Hoewel een wijdverbreide afkeer, zelfs bij de nummer-matching puristen, is deze vroege EFI niet half zo slecht.
Herken je die slechte oude tijd nog, toen smog, veiligheids- en brandstofverbruiksvoorschriften de prestaties en de stijl van auto’s verpestten? Voor het eerst sinds de Ford Model T, auto’s eigenlijk steeds slechter in plaats van beter. Het ging zo slecht dat grote bestelwagens, die waren aangepast als een soort feestzaal op wielen, de populairste auto’s voor liefhebbers waren en wij achterin zaten te huilen over de prestaties die we hadden verloren.
Hoe slecht ging het met de Corvette? In 1980 was er geen handgeschakelde versnellingsbak in Californië; alleen een slushbox en een 305-cubic-inch motor met 180 pk. In 1981 leverde de 350-kubieke-inch motor slechts 190 pk, gevoed door een computergestuurde Quadrajet carburateur. De hete, nieuwe C4 was al in de maak, en met zijn slankere motorkap-lijn, zouden de carburator en zijn grote ronde luchtfilter niet gaan passen. Plus Chevy had wanhopig een manier nodig om de prestaties en het door de overheid opgelegde brandstofverbruik te verbeteren. Het Cross-Fire injectie systeem leek het antwoord te zijn. De Cross-Fire deed alles wat nodig was: het paste onder de motorkap en behoedde Chevrolet voor een fiasco van garantieteruggaven en een glansverlies van zijn glimmende halo auto. Waarom wordt hij dan zo gehaat, zelfs door Corvette-liefhebbers?
Het simpele antwoord is dat mensen haten wat ze niet begrijpen, en in 1982 begreep bijna niemand iets van brandstofinjectie of computers. Cross-Fire was anders en zag er ingewikkeld uit. In werkelijkheid was het echter vrij eenvoudig met slechts een handvol sensoren en een computer zo ingewikkeld als een zakrekenmachine. Zolang de mechanische afstellingen correct werden gedaan om de gasklephuizen te synchroniseren, liep het geweldig.
Het systeem controleerde de koelvloeistoftemperatuur, gasklep positie, spruitstuk vacuüm, en RPM. Dan gebruikte het een zuurstofsensor om de brandstoftoevoer nauwkeurig af te stellen. De twee eenvoudige gasklephuis brandstof injectoren kon vuren tot 80 keer per seconde, en de elektrische brandstofpomp kon de druk variëren van 9 psi tot 13 psi, wanneer belasting, gasklepstand, of RPM het nodig. Mensen met kennis van zaken beweren dat door de grootte van de gasklephuisopeningen en de injectoren, dit systeem evenveel vermogen kan leveren als een viertakt carburateur van 750 cfm.
Het “cross” deel van de naam kwam van het ontwerp van het inlaatspruitstuk, dat ook de sleutel was tot een goede ademhaling met behoud van een lage motorkap. Het Cross-Fire-spruitstuk leek erg op het oude dubbele viervoudige spruitstuk met kruisrails dat in 1967 als “fabrieks”-optie werd gebruikt voor de Camaro Z28-raceauto in SCCA Trans-Am. In plaats van een spinnenweb van acht inlaatopeningen met een centraal gemonteerde carburator, gingen de vier inlaatopeningen van elke kant rechtdoor van de inlaatpoorten tot bijna aan het kleppendeksel, met een carburator (of gasklephuis in het geval van de Cross-Fire) gemonteerd aan elke kant. In de racerij kon de kleine 302 zo tot 7.000 toeren ademen en 500 pk leveren.
Het Cross-Fire Injectie spruitstuk was echter een veel minder krachtige versie van hetzelfde ontwerp. De injectoren konden de brandstof leveren. De gasklephuizen konden de lucht aanzuigen. Compressie was hoger en een agressievere nok was geïnstalleerd vanuit de fabriek. Zelfs gesmoord met katalysatoren, stroomde de uitlaat respectabel dankzij de header-achtige spruitstukken. Het probleem was dat GM de grootte van de inlaatkanalen had teruggebracht tot slechts 2/3 van de grootte van de inlaatpoorten. Ze deden dit voor een beter brandstofverbruik, en om de stroomsnelheid te verhogen voor betere rijeigenschappen. Dit was tenslotte hun halo auto en die moest vanaf de eerste dag goed lopen zonder klachten.
Nog steeds zijn er die-hard fans van de laatste C3 Corvette hier op het Corvette Forum die het systeem mooi vinden en geen klachten hebben. Er zijn zelfs diverse leden die meer dan een kwart miljoen kilometer hebben afgelegd met Corvettes uit 1982 of 1984 (er zijn geen Corvettes uit 1983) die met Cross-Fire zijn uitgerust. Corvette Forum lid toobroketoretire zegt “Ik heb een ’82 voor 23 jaar, en heb nu 275.000 mijl op. Ik heb dus heel wat kennis over het Cross-Fire Injectiesysteem dat erop gebruikt wordt.” Forumlid texaswilkins heeft nog meer mijlen op de zijne gezet. “De mijne heeft er bijna 300.000 mijl opzitten, en hij spint nog steeds banden en trekt hard tot ver boven de snelheidslimiet.” Een draadje uit 2009 heeft veel goeds te melden over dit veelbekritiseerde systeem.
Als je het geluk hebt dat je in een staat woont waar 1984 buiten het bereik van smogtests ligt (of als je testers niet erg oplettend zijn), kun je GM’s korte omhaal van de Cross-Fire motor corrigeren. De aftermarket biedt een inlaatspruitstuk dat het luchtstroomprobleem oplost en tot 32 extra pk’s levert. Het Renegade inlaatspruitstuk past onder de motorkap en het luchtfilter, maar heeft een groter plenum en poorten voor goede prestaties. Ja, het zal uw brandstofverbruik een beetje verlagen, maar who cares als je plotseling naar 60 mph seconden sneller.
Wat denk je van de Cross-Fire?
Bryan Wood
Bryan Wood is a longtime car and motorcycle enthusiast who writes for Harley-Davidson Forums and Corvette Forum, among other auto sites. Plus, he runs his own blog, Pilez & Driverz.