Zoals sommigen misschien al weten, was ik vroeger een grote fan van Steve Brown en zijn bediening, belangrijke leven. Maar de laatste tijd ben ik tot de ontdekking gekomen dat Steve een beetje te vriendelijk is voor de rooms-katholieke kerk en zelfs veel moeite heeft gedaan om zijn katholieke publiek niet te beledigen.
Deze week kon ik het niet helpen, maar ik vroeg me af hoe ver hij bereid is te gaan in het sluiten van compromissen om zijn katholieke vrienden te behouden.
Hier volgt een uittreksel uit zijn keylife brief:
Ik heb een vriend die les geeft aan een vrij grote bijbelstudie in de stad. Tijdens de Q&A, vroeg iemand hem of hij dacht dat de paus in de hemel was. Mijn vriend houdt van Christus met heel zijn hart, heeft een doctoraat van een zeer belangrijk seminarie, gelooft de Bijbel – elk woord ervan – en is super orthodox in zijn theologie. En dat niet alleen. Hij is bijna de hele tijd vriendelijk, zachtmoedig en onverzoenlijk.
Hij was vriendelijk tegen de jongeman die de vraag stelde. (Ik zou gezegd hebben, “Wat ben jij… een soort fruitcake?” Daarom zit ik vaak in de problemen en hij niet.) Hij zei iets in de trant van dat paus Johannes Paulus Christus liefhad, in de verrijzenis geloofde, een Bijbelse Christologie had (de plaats waar de Kerk altijd ketterij heeft gemeten) en de “Vrucht” van gerechtigheid scheen te manifesteren. Toen zei mijn vriend dat, hoewel hij niet degene was die daarover besliste, hij vond dat de paus zeker in de hemel was.
Wel, door een e-mail die iemand schreef waarin hij mijn vriend citeerde, kwamen zijn opmerkingen op het Internet terecht.
(Zet trouwens nooit iets op het Internet wat je niet wilt dat de wereld het ziet. Het staat er voor altijd, of in ieder geval totdat Jezus terugkomt. Ik zou je verhalen kunnen vertellen.)
Nu krijgt mijn bevriende bijbelleraar boze brieven (ik krijg ook boze brieven, maar dat is niets nieuws voor mij, terwijl het mijn vriend de stuipen op het lijf heeft gejaagd) uit het hele land…mensen die denken dat de paus in de hel is en die, denk ik, best blij zijn dat hij dat is.
Wat is daarmee?
Oké, terug naar de tekst die ik hierboven met jullie deelde. Het zegt veel over veel dingen, maar het suggereert duidelijk dat Jezus een opvatting had over wie bij Hem hoorde en wie niet, die afwijkt van sommige van onze opvattingen.
Eén andere tekst voordat ik afsluit. Deze staat in Mattheüs 7:21, waar Jezus zegt:
“Niet iedereen die tegen mij zegt: ‘Heer, Heer’, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, maar degene die de wil doet van mijn Vader, die in de hemelen is.”
Denk je dat we dit misschien verkeerd hebben opgevat? Zou het kunnen zijn dat degenen die boos zijn op de paus, denken dat hij in de hel is en blij zouden zijn als dat zo was, degenen zijn die daar misschien zelf terechtkomen, en dat degenen die, net als de paus, een aantal stellingen verkeerd opvatten (vanuit mijn evangelisch perspectief) maar die een hart voor Jezus hebben en ongelooflijke werken van gerechtigheid doen, in de hemel zullen zijn….en misschien zelfs dicht bij de troon?
Dat lijkt me een “no-brainer”… maar ik kan het mis hebben, denk ik.
Nee, ik heb gelijk. Leer er mee leven!
Een aantal jaren geleden schreef Paus Johannes Paulus II een bestseller met de titel Crossing the Threshold of Hope. Als reactie daarop heeft een aantal van ons (16 in totaal, meest protestants) een boek geschreven. Dat boek was getiteld A Readers Companion to Crossing the Threshold of Hope.
Ik was een van de schrijvers in dat tweede boek. Ter voorbereiding van mijn reactie (duidelijk en onverzettelijk protestants…maar irenisch), las ik veel over de Paus. Ik was het niet eens met sommige doctrines die hij verkondigde, maar zijn vriendelijkheid, zijn vergevingsgezindheid, zijn steun voor het leven en zijn liefde voor Jezus trokken me erg aan.
Luister, zoiets krijg je van niemand anders dan van Jezus.
De Gatlin Brothers hadden een liedje over het “bowery choir” in Nashville, waar de wijnboeren zongen: “Als er geen Mogen David in de hemel is, wil ik er niet heen.”
Nou, zo denk ik er ook over bij de paus.
Als paus Johannes Paulus II niet in de hemel is, weet ik niet of ik er wel heen wil.
Daar. Ik voel me beter.
In zijn greep,
Steve.
Ik mag Steve Brown graag en zou zonder hem waarschijnlijk niet tot het gereformeerde geloof zijn gekomen, maar het bedroeft me dat deze man, die de bijbel zo goed kent en zelfs les geeft aan het gereformeerde
seminarie, compromissen kan sluiten met de waarheid. Ligt het aan mij of lijkt er hier iets niet op zijn plaats wanneer zij die beweren gereformeerd te zijn, zo gemakkelijk in bed kunnen kruipen met hen die het geloof ontkennen dat zij beweren hoog te houden?
Sorry allemaal, dit is me een raadsel.
Dank u.
Tom
~Titel bewerkt door administratie voor de duidelijkheid