Seven Days Battle

Information about The Battle Of Seven Days, a Civil War Battle of the American Civil War

Sevendaagse Veldslag Samenvatting: De Zevendaagse Veldslag of Zevendaagse Veldtocht vond plaats van 25 juni tot 1 juli 1862 en omvatte zes verschillende veldslagen langs het schiereiland Virginia ten oosten van Richmond. Het leger van de Unie van de Potomac, geleid door generaal-majoor George B. McClellan, was meer dan 100.000 man sterk, maar werd door de geconfedereerden onder leiding van een nieuwe veldcommandant, generaal Robert E. Lee, gestaag van het uiteindelijke doel van Richmond en terug naar de James River verdreven.

Lee had gediend als militair adviseur van de Geconfedereerde president Jefferson Davis, maar toen generaal Joseph E. Johnston op 31 mei gewond raakte tijdens de Slag bij Zeven Pijnbomen (Battle of Fair Oaks), vroeg Davis aan Lee om het bevel over het leger in het veld over te nemen. Lee zette zijn manschappen onmiddellijk aan het werk om verdedigingsstellingen rond Richmond op te bouwen, waardoor zijn mopperende soldaten hem “de schoppenprins” noemden. Maar Lee wist dat hij de hoofdstad van de Confederatie niet lang kon beschermen tegen zo’n overweldigende overmacht. Nadat generaal Thomas J. “Stonewall” Jackson was aangekomen met troepen van de Shenandoah Valley Campaign, bereidde Lee zich voor om McClellan’s leger aan te vallen.

McClellan sloeg als eerste toe, door twee divisies van het III Corps te sturen om de Richmond & York River Railroad te beveiligen. De gevechten op 25 juni in de moerassen rond Oak Grove bleken onbeslist.

Lee nam de volgende dag het initiatief en viel federale stellingen aan langs Beaver Dam Creek, ten noorden van de Chickahominy rivier. Het plan hing af van een snelle beweging van Jackson’s vermoeide mannen, die te laat arriveerden. De Confederale troepen van generaal-majoor A.P. Hill vielen aan zoals gepland, maar werden teruggeslagen. De Federalen, met Jackson op hun rechterflank en Hill en Lt. Gen. James Longstreet voor en links, trokken zich terug achter Boatswain Creek ten oosten van Gaines Mill.

Op 27 juni vielen de Geconfedereerden deze stellingen aan in een reeks kostbare charges. Aan de zuidkant van de Chicahominy viel een Confederatie van Maj. Gen. “Prince John” Magruder’s commando de Federalen aan bij Garnett’s Farm maar werd teruggeslagen. De wrede aanvallen overtuigden de voorzichtige McClellan ervan dat hij zijn plan om Richmond te veroveren moest opgeven en zich langs zijn aanvoerlijn moest terugtrekken.

Op de 28ste werd er weinig gevochten, behalve een mislukte verkenningspoging van de Geconfedereerden bij Golding’s Farm. Op 29 juni trof Magruder de achterhoede van de Unie bij Savage’s Station, maar met weinig effect.

Op de 30e troffen drie Confederatie divisies stellingen van de Unie in een slag die bekend staat als Glendale of Frayser’s Farm. De divisie van de Unie van Brig.Gen. George A. McCall werd verpletterd, en hun commandant werd gevangen genomen, maar tegenaanvallen stopten de opmars van de rebellen. Verder naar het noorden liep een aanval van Jackson vast in White Oak Swamp, en in het zuiden werd een halfslachtige poging van Maj. Gen. T. H. Holmes door Federale kanonneerboten teruggeslagen.

McClellan nam een sterke verdedigingspositie in op Malvern Hill iets ten noorden van de James Rivier. Lee bestookte de verdedigers met herhaalde aanvallen die het Geconfedereerde leger 5.600 man kostte, maar slaagde er niet in de positie te veroveren. Strategisch gezien had Lee echter gewonnen. McClellan trok zich terug over het schiereiland. Richmond was gered. Lee, wiens reputatie eerder te lijden had gehad onder campagnes in West Virginia waarover hij weinig controle had, ontpopte zich als de redder van het Zuiden. In augustus zal hij de strijd terugvoeren naar Noord Virginia en de maand daarop zullen hij en McClellan opnieuw met elkaar in conflict komen, ditmaal langs Antietam Creek bij Sharpsburg, Maryland.

Banner afbeelding Battle of Friday on the Chickahominy, gemaakt door Alfred Waud, Library of Congress.