Sorghum for Hay or Grazing
Posted on Jul 10, 2018 | Tags: agronomy, forage sorghum, hay, grazing, animal nutrition, forage
Brent Bean, Ph.D., Sorghum Checkoff Director of Agronomy
Kim McCuistion, Ph.D., Sorghum Checkoff Animal Nutrition Director
Updated April 27, 2020
Er zijn verschillende soorten voersorghums beschikbaar en veelzijdig genoeg om in veel verschillende teelt- en veeteeltsystemen te passen. Deze voersorghums worden beschouwd als droogtetolerant, maar reageren goed op gunstige regenvalomstandigheden. Wanneer ze goed worden beheerd, kunnen ze uitstekend hooi of weidegrond opleveren en kunnen ze in noodgevallen worden gebruikt om mislukte oogsten als gevolg van droogte, hagel of andere calamiteiten tegen minimale kosten te vervangen. Voersorghum dient ook als een uitstekend dekkingsgewas, onderdrukt onkruid en beschermt de bodem tegen wind- en watererosie.
Hoewel sorghum van elk type kan worden gebruikt voor hooi of begrazing, is een sorghum-sudangrass kruising of een sudangrass meestal een beste keuze. Deze variëteiten hebben stengels met een kleinere diameter, waardoor ze beter drogen voor hooi en smakelijker zijn voor vee dan voersorghums die normaal voor kuilvoer worden gebruikt. Ze worden verkocht als conventionele, bruine middenrib (BMR), fotoperiode gevoelige (PS), en steriele variëteiten die geen graan produceren.
De BMR variëteiten hebben minder lignine, waardoor ze over het algemeen beter verteerbaar en van hogere kwaliteit zijn dan conventionele variëteiten. Als tegenprestatie voor de hogere kwaliteit kunnen deze variëteiten een grotere neiging tot schuren vertonen. Als de sorghum gebruikt wordt voor begrazing, dan zal het niet zo’n probleem zijn. In begrazingsproeven is gebleken dat BMR-rassen de dagelijkse winst met maar liefst 0,75 pond per dag verbeteren. De PS rassen hebben een voordeel in totale opbrengst wanneer ze vroeg geplant worden.
Het zaaidebiet varieert afhankelijk van het eindgebruik, de plantmethode, de rijenafstand en mogelijke regenval of irrigatie. Wanneer met een boormachine wordt geplant, varieert het zaaipercentage gewoonlijk van 15 tot 25 pond zaad per hectare. Ook de stikstofbehoefte varieert, maar normaal gesproken is 60 tot 90 pond stikstof voor het planten voldoende. Telers moeten minder stikstof toedienen naarmate de plantdatum verschuift en de opbrengstmogelijkheden afnemen. Telers kunnen bij een agronoom van het zaadbedrijf of een specialist op het gebied van voedergewassen informeren naar de zaaipercentages en andere overwegingen voor hun regio.
Sugarcane bladluizen kunnen ook een groter probleem worden in laat geplante sorghum, waardoor een insecticide behandeling van het zaad een goede aanbeveling is voor 30 tot 40 dagen controle.
Vee moet worden toegestaan om sorghum te begrazen zodra het een hoogte van 18 tot 24 inch heeft bereikt om problemen met nitraten of blauwzuur te voorkomen. Onderzoek met BMR en PS sorghum-sudangrassen heeft een gemiddelde dagelijkse winst opgeleverd van 2 tot 3 pond per dier per dag gedurende een weideperiode van 80 dagen. Om optimaal te profiteren van een latere plantdatum kan een hogere bezettingsgraad in een korter tijdsbestek worden gebruikt. De winst per dier en per hectare varieert sterk, afhankelijk van de groeiomstandigheden van het voeder, het begrazingsbeheer, de conditie en het gewicht van het vee en de bezettingsgraad.
Voor de productie van hooi kan sorghum op elk moment worden gemaaid nadat het een hoogte van 30 centimeter heeft bereikt. De kwaliteit van het voer, met name het ruwe eiwit, zal afnemen naarmate de sorghum rijper wordt. Een goede vuistregel voor het produceren van zowel kwaliteit als tonnage is om sorghum te oogsten in het laarstadium, net voor de kop.
Hoewel het meestal geen probleem is, moeten telers zich bewust zijn van mogelijke nitraatvergiftiging en blauwzuurvergiftiging bij droogte of bij vroege vorst laat in het seizoen. These issues are a greater concern when sorghum is grazed than when it is hayed. Prussic acid largely dissipates when hay is properly cured.
.jpg)