Rendement op Investering (ROI) vs. Intern Rendement (IRR): Een overzicht
Er zijn veel manieren om de investeringsprestaties te meten, maar er zijn maar weinig meetmethoden die populairder en zinvoller zijn dan return on investment (ROI) en internal rate of return (IRR). Over alle soorten investeringen, ROI is meer gebruikelijk dan IRR, grotendeels omdat IRR is meer verwarrend en moeilijk te berekenen.
Bedrijven gebruiken beide metrieken bij het budgetteren van kapitaal, en de beslissing over het al dan niet ondernemen van een nieuw project komt vaak neer op de geprojecteerde ROI of IRR. Software maakt het berekenen van de IRR veel eenvoudiger, zodat de beslissing welke metriek te gebruiken neerkomt op welke extra kosten in aanmerking moeten worden genomen.
Een ander belangrijk verschil tussen IRR en ROI is dat ROI de totale groei aangeeft, van begin tot eind, van de investering. IRR geeft het jaarlijkse groeipercentage aan. De twee getallen zouden normaal gesproken in de loop van een jaar hetzelfde moeten zijn (met enkele uitzonderingen), maar ze zullen niet hetzelfde zijn voor langere perioden.
Key Takeaways
- Rendement op investering (ROI) en interne opbrengstvoet (IRR) zijn prestatiemetingen voor investeringen of projecten.
- ROI is gebruikelijker dan IRR, omdat IRR moeilijker te berekenen is – hoewel software het berekenen van IRR eenvoudiger heeft gemaakt.
- ROI geeft de totale groei aan, van begin tot eind, van een investering, terwijl IRR het jaarlijkse groeipercentage aangeeft.
- Terwijl de twee getallen in de loop van een jaar ongeveer gelijk zullen zijn, zullen ze voor langere perioden niet gelijk zijn.
Rendement op investering (ROI)
Rendement op investering – ook wel Rendementspercentage (ROR) genoemd – is de procentuele toe- of afname van een investering over een bepaalde periode. Het wordt berekend door het verschil te nemen tussen de huidige of verwachte waarde en de oorspronkelijke waarde, gedeeld door de oorspronkelijke waarde en vermenigvuldigd met 100.
Voorbeeld, stel dat een investering aanvankelijk werd gedaan voor $200 en nu $300 waard is. De ROI voor deze investering is 50%.
Deze berekening werkt voor elke periode, maar er is een risico bij het evalueren van langetermijninvesteringsopbrengsten met ROI – een ROI van 80% klinkt indrukwekkend voor een investering van vijf jaar, maar minder indrukwekkend voor een investering van 35 jaar.
Terwijl ROI-cijfers kunnen worden berekend voor vrijwel elke activiteit waarin een investering is gedaan en een uitkomst kan worden gemeten, zal de uitkomst van een ROI-berekening variëren, afhankelijk van welke cijfers als opbrengsten en kosten worden meegenomen. Hoe langer een investeringshorizon, hoe uitdagender het kan zijn om de opbrengsten, kosten en andere factoren, zoals het inflatiepercentage of het belastingtarief, nauwkeurig te projecteren of te bepalen.
Het kan ook moeilijk zijn om nauwkeurige schattingen te maken bij het meten van de monetaire waarde van de resultaten en kosten voor projectgebaseerde programma’s of processen. Een voorbeeld hiervan is het berekenen van de ROI voor een Human Resource afdeling binnen een organisatie. Deze kosten kunnen moeilijk te kwantificeren zijn op korte termijn en vooral op lange termijn, wanneer de activiteit of het programma evolueert en factoren veranderen. Door deze uitdagingen kan de ROI minder betekenisvol zijn voor langetermijninvesteringen.
Internal Rate of Return (IRR)
oor computers namen weinig mensen de tijd om de IRR te berekenen. De formule voor IRR is de volgende:
IRR=NPV=∑t=1TCt(1+r)t=C0=0waar:IRR=Internal rate of return &IRR=NPV=\sum^T_{t=1}\frac{C_t}{(1+r)^t}=C_0=0\\ &\textbf{where:&IRR==text{Intern rendement} &NPV=text{Netto contante waarde} \Àend{aligned}IRR=NPV=t=1∑T(1+r)tCt=C0=0waar:IRR=Intern rendement
Om de IRR met de formule te berekenen, zou men de NCW gelijk stellen aan nul en de discontovoet (r) oplossen, die de IRR is. Door de aard van de formule kan de IRR echter niet analytisch worden berekend en moet deze worden berekend door trial-and-error of met behulp van software die is geprogrammeerd om de IRR te berekenen.
Internal Rate of Return Rule
Het uiteindelijke doel van IRR is het vaststellen van de discontovoet, die de contante waarde van de som van de jaarlijkse nominale inkomende kasstromen gelijk maakt aan de aanvankelijke netto kasuitgaven voor de investering.
Voordat de investeerder de IRR berekent, moet hij de begrippen discontovoet en netto contante waarde (NPV) begrijpen. Beschouw het volgende probleem: een man biedt een investeerder $10.000, maar die investeerder moet een jaar wachten om het te ontvangen. Hoeveel geld zou de belegger vandaag optimaal betalen om die $10.000 over een jaar te ontvangen?
Met andere woorden, de belegger moet het contante waarde-equivalent berekenen van een gegarandeerde $10.000 over een jaar. Deze berekening wordt gedaan door een omgekeerde rentevoet (discontovoet) te schatten die werkt als een achterwaartse berekening van de tijdswaarde van geld. Als bijvoorbeeld een disconteringsvoet van 10% wordt gebruikt, zou $10.000 over één jaar vandaag $9.090,90 waard zijn (10.000 / 1,1).
De IRR is gelijk aan de disconteringsvoet die de NCW van toekomstige kasstromen gelijk maakt aan nul. De IRR geeft het rendement op jaarbasis aan voor een bepaalde investering – ongeacht hoe ver in de toekomst – en een bepaalde verwachte toekomstige kasstroom.
Voorbeeld, stel dat een investeerder $100.000 nodig heeft voor een project, en dat het project naar schatting $35.000 aan kasstromen zal genereren per jaar gedurende drie jaar. De IRR is het percentage waarmee die toekomstige kasstromen kunnen worden verdisconteerd tot $ 100.000.
De IRR gaat ervan uit dat dividenden en kasstromen worden geherinvesteerd tegen de discontovoet, wat niet altijd het geval is. Als het herinvesteringspercentage niet zo robuust is, zal de IRR een project aantrekkelijker doen lijken dan het in werkelijkheid is. Daarom kan het een voordeel zijn om in plaats daarvan de aangepaste interne rentevoet (MIRR) te gebruiken.