Dit is een gastblogpost van Steve Howards.
Het voorkomen van milieurisico’s is van cruciaal belang voor het succes van elk bedrijf, ongeacht de omvang van de activiteiten of de bedrijfstak. Het verminderen en, indien mogelijk, elimineren van gevaren op de werkplek dient een tweeledig doel. Het eerste doel is de veiligheid en bescherming van de werknemers die in uw bedrijf werken. Het tweede is de naleving van de richtlijnen die zijn vastgesteld door de Occupational Safety Health Act (OSHA) General Duty Clause, waarin staat dat werkgevers verplicht zijn hun werknemers een veilige werkplek te bieden. Dat wil zeggen dat werknemers een veilige werkomgeving moeten hebben die hen beschermt tegen de gevolgen van omgevingsgevaren, waaronder de dood en ernstig persoonlijk letsel.
Wat zijn gevaren op de werkplek?
OSHA omschrijft een gevaar als een risico of bedreiging die verband houdt met een werkomgeving of een taak, en die, indien deze niet wordt gecorrigeerd, letsel kan veroorzaken of tot ziekte kan leiden bij werknemers of klanten. Volgens de federale wetgeving is het de plicht van werkgevers om voor een veilige en zekere werkplek te zorgen. Om aan deze verantwoordelijkheid te voldoen, moeten werkgevers de nodige voorzorgsmaatregelen treffen om potentiële gevaren op de werkplek op te sporen en weg te nemen.
Hier volgen vijf soorten milieurisico’s waarover werkgevers hun werknemers moeten informeren.
1. Chemische gevaren
Banen waarin met chemicaliën wordt gewerkt, brengen gezondheidsrisico’s voor de werknemers met zich mee. Blootstelling aan stoffen als bijtende stoffen, dampen, gassen, vloeistoffen en stof kan zeer schadelijk zijn. Dit kan leiden tot irritatie, overgevoeligheid en carcinogeniteit. Daarom is het voor een werkgever van cruciaal belang om de risico’s te beperken door het implementeren van veiligheidsprotocollen die de mogelijkheid dat werknemers de stoffen inademen of inslikken of via hun huid absorberen, minimaliseren of zelfs elimineren.
De Hazard Communication Standard (HCS) van hetOSHA vereist dat werkgevers hun werknemers voorlichten over de risico’s die gepaard gaan met het omgaan met chemicaliën. Veiligheidsinformatiebladen en de juiste etiketten moeten te allen tijde beschikbaar zijn voor werknemers. De opleiding van werknemers moet informatie bevatten over de aard van de chemicaliën waarmee ze zullen werken en de veiligheidsmaatregelen die ze moeten nemen om zichzelf te beschermen.
2. Biologische gevaren
Werknemers die taken hebben waarbij ze in aanraking komen met andere mensen, dieren of besmettelijke aandoeningen, zijn de beste kandidaten voor blootstelling aan biologische gevaren. Deze risico’s omvatten uitwerpselen van dieren, schimmels, virussen, bloed en schimmel.
Op bouwplaatsen is de kans dat werknemers in aanraking komen met biologische gevaren groter bij sloop-, grond- en renovatiewerkzaamheden. Werknemers op sloopterreinen kunnen bijvoorbeeld worden blootgesteld aan stof of water dat is verontreinigd met vogelpoep. Dit kan leiden tot verschillende ziekten zoals histoplasmose, een potentieel dodelijk ademhalingsprobleem.
3. Onwaarschijnlijke gevaren
Werkomstandigheden met extreme hitte of kou, lange uren onder de zon of ultraviolette stralen, straling, of constante blootstelling aan harde geluiden brengen het risico met zich mee dat werknemers letsel oplopen, met of zonder enig contact. Een vrij algemeen gevolg van dit specifieke omgevingsgevaar is beroepsgehoorverlies bij werknemers die aan extreem harde geluiden worden blootgesteld. Miljoenen mensen zijn door deze aandoening getroffen, en werkgevers moeten aanzienlijke bedragen betalen voor werknemerscompensatie.
4. Ergonomische gevaren
Handarbeiders lopen risico op ergonomische gevaren, die kunnen leiden tot invaliderende verwondingen aan gewrichten en spieren. Deze verwondingen kunnen worden veroorzaakt door niet-geëtiketteerde zware lasten, gereedschappen of voorwerpen die op moeilijk bereikbare plaatsen zijn opgeborgen, en het staan in ongemakkelijke houdingen bij het uitvoeren van taken – met name die waarbij gewogen lasten betrokken zijn.
OSHA heeft vastgesteld dat ergonomische gevaren het meest voorkomende gezondheidsrisico vormen voor werknemers in deze bedrijfstak. Hoewel ergonomische gevaren problemen kunnen opleveren voor de productiviteit op de werkplek, kunnen deze risico’s werknemers ook invaliderend letsel en letsel dat hun loopbaan beëindigt, toebrengen.
5. Elektrische gevaren
Elektrische schokken zijn geïdentificeerd als een van de hoofdoorzaken van valpartijen van steigers en andere platforms, met meer dan 20.000 werknemers die de afgelopen 20 jaar gewond zijn geraakt bij elektrische ongevallen op hun werkplek. De meeste elektrische gevaren betreffen werknemers in de bouw die in contact komen met ondergrondse of bovengrondse elektriciteitskabels, of bij werkzaamheden op hoogte in de buurt van hoogspanningsleidingen. Verkeerd gebruik van elektrisch gereedschap of machines heeft ook tot deze incidenten bijgedragen. Een toenemend aantal werknemers wordt ook geëlektrocuteerd omdat ze elektrisch werk krijgen toegewezen hoewel ze geen gekwalificeerde elektriciens zijn.
Eindgedachten
Wanneer het aankomt op milieurisico’s, is het eeuwenoude adagium steeds waar: “Een ons preventie is een pond genezing waard.” Een eenvoudige, maar cruciale stap die werkgevers kunnen nemen om te voldoen aan de OSHA-richtlijnen is het identificeren van de risico’s op de werkplek, het informeren van werknemers over hoe ze milieurisico’s kunnen voorkomen en het aanvullen van deze inspanningen door voorzorgsmaatregelen te nemen. Hoewel er een enorm scala aan gevaren in de meeste werkplekken, het houden van een oogje in het zeil voor de vijf belangrijkste gevaren hierboven vermeld is een goede plek om te beginnen.
Auteur Bio:
Steve is het schrijven van juridisch-centric artikelen voor meerdere jaren nu. Door zich aan te sluiten bij het letselschade advocatenkantoor Herrig & Vogt in 2019 als de Content Marketing Manager heeft hij zijn schrijven in letselschade, familierecht, en nog veel meer kunnen uitbreiden. Steve streeft ernaar om het publiek advies te geven over verschillende wetten die betrekking hebben op een verscheidenheid aan praktijken.