Thinking a cortisone shot would help? You might want to reconsider. .com hide caption
toggle caption
.com
Thinking a cortisone shot would help? You might want to reconsider.
.com
Go to the doctor with an aching elbow, and the prescription may well be a cortisone shot. Ah, relief!
But that short-term gain may make for long-term pain. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat cortisone-injecties, lange tijd de eerste reactie op het pijnlijke peesprobleem dat bekend staat als tenniselleboog, het risico op aanhoudende problemen of terugval na een jaar verhoogt.
Dat kan als een verrassing komen voor degenen die gebruik hebben gemaakt van deze schijnbaar wonderbaarlijke snelle oplossing.
Het laatste onderzoek, gepubliceerd in JAMA, het Journal of the American Medical Association, wees uit dat 83 procent van de mensen die een cortisone-injectie voor tenniselleboog kregen, een jaar later was hersteld of verbeterd. Klinkt goed, toch? Nou, 96 procent van de mensen die een placebo-prik kregen, deed het net zo goed. Aan het onderzoek namen 165 mensen in Brisbane (Australië) deel.
En bij ongeveer de helft van de mensen die een cortisone-prik kregen, keerden de symptomen binnen een jaar terug, vergeleken met 12 procent die de behandeling niet kreeg.
Deze resultaten zijn vergelijkbaar met andere onderzoeken naar peesbeschadiging in ellebogen, schouders en achillespezen, waaruit bleek dat steroïden op de lange termijn minder helpen dan een “afwachtende” aanpak. De onderzoekers van de Universiteit van Queensland die deze studie deden, wilden ook zien of fysiotherapie het gebrek aan verbetering op lange termijn zou tegengaan.
“De aanbeveling van deze studie is om fysiotherapie en corticosteroïden-injecties niet te combineren, of om corticosteroïden-injecties te doen,” zei Bill Vicenzino, leerstoel sportfysiotherapie en co-auteur van de studie, in een e-mail.
Vicenzino zegt dat dat advies niet van toepassing is op acute peesblessures, zoals het knappen van een ACL in de knie. Cortison-injecties kunnen helpen de pijn te verminderen die door dat soort acute verwondingen wordt veroorzaakt, hoewel ze soms tot overmaat van ramp worden gebruikt door atleten die graag weer op het veld willen staan.
De pijn van tenniselleboog (officiële naam, laterale epicondylalgie) lijkt te worden veroorzaakt door schade aan de pezen die de onderarmspieren aan de elleboog vastmaken, maar niet door ontsteking. Het komt steeds vaker voor, en kan worden veroorzaakt door het herhaaldelijk vastpakken van een computermuis, smartphone of andere gizmo, niet alleen een tennisracket.
Het is niet duidelijk waarom cortisone, een steroïde, de pijn van dat soort peesbeschadiging snel zou verlichten. Het kan komen door het effect van cortisone op chemische stoffen die door de beschadigde pees worden geproduceerd – of door een placebo-effect. Artsen hebben lang aanbevolen dat patiënten niet meer dan drie cortisone-injecties in een lichaamsdeel per jaar krijgen, maar er zijn geen harde gegevens over de vraag of dat te veel of niet genoeg is.
“Hoe dieper je in de gegevens graaft, hoe meer het erop lijkt dat we beter af zijn als we niets doen,” zegt Leon Benson, een chirurg van de bovenste ledematen van het Illinois Bone and Joint Institute in Glenview, Ill. “Als je helemaal niets doet voor deze aandoening, gaat het uiteindelijk vanzelf over.”
Maar uiteindelijk kan drie jaar betekenen, voor een tenniselleboog. Dus Benson zegt dat hij zijn patiënten cortisone-injecties zal blijven aanraden, samen met pijnstillers als Advil en fysiotherapie. “
Dat is een andere visie dan die van Mary Ann Wilmarth, hoofd fysiotherapie van Harvard University Health Systems. “Als je de korte termijn doorkomt zonder , ben je misschien beter af,” vertelde ze Shots.
De JAMA-studie ontdekte dat fysiotherapie hielp om de symptomen vier weken na de behandeling te verbeteren, maar niet meer voordelen liet zien dan placebo een jaar na de behandeling. Maar de deelnemers aan de therapie gebruikten de helft minder pijnmedicatie, en hadden niet de problemen met het terugkeren van de pijn zoals bij cortisone injecties.
Het is ontmoedigend om een gebrek aan positieve resultaten van fysiotherapie te zien, zegt Wilmarth. “Maar er waren betere resultaten met PT dan met corticosteroïden.”