stijgen van 7,5% naar 10% van het aangepaste bruto inkomen (AGI) aan het begin van het belastingjaar 2021. Een echtgenoot met een AGI van $25.000 die voor dat jaar een aparte aangifte indient, kan elk deel van de ziektekosten aftrekken dat hoger is dan $2.500 (10% van $25.000 is $2.500). Als diezelfde echtgenoot echter gezamenlijk een aangifte zou indienen voor een huwelijksinkomen van $ 50.000, of $ 25.000 voor elke echtgenoot in een staat met gemeenschap van goederen, zou die drempel worden verhoogd tot $ 5.000.

Echtgenoten kunnen het ook voordelig vinden om overeenkomsten inzake gescheiden eigendom op te stellen om investeringen, onroerend goed en andere bezittingen uit de huwelijksgemeenschap te halen in staten waar dit mogelijk is. Neem contact op met een belastingadviseur om na te gaan of dit voor u een haalbare optie is.

Moet u de regels voor gemeenschap van goederen toepassen?

Huwelijkse paren waarvan ten minste één echtgenoot in een gemeenschapsstaat woont, moeten de gemeenschapsregels volgen voor de verdeling van inkomsten en aftrekposten. Onder bepaalde omstandigheden kunt u echter afzien van de toepassing van de regels van gemeenschap van goederen of kunt u een aangepaste reeks regels van gemeenschap van goederen gebruiken. Bijvoorbeeld:

  • Gemeenschapseigendomsregels kunnen buiten beschouwing worden gelaten als een echtgenoot de aard en/of hoogte van het inkomen niet meedeelt, maar dit moet worden bewezen.
  • Gemeenschapseigendomsregels kunnen vaak worden aangepast voor echtgenoten die het hele jaar gescheiden van elkaar leven.

Huwelijken en partnerschappen tussen personen van hetzelfde geslacht

Wanneer het gaat om paren van hetzelfde geslacht, hangt de federale fiscale behandeling af van de vraag of ze technisch gezien “getrouwd” zijn of niet. De Internal Revenue Service (IRS) erkent geregistreerde partnerschappen niet als huwelijken voor federale belastingdoeleinden. Dat betekent dat paren met een geregistreerd partnerschap, een geregistreerd partnerschap of een vergelijkbare situatie niet onder de wetgeving inzake gemeenschap van goederen vallen.

Geregistreerde partners en personen met een geregistreerd partnerschap kunnen voor federale belastingdoeleinden als ongehuwd of, als zij daarvoor in aanmerking komen, als gezinshoofd worden aangemerkt.

Kwesties rond de indieningsstatus

De echtgenoten kunnen ervoor kiezen om gezamenlijk of afzonderlijk aangifte te doen in staten met gemeenschapsbezit, net zoals ze dat in andere staten zouden doen. Onder bepaalde omstandigheden kunnen zij ook als hoofd van een huishouden opgeven.

Volgens de federale wetgeving moet u aan drie voorwaarden voldoen om als hoofd van een huishouden te worden aangemerkt:

  • U moet op de laatste dag van het belastingjaar ongehuwd zijn. Als u wettelijk gescheiden bent van uw echtgeno(o)t(e), geldt dit volgens de regels van de belastingdienst als “ongehuwd”. U kunt ook in aanmerking komen als u nog niet wettelijk gescheiden of gescheiden bent, maar u en uw echtgenoot op geen enkel moment gedurende de laatste zes maanden van het jaar hebben samengewoond.
  • U moet meer dan de helft van de kosten voor het onderhoud van uw huishouden betalen.
  • U moet een in aanmerking komende afhankelijke hebben die meer dan de helft van het jaar bij u woonde.

De informatie in dit artikel is geen fiscaal of juridisch advies en is geen vervanging voor dergelijk advies. Staats- en federale wetten veranderen vaak, en de informatie in dit artikel is mogelijk niet in overeenstemming met de wetten van uw eigen staat of de meest recente wetswijzigingen. Voor actueel fiscaal of juridisch advies dient u een accountant of een advocaat te raadplegen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.