Een inleiding in de studie van taal
Elk mens kent minstens één taal, gesproken of ondertekend. Taalkunde is de wetenschap van de taal, met inbegrip van de klanken, de woorden en de grammaticaregels. Woorden in talen zijn eindig, maar zinnen zijn dat niet. Het is dit creatieve aspect van de menselijke taal dat haar onderscheidt van dierentalen, die in wezen reacties zijn op stimuli.
De regels van een taal, ook wel grammatica genoemd, worden geleerd naarmate men een taal verwerft. Deze regels omvatten de fonologie, het klanksysteem, de morfologie, de structuur van woorden, de syntaxis, de combinatie van woorden tot zinnen, de semantiek, de manieren waarop klanken en betekenissen met elkaar in verband worden gebracht, en het lexicon, of mentaal woordenboek van woorden. Als je een taal kent, ken je woorden in die taal, d.w.z. klankeenheden die in verband staan met specifieke betekenissen. De klanken en betekenissen van woorden zijn echter arbitrair. Voor het grootste deel is er geen verband tussen de manier waarop een woord wordt uitgesproken (of getekend) en de betekenis ervan.
Een taal kennen omvat dit hele systeem, maar deze kennis (competentie genoemd) is anders dan gedrag (prestatie genoemd). U kunt een taal kennen, maar u kunt er ook voor kiezen de taal niet te spreken. Hoewel u de taal niet spreekt, hebt u er nog steeds kennis van. Maar als je een taal niet kent, kun je hem ook helemaal niet spreken.
Er zijn twee soorten grammatica’s: beschrijvende en prescriptieve. Beschrijvende grammatica’s vertegenwoordigen de onbewuste kennis van een taal. Engelssprekenden weten bijvoorbeeld dat “me likes apples” onjuist is en “I like apples” juist is, hoewel de spreker misschien niet kan uitleggen waarom. Beschrijvende grammatica’s leren niet de regels van een taal, maar beschrijven veeleer regels die al bekend zijn. Voorschrijvende grammatica’s daarentegen schrijven voor hoe de grammatica van een spreker zou moeten zijn, en daartoe behoren ook pedagogische grammatica’s, die zijn geschreven om te helpen bij het onderwijzen van een vreemde taal.
Er zijn op dit moment ongeveer 7.000 talen in de wereld (een ruwe schatting), en taalkundigen hebben ontdekt dat deze talen meer op elkaar lijken dan dat ze van elkaar verschillen. Er zijn universele concepten en eigenschappen die door alle talen worden gedeeld, en deze principes zijn vervat in de Universele Grammatica, die de basis vormt van alle mogelijke menselijke talen.