Definitie van Assemblage
“Vandaag de dag wordt de term assemblage… vaak geassocieerd met een zeer Bauderlarische sensibiliteit in zijn expressie van het moderne leven en, in het bijzonder, van de stedelijke cultuur.”
– www.zwirnerandwirth.com
as-sem-blage Uitspraak: -‘sem-blij, voor 3 ook “a-“säm-‘bläzh
Functie: zelfstandig naamwoord
Datering: 1690
- een verzameling van personen of dingen : VERZAMELING
- de handeling van het bijeenbrengen : de staat van geassembleerd zijn
- een artistieke compositie gemaakt van restjes, rommel en overblijfselen (zoals papier, stof, hout, steen of metaal) b : de kunst van het maken van assemblages
De geschiedenis van assemblagekunst
Assemblage is in feite het driedimensionale neefje van collage. De oorsprong van het woord (in artistieke zin) gaat terug tot het begin van de jaren vijftig, toen Jean Dubuffet een serie collages van vlindervleugels maakte, die hij assemblages d’empreintes noemde. Dubuffet was niet de eerste assemblagekunstenaar, maar zowel Marcel Duchamp als Pablo Picasso werkten al enkele jaren voor Dubuffet met gevonden voorwerpen.
In 1961 kreeg het medium assemblage een impuls door een tentoonstelling “The Art of Assemblage” in het New Yorkse Museum of Modern Art. William C Seitz, de curator van de tentoonstelling, definieerde de term toen hij schreef dat de assemblages “geheel of gedeeltelijk, hun samenstellende elementen zijn voorgevormde natuurlijke of vervaardigde materialen, objecten, of fragmenten die niet bedoeld zijn als kunstmaterialen.”
Deze tentoonstelling toonde het werk van kunstenaars als Braque, Joseph Cornell, Dubuffet, Marcel Duchamp, Picasso, Robert Rauschenberg, Man Ray en Kurt Schwitters.
Kurt Schwitters (1887-1948)
Kurt Schwitters werd in 1887 in Duitsland geboren. Aanvankelijk concentreerde hij zich op schilderen en dichten, maar hij begon te experimenteren met collages en assemblages – die hij Merzbilder noemde (het woord is afgeleid van een fragment van het woord Kommerz, gebruikt in een vroege assemblage) – nadat hij leden van de DADA-beweging had ontmoet. Hij ging het woord Merz gebruiken om zijn werk te beschrijven, en zei in 1919:
Het woord Merz duidt in wezen de combinatie aan, voor artistieke doeleinden, van alle denkbare materialen, en, technisch gezien, het principe van de gelijke verdeling van de afzonderlijke materialen … Een looprad, gaas, touw en watten zijn factoren die gelijke rechten hebben als verf.
Joseph Cornell (1903-1972)
Joseph Cornell was een Amerikaanse kunstenaar wiens assemblagewerk voornamelijk de vorm aannam van doossculpturen – gevonden voorwerpen gerangschikt in houten vitrines.
De keuze van Cornell’s voorwerpen verschilde sterk van die van Schwitters. Terwijl Schwitters afgedankte stadsafval gebruikte, gebruikte Cornell in plaats daarvan gebroken fragmenten van meer delicate voorwerpen, waardoor een nostalgische sfeer ontstond. De schijnbaar irrationele nevenschikking van deze voorwerpen is geïnspireerd op surrealistische ideeën en technieken – een niet verrassende associatie aangezien Cornell op goede voet stond met veel van de leden van de surrealistische beweging die tijdens de Tweede Wereldoorlog naar Amerika vluchtten.
De ingeperkte omgevingen van Cornells dozen tarten alle tradities en aanvaardbare genres in de kunstgeschiedenis, waarbij schilderkunst en beeldhouwkunst in elkaar storten en rommel tot een nieuwe hoge kunststatus wordt verheven.
– www.zwirnerandwirth.com
Externe link voor meer info over Joseph Cornell
Robert Rauschenberg (1925-2008)
Rauschenberg is een Amerikaanse kunstenaar, geboren in 1925. Hoewel hij historisch gezien wordt geassocieerd met de Pop Art beweging, heeft zijn werk zich van voor die tijd tot vandaag ontwikkeld en ontwikkeld. Hij heeft gewerkt in een aantal verschillende media, maar de assemblages die hij maakte van de jaren ’50 tot de jaren ’80 – die hij “combines” noemde – zijn voor mij het meest interessant.
Rauschenberg gebruikte afgedankte voorwerpen zoals autobanden en nummerplaten, opgezette dieren, deuren, dekbedden, elektrische verlichtingsarmaturen en ander stedelijk puin, en combineerde ze met geschilderde oppervlakken.
Externe link voor meer informatie over Robert Rauschenberg
Dave McKean (1963-heden)
Het gebruik van assemblage als medium komt steeds meer voor, en sijpelt uit de wereld van de “fine art”, om te worden gebruikt door hedendaagse illustratoren en grafische kunstenaars.
De Engelse kunstenaar Dave McKean is waarschijnlijk het meest opmerkelijke voorbeeld van deze trend. Hij is waarschijnlijk het best bekend voor zijn werk op de covers van DC Comics’ “Sandman” serie – die allemaal assemblages zijn van objecten die sterke boventonen dragen van Cornell’s dozen. He combines 2D images with his assemblages, often computer manipulated photographs.
External link for more info on Dave McKean
Further Reading
- The International Museum of Collage, Assemblage and Construction
- Collageart.org
- Yahoo Group – Assemblage Artists
- Zwirner & Wirth Gallery, USA “Assemblage” exhibition, November 2003