What will it take to live on the moon?

With NASA planning to revisit the lunar surface by 2024 and send multiple expeditions by 2028, Rutgers University’s Haym Benaroya is optimistic that people will someday live on the moon.

Benaroya, a distinguished professor in the Department of Mechanical and Aerospace Engineering at Rutgers University–New Brunswick, has spent most of his career focusing on lunar settlement and space exploration issues.

Benaroya, die werkzaam is in de School of Engineering en schreef “Turning Dust to Gold: Building a Future on the Moon and Mars” en “Building Habitats on the Moon,” en gespecialiseerd is in het ontwerpen van structuren voor extreme omgevingen, besprak de uitdagingen van het leven op de maan.

Wat bestudeert u?

Hoe ontwerp je structuren voor extreme omgevingen zoals de maan, de Golf van Mexico en de Noordzee die zeer uitdagend en potentieel gevaarlijk zijn. De grootste uitdaging is het bepalen van de krachten waaraan deze constructies blootstaan, zodat we constructies kunnen ontwerpen die kunnen overleven.

Hoe zou u de krachten en de omgeving op de maan beschrijven?

Het is een omgeving met lage zwaartekracht in een vacuüm, met zeer hoge tot zeer lage temperaturen en intense straling van de zon. Micrometeorieten ter grootte van zandkorrels reizen zo’n 10 mijl per seconde, dus er is afscherming nodig om te voorkomen dat ze door je heen gaan.

Hoe zouden de eerste structuren op de maan eruit zien?

In eerste instantie heel klein. Een maanbasis heeft misschien twee of drie kamers ter grootte van een kantoor. We brengen structuren mee van de aarde, in principe geprefabriceerde cilinders zoals die in het internationale ruimtestation. Een van de concepten is om ze te bedekken met een laag regolith – kleine stenen die het maanoppervlak bedekken – omdat dat de binnenkant zou beschermen tegen micrometeorieten, extreme temperaturen en straling.

Welke fysiologische en psychologische uitdagingen zijn er om op de maan te leven?

Het is voor de meeste mensen een psychologische uitdaging om in kleine ruimtes te leven. De lage zwaartekracht verandert de bloedstroom en beïnvloedt de ogen, botten en spieren. Sommige regolithdeeltjes zijn klein en gekarteld, en die komen in astronautenpakken en -machines terecht. Een van de problemen is hoe ze uit ruimtepakken te filteren, te voorkomen dat astronauten ze in structuren meeslepen, en buiten rovers en andere apparatuur te beschermen.

Hoeveel jaar zou het duren om het hele jaar door een station of kolonie op de maan te vestigen?

Tien tot vijftien jaar als we het echt serieus menen. We hebben veel van de technologie. De grootste uitdaging is ervoor te zorgen dat mensen op de maan overleven. In eerste instantie zullen astronauten er zes tot twaalf maanden wonen, net als in het ruimtestation.

Hoe belangrijk is een missie naar de maan in het algemeen?

Het is een heel positieve missie die zich op de toekomst richt. Als we zeggen dat we naar de maan en Mars gaan en dat we het zonnestelsel gaan verkennen, dan doen we dat om de mensheid te verbeteren en zullen we veel dingen leren die de mensen op aarde zullen helpen. We kunnen een hele nieuwe beschaving en economie creëren. Het kan de mensheid naar een hoger niveau tillen, met enorme sprongen in mogelijkheden en opties voor veel mensen.