Sgraffito, (Italiaans: “bekrast”), in de beeldende kunsten, een techniek die wordt gebruikt in de schilderkunst, het aardewerk en het glas, en die erin bestaat een voorafgaande ondergrond aan te brengen, deze met een andere te bedekken, en vervolgens de oppervlakkige laag zo te bekrassen dat het patroon of de vorm die te voorschijn komt van de onderste kleur is. In de Middeleeuwen was de ondergrond, vooral bij paneelschilderingen en bij de verluchting van manuscripten, vaak van bladgoud. Bij muurschilderingen of muurschilderingen worden gewoonlijk twee lagen pleister van verschillende kleur gebruikt. Bij glas-in-lood wordt het krassen aangebracht door een bovenlaag van gekleurd glas, waardoor het heldere glas eronder zichtbaar wordt; bij aardewerk wordt het patroon ingekrast door een witte of gekleurde slib (een mengsel van klei en water dat vóór het bakken over het vat wordt gewassen), waardoor de onderliggende kleur zichtbaar wordt. Sgraffito aardewerk werd vervaardigd door Islāmische pottenbakkers en werd in het gehele Midden-Oosten gebruikelijk. The 18th-century scratch blue class of English white stoneware is decorated with sgraffito patterns touched with blue. Sgraffito ware was produced as early as 1735 by German settlers in colonial America.
Miaow Miaow
