Lineaire fractuurEdit
Lineaire schedelbreuken zijn breuken in het bot die de volledige dikte van de schedel doorkruisen, van de buiten- naar de binnentafel. Ze zijn meestal tamelijk recht zonder botverschuiving. De meest voorkomende oorzaak van het letsel is een stomp trauma waarbij de impactenergie over een groot gebied van de schedel wordt overgebracht.
Lineaire schedelbreuken zijn meestal van weinig klinisch belang, tenzij zij parallel lopen in de nabijheid van of dwars door een hechting, of zij een veneuze sinusgroef of vasculair kanaal betreffen. De daaruit voortvloeiende complicaties zijn onder meer hechting diastase, veneuze sinus trombose, en epiduraal hematoom. Bij jonge kinderen bestaat, hoewel zeldzaam, de mogelijkheid een groeiende schedelbreuk te ontwikkelen, vooral als de breuk in het pariëtale bot optreedt.
DepressiefractuurEdit
Een schedelbasisfractuur is een type breuk dat meestal het gevolg is van een trauma door een stomp voorwerp, zoals een klap met een hamer, een steen of een schop tegen het hoofd. Dit soort fracturen, die in 11% van de ernstige gevallen van hoofdletsel voorkomen, zijn verbrijzelde fracturen waarbij de gebroken botten naar binnen verschuiven. Gecompliceerde schedelbreuken treden op wanneer er een scheur over de breuk loopt, waardoor de inwendige schedelholte in contact komt met de buitenwereld, wat het risico op besmetting en infectie verhoogt. Bij complexe ingedrukte schedelbreuken is de dura mater gescheurd. Bij schedelbreuken met een depressie kan een operatie nodig zijn om de botten van de hersenen af te tillen als ze erop drukken, door boorgaten te maken in de aangrenzende normale schedel.
Diastatische fractuurEdit
Diastatische fracturen ontstaan wanneer de fractuurlijn één of meer schedelnaden doorsnijdt, waardoor de schedelnaad breder wordt. Hoewel dit type breuk meestal wordt waargenomen bij zuigelingen en jonge kinderen omdat de hechtingen nog niet zijn vergroeid, kan het ook bij volwassenen voorkomen. Wanneer een diastatische breuk bij volwassenen optreedt, betreft het meestal de lambdoïdale hechtdraad, omdat deze hechtdraad bij volwassenen pas rond de leeftijd van 60 jaar volledig vergroeit. De meeste diastatische fracturen bij volwassenen worden veroorzaakt door ernstig hoofdletsel. Als gevolg van het trauma treedt een diastatische fractuur op waarbij de omliggende botten van het hoofd ineenstorten. Het verplettert het tere weefsel, vergelijkbaar met een schedelbasisfractuur.
Diastatische fracturen kunnen optreden bij verschillende soorten fracturen en het is ook mogelijk dat diastase van de schedelnaden optreedt zonder een gelijktijdige fractuur. Suturale diastase kan ook voorkomen bij verschillende aangeboren aandoeningen zoals cleidocraniale dysplasie en osteogenesis imperfecta.
SchedelbasisfractuurEdit
Schedelbasisfracturen zijn lineaire fracturen die voorkomen in de bodem van het schedelgewelf (schedelbasis) en die meer kracht vereisen om te veroorzaken dan andere gebieden van het neurocranium. Zij zijn dan ook zeldzaam en komen slechts bij 4% van de patiënten met ernstig hoofdletsel als enige fractuur voor.
Basilaire fracturen hebben karakteristieke verschijnselen: bloed in de sinussen; cerebrospinale vloeistof rhinorrhea (liquor uit de neus lekken) of uit de oren (cerebrospinale vloeistof otorrhea); periorbitale ecchymose die vaak ‘wasbeerogen’ wordt genoemd (blauwe plekken van de oogkassen die het gevolg zijn van bloed dat zich daar verzamelt als het uit de breukplaats lekt); en retroauriculaire ecchymose die bekend staat als “Battle’s sign” (blauwe plekken over het processus mastoideus).
Groeiende fractuurEdit
Een groeiende schedelbreuk (GSF) ook bekend als craniocerebrale erosie of leptomeningeale cyste vanwege de gebruikelijke ontwikkeling van een cysteuze massa gevuld met cerebrospinaal vocht is een zeldzame complicatie van hoofdletsel meestal geassocieerd met lineaire schedelbreuken van het pariëtale bot bij kinderen jonger dan 3 jaar. Het is gemeld bij oudere kinderen in atypische gebieden van de schedel zoals de basioccipitaal en de basis van de schedelbasis en in associatie met andere soorten schedelbreuken. Zij wordt gekenmerkt door een diastatische vergroting van de fractuur.
Verschillende factoren worden in verband gebracht met het ontstaan van een GSF. De primaire oorzakelijke factor is een scheur in de dura mater. De schedelbreuk vergroot mede door de snelle fysiologische groei van de hersenen die bij jonge kinderen optreedt, en door de pulsaties van het cerebrospinaal vocht (CSF) in de onderliggende leptomeningeale cysteuze massa.
Craniële burstfractuurEdit
Een craniële burst-schedelfractuur, die meestal optreedt bij ernstig letsel bij zuigelingen jonger dan 1 jaar, is een gesloten, diastatische schedelbreuk met cerebrale extrusie voorbij de buitenste tafel van de schedel onder de intacte hoofdhuid.
Een acute zwelling van de hoofdhuid wordt geassocieerd met dit type fractuur. In twijfelgevallen zonder onmiddellijke zwelling van de hoofdhuid kan de diagnose worden gesteld met behulp van magnetische resonantiebeeldvorming, zodat een snellere behandeling mogelijk is en de ontwikkeling van een “groeiende schedelbreuk” wordt voorkomen.
Schedelbreuken
Een schedelbreuk in combinatie met een bovenliggende scheur die de opperhuid en de hersenvliezen scheurt – of door de bijholten en de middenoorstructuren loopt, waardoor de buitenwereld in contact komt met de schedelholte, is een samengestelde breuk.
Compound fracturen kunnen zowel schoon als verontreinigd zijn. Intracraniële lucht (pneumocephalus) kan optreden bij samengestelde schedelbreuken.
De ernstigste complicatie van samengestelde schedelbreuken is infectie. Verhoogde risicofactoren voor infectie zijn zichtbare verontreiniging, scheur in het hersenvlies, losse botfragmenten en presentatie voor behandeling meer dan acht uur na het eerste letsel.
Samengestelde verheven fractuurEdit
Een samengestelde verheven schedelbreuk is een zeldzaam type schedelbreuk waarbij het gebroken bot verheven is boven de intacte buitenste tafel van de schedel. Dit type schedelbreuk is altijd samengesteld van aard. Zij kan worden veroorzaakt tijdens een aanval met een wapen waarbij de eerste slag de schedel en de onderliggende hersenvliezen binnendringt en, bij het terugtrekken, het wapen het gebroken deel van de schedel naar buiten optilt. Zij kan ook worden veroorzaakt doordat de schedel draait terwijl hij wordt getroffen bij een stomp trauma, doordat de schedel draait terwijl hij een levenloos voorwerp raakt zoals bij een val, of zij kan ontstaan tijdens het overbrengen van een patiënt na een eerste samengesteld hoofdletsel.