What Are Your Rights Regarding Hospitalization for Depression?
Veel mensen met een depressie hebben ziekenhuisopname nodig omdat ze zich suïcidaal voelen of niet in staat zijn dagelijks voor zichzelf te zorgen. Een arts moet beoordelen of ziekenhuisopname noodzakelijk en gepast is en of een minder intensieve behandelingssetting, zoals een intensief poliklinisch programma of een gedeeltelijk ziekenhuisprogramma, een geschikter alternatief kan zijn. Soms worden patiënten tegen hun wil opgenomen in een ziekenhuis als zij een direct gevaar vormen voor zichzelf of anderen. De wetten betreffende ziekenhuisopname voor depressie verschillen van staat tot staat. Over het algemeen kunt u alleen tegen uw wil in worden opgenomen als u een gevaar voor uzelf of anderen bent of als u ernstig ziek bent en niet in staat om voor uzelf te zorgen.
In geval van nood kan een arts of politieagent eisen dat u in een ziekenhuis wordt onderzocht. Eenmaal daar zal een ziekenhuisarts met u praten en beslissen of u in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Hoewel de arts het laatste woord heeft over uw opname, kunnen vrienden of familieleden een rol spelen door informatie over uw symptomen en functioneren te geven aan de gezondheidswerkers die u beoordelen. Als een arts van mening is dat onvrijwillige opname noodzakelijk is, heeft het ziekenhuis het recht om uw toestand te evalueren, meestal gedurende enkele dagen, alvorens een rechter te vragen of voortdurende onvrijwillige opname en medicatie of andere behandelingen medisch gerechtvaardigd zijn en dus tegen uw wil kunnen worden toegediend.
De duur van uw verblijf wordt bepaald door het personeel op basis van uw klinische toestand, hoewel verzekeringsmaatschappijen onafhankelijk kunnen beslissen als zij niet langer van mening zijn dat voortdurende opname in het ziekenhuis “medisch noodzakelijk” is. In dat geval kunnen zij weigeren voor verdere behandeling in het ziekenhuis te betalen. Als uw arts het niet eens is met de beslissing van een verzekeringsmaatschappij om te weigeren voor verdere behandeling te betalen, zullen de artsen gewoonlijk tegen hun beslissing in beroep gaan. Als de artsen niet langer denken dat u in gevaar bent, zult u binnen twee tot zeven dagen worden vrijgelaten, afhankelijk van de wetten in uw staat. Als u het niet eens bent met de beoordeling van het ziekenhuis, kunt u vragen om een gesprek met een advocaat voor geestelijke hygiëne om een rechter te vragen om een uitspraak te doen over de noodzaak van voortdurende onvrijwillige opname. Neem contact op met het bureau voor bescherming en belangenbehartiging van uw staat.