De superieure intercostale slagaders, of superieure intercostale slagaders, worden gevormd als een direct resultaat van de embryologische ontwikkeling van de intersegmentale slagaders. Deze slagaders zijn gepaarde structuren van de bovenste thorax die zich normaal vormen om de eerste en tweede achterste intercostale slagaders van bloed te voorzien.
Embryologie
De opperste intercostale slagader wordt traditioneel geacht zich te vormen als een anastomose tussen de 8e en 9e intersegmentale slagadertakken en de ipsilaterale subclavische slagader 1. In een variatie van de nomenclatuur suggereert nieuw onderzoek dat de opperste intercostale slagader eigenlijk een afgeleide is van de 7e en 8e intersegmentale slagaders, hoewel het blijft bestaan dat zij gevormd wordt door de twee intersegmentale slagaders caudaal van de subclavian formatie 2. Na de involutie van de gedeelten van de intersegmentale slagaders tussen de aorta en de anastomose, dient de opperste intercostale slagader als voornaamste bron voor de arteriële bloedstroom naar de achterste intercostale slagaders van de 1e en 2e ribben.
Brede Anatomie
De opperste intercostale slagader, als eerste aftakking van de costocervicale stam, verloopt normaal inferior en posterior van zijn oorsprong langs het mediale en posterior aspect van de thorax. Zij doorkruist de hals van de eerste rib anterieur alvorens twee takken af te geven die de eerste en tweede posterieure intercostale slagaders vormen. Deze slagaders voeden de intercostale weefsels van de eerste en tweede rib op dezelfde wijze als de onderste intercostale slagaders 2.
Variante anatomie
Er is variatie opgemerkt van de bovenste intercostale slagader zowel in zijn oorsprong als in zijn distributie. Gewoonlijk ontspringt de opperste intercostale slagader uit de costocervicale stam, maar zij kan ook ontspringen uit de thyrocervicale stam of de daaropvolgende takken, zoals de dorsale scapulaire slagader of de inferieure schildklierslagader. Bijkomende oorsprongen kunnen voortkomen uit de axillaire slagader, de tweede intercostale slagader of de wervelslagader, waar zij door het transversale foramen van de 7e halswervel gaat en dan inferieur verloopt en posterieur aan de ribben passeert. Er zijn gevallen gedocumenteerd van de linker opperste intercostale slagader afkomstig van de interne thoracale slagader of als een vierde tak van de aortaboog 3.
De verspreiding varieert van de verwachte regio van de eerste en tweede intercostale ruimtes, die in ongeveer 72% van de gevallen voorkomt, tot de 2e en 3e ruimtes in ongeveer 8% van de gevallen, terwijl ongeveer 20% alleen de eerste intercostale ruimte betreft. Sommige onderzoekers hebben gesuggereerd dat het anatomisch normale verloop van de opperste intercostale slagader alleen de 1e intercostale ruimte kan omvatten 2. In gevallen waarin alleen de eerste intercostale ruimte wordt bevoorraad, is de slagader kleiner in vergelijking met slagaders die zowel de 1e als de 2e ruimte bevoorraden 3.
Clinische betekenis
De klinische betekenis is beperkt, hoewel het in gevallen waarin een slagaderlijke bloeding vanuit de eerste of tweede intercostale slagaders optreedt, nuttig is voor de interventieradioloog om de oorsprong van deze vaten te kennen, evenals hun varianten.