Turfgrassen zijn het slachtoffer van tal van ziekten en plagen. Het aantreffen van roestschimmel in gazons is een veel voorkomend probleem, vooral als er sprake is van overmatig vocht of dauw. Lees verder voor meer informatie over de bestrijding van roest op gras.
Wat is gazongras roestschimmel?
Roest is een schimmelziekte die optreedt op grasgrassen wanneer hun groei wordt vertraagd. Dit gebeurt meestal in de late zomer of vroege herfst, tijdens perioden van droog weer of wanneer het gras een laag stikstofgehalte heeft. Grasroest kan de groeikracht van het gras verzwakken en het openstellen voor andere ziekten en graszodenproblemen. Roestschimmel verspreidt zich gemakkelijk via sporen, maar in de meeste gevallen zijn geen fungiciden nodig.
Identificatie van roestschimmel in gazon
Roestschimmel kan worden geïdentificeerd door een paar grassprieten uit de grasmat te trekken. De bladen zullen bedekt zijn met oranjerode tot geelbruine stof of sporen. De gazonroest begint met vergelende bladen en kleine gelige vlekken die uitgroeien tot oranje, rode of bruine kleuren. De sporen kunnen met een vinger van de grassprieten worden gewreven. Over het geheel genomen zullen stukken gras dun en zwak worden.
Vele soorten planten zijn gevoelig voor roestschimmel, van sierplanten tot groenblijvers. Grasroestproblemen vallen erg op door de grote hoeveelheid ruimte die de plant beslaat. De vorming van de sporen gebeurt vaak bij koele nachten met zware dauw en frequente regenval. Warme bewolkte, vochtige omstandigheden gevolgd door felle hete zon bevorderen ook de vorming van de sporen. In principe begint grasroest zich te vormen telkens wanneer het gras niet na 6 tot 8 uur kan uitdrogen. Problemen met gazonroest komen ook vaker voor wanneer het gazon te dik is met riet of wanneer er niet vaak wordt gemaaid.
Problemen met gazonroestschimmel
Bladbladeren die bedekt zijn met gazonroestschimmel kunnen het vermogen van het gras om te fotosynthetiseren minimaliseren. De grassprieten zijn de collectoren van zonne-energie, die wordt omgezet in koolhydraten of plantensuikers om de groei van de zode te voeden. Wanneer de bladeren overmatig met sporen zijn bedekt, kan de fotosynthese niet efficiënt plaatsvinden en wordt de brandstof voor een goede gezondheid en groei niet voldoende verzameld.
Slechte groeikracht en een gevoeligheid voor plagen en andere ziekten zullen volgen op een hoge roest op grasaantasting. Bovendien doet de ophoping van sporen stof opwaaien bij het maaien en kan het zich vasthechten aan schoenen en gazon- of tuingereedschap, waardoor het zich nog meer kan verspreiden.
Bestrijding van roest op gras
Er zijn veel grassoorten (zoals Kentucky bluegrass en raaigras) die resistent zijn tegen de roestschimmel; maar als het vervangen van uw graszode geen optie is, zijn er andere bestrijdingsmaatregelen. In feite kunnen de meeste problemen met grasroest meestal worden opgelost met goed onderhoud en gezonde praktijken.
Maai het gazon regelmatig om het op een gematigde hoogte te houden. Zorg er ook voor dat u gazonmachines afspoelt om verspreiding van de ziekte te voorkomen. Hark en verwijder alle vilt dat meer dan een halve centimeter diep wordt, omdat dit de luchtcirculatie minimaliseert en een ideale broedplaats voor sporen vormt.
Water vroeg op de dag, zodat het gras de kans krijgt om op te drogen voordat de warmte van de dag zich voordoet. Test uw grond voordat u in de herfst gaat bemesten en voeg zo nodig stikstof toe. September is de optimale tijd om uw zode te bemesten.
In de meeste gevallen is het toepassen van een chemische bestrijding niet aanbevolen of nodig, omdat het gras niet zal afsterven. Als de infectie ernstig is, kan het gras een onaantrekkelijk uiterlijk krijgen. In sommige gebieden is het niet mogelijk de milieuomstandigheden onder controle te houden, zodat de roest een jaarlijks verschijnsel wordt. In elk van deze gevallen is het echter aangewezen een fungicide toe te passen om de vorming van sporen te voorkomen.