La Jolla is eersteklas onroerend goed in San Diego County … voor luipaardhaaien. Ze bewonen de zuidelijke wateren van La Jolla Shores de helft van het jaar en zijn een welkome bezienswaardigheid voor wetenschappers en toeristen.
De luipaardhaaien nemen hun intrek in La Jolla van juni tot november, met augustus en september als piekmaanden, volgens Andy Nosal, gastonderzoeker aan het Scripps Institution of Oceanography in La Jolla en assistent-professor aan de Universiteit van San Diego.
Nosal, wiens huidige onderzoek een lokale studie van de bewegingspatronen van soepvinhaaien omvat, zei dat luipaardhaaien hier zijn om dezelfde reden als veel mensen naar het strand trekken: het weer.
Bijna alle luipaardhaaien hier zijn zwangere vrouwtjes, zei Nosal. “Ze lijken te worden aangetrokken door warm water, en we denken dat deze zwangere vrouwtjes hun embryo’s aan het broeden zijn, een beetje zoals een moedervogel die op eieren zit om ze warm te houden,” zei hij.
De vorm van de kust van La Jolla “heeft de neiging om warm water vast te houden,” zei Nosal, en luipaardhaaien worden aangetrokken door stukken warmer water. Daarom hebben de haaien “de neiging om zich van dag tot dag te verplaatsen; ze zijn niet altijd op dezelfde plaats te vinden,” zei Nosal.
Een van Nosal’s projecten is om drones te gebruiken om de kust te onderzoeken op locaties van luipaardhaaien, door de watertemperatuur daar en elders te meten. “
Luipaardhaaien – genoemd naar de donkere, zadelvormige vlekken langs hun lichaam – zijn ectotherm, of koudbloedig, zei Nosal, “wat betekent dat hun lichaamstemperatuur hetzelfde is als de temperatuur van het omringende water.”
De haaien “bezetten selectief het warmste beschikbare water, waardoor hun lichaamstemperatuur wordt gemaximaliseerd,” zei Nosal.
De stijging van de lichaamstemperatuur verkort de draagtijd voor de zwangere haaien, die kan oplopen tot 10 of 11 maanden, zei Nosal. De haaien bevallen jaarlijks, dus als ze warmer water opzoeken om de draagtijd te versnellen, hebben ze meer tijd om uit te rusten en een partner te vinden.
Nosal zei dat onderzoekers niet zeker weten waar de luipaardhaaien heen gaan als ze La Jolla verlaten. Bij het merken en volgen van sommige haaien hebben wetenschappers waargenomen dat de helft van de haaien naar het noorden zwemt wanneer ze La Jolla in de herfst verlaten en voorbij Los Angeles onopgemerkt blijven, wat betekent dat ze ofwel in de buurt van L.A. blijven of buiten het bereik van luisterstations zwemmen, zei Nosal.
De andere helft van de getraceerde haaien verdwijnt gewoon uit La Jolla en wordt elders niet waargenomen. “Het is nog steeds een mysterie wat ze doen,” zei Nosal.
Het volgen van de haaien in beide groepen onthulde “echt coole” gedragspatronen, zei Nosal. “De haaien die naar het noorden gaan en dan terugkomen, zijn dezelfde haaien die het jaar daarop naar het noorden gaan en terugkomen”, terwijl de haaien die verdwijnen dat jaar na jaar doen.
“Er zijn twee verschillende gedragingen die deze haaien vertonen, en ze lijken allemaal samen te komen met het doel om hun embryo’s in La Jolla uit te broeden,” zei hij.
Nosal zei dat de tracking-gegevens kunnen wijzen op “dierpersoonlijkheden,” die niet verwant zijn aan menselijke persoonlijkheden, maar eerder aangeven dat er “verschillende subgroepen binnen de populatie zijn die zich gewoon op verschillende manieren gedragen.” Hij zei echter dat onderzoekers niet weten wat de gedragsverschillen betekenen.
Als de luipaardhaaien elke zomer terugkeren, bloeit het ecotoerisme op, aldus Nosal.
Justin Holder, general manager van La Jolla Kayak, dat kajak- en snorkeltochten voor privé- en groepen door het La Jolla Ecological Reserve organiseert, zegt dat hij en zijn gidsen luipaardhaaien hebben gezien “vanaf de oever, het water en op onze kajaks. Een paar weken lang, toen we echt schitterende omstandigheden hadden en het zicht goed was, zagen we er een heleboel.”
Holder zei dat de haaien het meest te zien waren in de buurt van The Marine Room en La Jolla Shores boat launch.
De luipaardhaaien zien “vanuit de kajak, het is cool om over ze heen te peddelen,” zei Holder. “Het zijn een soort donkere schaduwen in het water.”
Tijdens het snorkelen houden we “wel veilige afstand”, aldus Holder. “Ze zijn schichtig, een beetje als een kat. Ze doen niemand kwaad … als je eenmaal dichtbij komt, zwemmen ze weg. Het is cool om zo dichtbij mogelijk te komen zonder ze lastig te vallen.”
Nosal zei: “Luipaardhaaien zijn volkomen ongevaarlijk, tenzij je een krab of een vis bent.” Hij zei dat de haaien ook honger hebben naar inktvis, kreeft en octopus – “eigenlijk alles wat ze in hun kleine bekjes kunnen krijgen.”
De haaien, die gemiddeld zo’n 2 meter lang zijn, worden in groepen van 10 tot 15 tegelijk gezien, met af en toe een waarneming van 40 tot 50, zei Holder. “Soms ben je omringd door ze.”
“Ze zijn geweldig om te zien,” voegde hij eraan toe. “Het is gaaf om met haaien te kunnen snorkelen zonder dat je doodsbang bent.”
Nosal zei: “We mogen blij zijn dat we deze haaien hier hebben; het is een indicatie dat het lokale mariene ecosysteem gezond is. Dat moeten we willen beschermen.” ◆