Silkies worden in sommige landen als krielras beschouwd, maar dit varieert naar gelang van de regio en veel rasstandaarden classificeren ze officieel als groot gevogelte; de kriel-Silkie is meestal eigenlijk een apart ras. Bijna alle Noord-Amerikaanse rassen van het ras hebben de maat van een kriel, maar in Europa is de standaardmaat de oorspronkelijke versie. Toch zijn zelfs de standaard Silkies relatief kleine kuikens: de mannetjes wegen slechts 1,8 kg en de vrouwtjes 1,4 kg. Volgens de Amerikaanse Perfection Standard moeten mannetjes 1 kg wegen en vrouwtjes 900 g.
Silkiebevedering was ooit uniek onder kippenrassen, maar de laatste jaren is silkiebevedering in verschillende rassen ontwikkeld, met name in de Chabo, waar het nu gestandaardiseerd is in Groot-Brittannië en Nederland. Het is vergeleken met zijde, en met bont. Het resultaat is een zacht, pluizig uiterlijk. In hun veren ontbreken de barbicellen, zodat ze vergelijkbaar zijn met het dons van andere vogels. Dit kenmerk maakt dat Silkies niet kunnen vliegen.
Silkies komen voor in twee verschillende variëteiten: bebaard en niet-bebaard. Bebaarde Silkies hebben een extra mof veren onder de snavel die de oorlellen bedekt. Ze worden ook onderscheiden naar kleur. Kleuren van Silkie’s die erkend zijn voor competitieve tentoonstellingen zijn zwart, blauw, buff, grijs, patrijs, en wit. Alternatieve tinten, zoals koekoek, lavendel, rood, en splash bestaan ook. Volgens de perfectie-standaard moeten alle Silkies een kleine walnootvormige kam, donkere halskwabben en turkoois-blauwe oorlellen hebben. Naast deze karakteristieke kenmerken, hebben Silkies vijf tenen aan elke voet. Andere rassen die deze zeldzame eigenschap vertonen zijn de Dorking, Faverolles en Sultan.
Alle Silkies hebben een zwarte of blauwachtige huid, botten en grijszwart vlees; hun Chinese taalnaam is wu gu ji (烏骨雞), wat “kip met zwarte botten” betekent. Melanisme dat zich buiten de huid tot in het bindweefsel van het dier uitstrekt, is een zeldzame eigenschap, en bij kippen wordt het veroorzaakt door fibromelanose, een zeldzame mutatie waarvan wordt aangenomen dat zij in Azië is ontstaan. De Silkie en verschillende andere rassen die afstammen van Aziatische stammen bezitten de mutatie. Afgezien van de kleur produceert het ras over het algemeen niet zoveel als de meer gangbare vleeskippenrassen.
Kriel
In de Amerikaanse Perfectiestandaard is het standaardgewicht voor de kriel Silkie 1 kg (35 oz) en voor de kriel 900 g (32 oz). In de Australian Poultry Standard en de British Poultry Standard zijn de Silkie-krielkippen veel kleiner; in de Australian zijn de standaardgewichten 680 g voor de mannetjes en 570 g voor de wijfjes. Het Britse standaardgewicht voor Silkies is 600 g voor mannetjes en 500 g voor wijfjes.
Polydactylie
Silkies staan ook bekend om hun polydactylie, meestal in de vorm van 1 of 2 extra vingers aan de voet. De genetische oorzaak van deze extra cijfers blijkt een SNP te zijn in een regulator van het SHH-gen, de ZPA Regulatory Sequence (ZRS). Dit veroorzaakt ectopische SHH-expressie in het voorste deel van de zich ontwikkelende ledemaatknop, wat leidt tot meer weefselgroei en de vorming van extra vingers. Terwijl de voeten van de Silkie polydactylie vertonen, hebben de vleugels de standaard tridactylie (driecijferige) rangschikking. Als embryo ontwikkelt de Japanse Silkie aanvankelijk extra vingers in de vleugel, maar deze gaan verloren voordat hij uit het ei komt. De genetische oorzaak van Silkie-polydactylie verschilt van die van polydactylie bij het Dorking kippenras, die te wijten is aan ectopische FGF4-expressie in de AER, met ectopische SHH als secundair effect.