De boeken van de Bijbel zijn over een periode van duizenden jaren geschreven. Het Oude Testament werd geschreven honderden, zo niet duizenden, jaren voordat Christus ooit werd geboren. Het Nieuwe Testament werd ongeveer een eeuw na de dood van Christus voltooid. Tussen deze data werden de tientallen boeken van de Bijbel geschreven, bewerkt en samengesteld. De volgorde waarin deze boeken in de Bijbel werden geplaatst, was echter niet altijd gebaseerd op hun leeftijd. Oudere boeken worden ingeklemd tussen werken die eeuwen later werden geschreven, en jongere stukken kunnen vóór oudere boeken komen. Het is duidelijk dat de Bijbel niet in chronologische volgorde is gerangschikt, maar hoe zou de Bijbel eruit zien als dat wel het geval was? Wat zou er aan het eind van het Goede Boek staan? Wat zou er in die chronologische Bijbel eerst komen? Wat is het oudste boek in de Bijbel?
Het oudste boek in de Bijbel is, niet verrassend, te vinden in het Oude Testament. De meeste Christenen zouden waarschijnlijk voorspellen dat Genesis het oudste boek in de Bijbel was, omdat daarin de schepping van de wereld wordt beschreven. Als dat niet juist was, dan zouden zij waarschijnlijk Exodus voorstellen of misschien denken dat Psalmen of Spreuken de eersten waren die van een mondelinge traditie overgingen in een geschreven traditie. Al deze voorspellingen zouden echter onjuist zijn. Het oudste boek in de Bijbel staat midden in het Oude Testament. Het is het Boek Job.
Het Boek Job is een van de minst gelezen boeken van de Bijbel, ondanks het feit dat er in de Schrift herhaaldelijk naar wordt verwezen. In tegenstelling tot de rest van de Bijbel is Job niet geschreven als proza of poëzie, maar als een drama. In het boek daagt een engel in Gods hof, in sommige vertalingen is het Satan, God uit dat Job vroom is omdat hij een goed, comfortabel leven heeft. God verklaart dat Job zijn geloof niet zal opgeven en God niet zal vervloeken, ondanks vreselijke dingen die hem overkomen. God aanvaardt de weddenschap, en Job ondergaat allerlei tragedies maar houdt toch vast aan zijn geloof. God wint de weddenschap, herstelt wat Job verloor en zegent hem verder.
Het boek Job is naar schatting geschreven in de tijd van de patriarchen, tussen 1900 en 1700 v. Chr.Het boek behandelt soortgelijke thema’s als het Babylonische werk “Ludlul-Bel-Nimeqi” en wordt soms beschouwd als zijnde gebaseerd op het Babylonische werk, maar soortgelijke thema’s zijn niet genoeg om te stellen dat het ene werk een afgeleide is van het andere. Mensen vragen zich al bijna zo lang als de mensheid bestaat af waarom lijden voorkomt. Job en “Ludlul-Bel-Nimeqi” hebben zeer verschillende eindes van de verhalen van hun protagonisten en zijn in verschillende stijlen geschreven. Job is een drama, terwijl “Ludlul-Bel-Nimeqi” een monoloog is. De waarheid is dat de thematiek van de twee werken zozeer overeenkomt dat “Ludlul-Bel-Nimeqi” bijna net zo goed met Prediker of Klaagliederen vergeleken zou kunnen worden als met Job.
Hoewel de thema’s in Job in de antieke wereld algemeen zijn, is de taal dat niet. Job is geschreven in een vorm van Hebreeuws die nog ouder is dan het oude Hebreeuws dat het grootste deel van het Oude Testament vormt. In feite wordt de taal die in Job gebruikt wordt gewoonlijk niet eens Oud-Hebreeuws genoemd. In plaats daarvan wordt het “Paleo-Hebreeuws” genoemd. Het boek bevat ook Syrische en Arabische uitdrukkingen die wijzen op een tijdsperiode tussen 1900 en 1700 v. Chr. toen de Shemitische stammen zich nog niet hadden gescheiden in het spreken van afzonderlijke Syrische, Hebreeuwse en Arabische dialecten.
De taal waarin Job werd geschreven is niet de enige aanwijzing voor de ouderdom ervan. Naast het gebruik van een taal die verschilt van het Hebreeuws dat in andere manuscripten van het Oude Testament wordt gebruikt, vermeldt Job ook verschillende schepselen en omstandigheden die vandaag de dag onbekend zijn. De zinnen kunnen verwijzen naar dieren die zijn uitgestorven of, waarschijnlijker, werden genoemd onder een andere naam in latere boeken van de Bijbel. Het zijn deze op dit moment onidentificeerbare en onvertaalbare namen die sommige vertalers van Job ertoe hebben gebracht om de dieren te vertalen als meer traditioneel mythische wezens, zoals eenhoorns.
De ouderdom van het boek Job kan ook worden gevonden in wat merkbaar ontbreekt in het boek. Er zijn geen vermeldingen van het verbond, de wet van Mozes of het priesterschap. Er zijn zelfs geen vermeldingen van het Israëlitische volk of het Beloofde Land. In plaats daarvan offert Job zelf voor zijn zonen, zonder gebruik te maken van een priesterschap, tempel of gewijd altaar. Zijn rijkdom wordt afgemeten aan de omvang van zijn kudden en de hoeveelheid “qesiytah”, unieke zilveren munten, die hij bezit. Zowel kudden als zilver werden gebruikt als oude geldsystemen tussen 1900 en 1700 v. Chr. De namen van Jobs zonen waren ook ongebruikelijk in latere tijdsperioden, maar waren gebruikelijk voor en tijdens de tijd van de aartsvaders. anneer het boek Job precies werd geschreven blijft een mysterie, maar er bestaat geen twijfel over dat het het oudste boek in de Bijbel is. Hoewel de eerste hoofdstukken van Genesis gebeurtenissen behandelen die vóór Job plaatsvonden, werden de feitelijke schriftelijke verslagen van die gebeurtenissen pas opgetekend nadat het boek Job al was samengesteld. In feite is Job meer dan 400 jaar ouder dan Genesis. Dit betekent dat Job niet alleen het enige drama in de Bijbel is, maar ook verreweg het oudste boek, en daarom des te fascinerender.