Aby jakiekolwiek rozważania dotyczące szerszych skutków społecznych były użytecznym narzędziem przy dopracowywaniu listy potencjalnych opcji zaradczych, muszą mieć dobrze zdefiniowany zakres uzgodniony przez wszystkich zainteresowanych. Ważne są trzy kwestie:
- Komponenty: indywidualne skutki społeczne, które mogą być połączone w jedną ocenę szerszej wartości społecznej. Przykłady mogą obejmować wpływ na zdrowie społeczne, postrzeganie przez społeczność charakteru problemu zanieczyszczenia, spuściznę poprzednich negatywnych doświadczeń społeczności oraz stopień, w jakim aspiracje społeczności mogą być uwzględnione w ogólnym rozwiązaniu dotyczącym ostatecznego zagospodarowania terenu.
- Boundaries: the limits set on the assessment, for example in terms of time periods, geographical extent or the scope of the project; and
- Quality of communication: the method to be used for reaching a satisfactory solution to the contamination brokered through a dialogue with all the communities falling within the boundaries identified in the previous component.
Possiblesocial effects that could be considered within an assessment include:
Social Health:
The questionhere is, how is the contamination in questionimpacting on the health of the community? Wielkość społeczności może wahać się od bardzo lokalnej, jak w przypadku miejsc odizolowanych, do dużych populacji, rozmieszczonych na rozległym obszarze geograficznym, co miałoby miejsce w przypadku megamiejsc. Odpowiedź na pytanie „kim jest społeczność” będzie również skomplikowana w tych przypadkach, gdzie negatywne skutki skażenia mogą mieć wpływ na większe populacje w wyniku tego, że problem ma drogę rozprzestrzeniania się daleko poza granice geograficzne źródła skażenia. Jednym z takich przykładów są problemy zdrowotne wynikające ze skażenia, które może rozprzestrzeniać się poprzez cieki wodne lub warstwy wodonośne.
Postrzeganie ryzyka przez społeczność:
Teren zanieczyszczony z definicji różni się od terenu poprzemysłowego, ponieważ w tym pierwszym przypadku obawy społeczności, że istnieje niedopuszczalne zagrożenie, są w rzeczywistości słuszne. Dlatego też, podczas gdy w większości przypadków teren poprzemysłowy będzie wymagał dialogu ze społecznością, która wyjaśni, że ryzyko może nie istnieć lub być stosunkowo niskie, osoby zajmujące się terenem zanieczyszczonym będą musiały na samym początku zgodzić się, że problem rzeczywiście istnieje. Urzędnicy często uważają tę sytuację za trudną do rozwiązania i wycofują się w tryb mówienia tak mało, jak to tylko możliwe. Efektem takiego trybu obronnego będzie jedynie pogorszenie sytuacji i zrażenie do siebie ludzi, od których zależy osiągnięcie zadowalającego rezultatu. Niekorzystne nastroje społeczne mogą niepotrzebnie opóźnić realizację projektów. Nieuzasadnione obawy społeczności mogą również mieć bardziej szkodliwy skutek w postaci wymuszenia rozwiązania opartego na „całkowitym oczyszczeniu” zanieczyszczonego terenu, nawet jeśli takie rozwiązanie nie jest ani najbardziej efektywne kosztowo, ani najbardziej zrównoważone.
Metody komunikacji:
Profesjonaliści, skonfrontowani z agresywnym zapotrzebowaniem społeczności na więcej informacji, często wyrażają obawę, że informacje techniczne w rękach niedoinformowanych mogą prowadzić do niebezpiecznych błędnych interpretacji. W ten sposób motywacja do mówienia tak mało, jak to tylko możliwe, jest jeszcze bardziej wzmocniona. Obawy te w dużej mierze opierają się na założeniu, że ludzie – zwłaszcza ci w społecznościach dotkniętych katastrofą – nie są w stanie właściwie zrozumieć omawianych kwestii. Te obawy nie są uzasadnione. Jest tak, że najbardziej ubogie społeczności to często te, które sąsiadują ze skażonymi terenami i takie społeczności, z wielu skomplikowanych powodów, mogą cierpieć z powodu niskiego poziomu wykształcenia. Błędem jest jednak wyciąganie wniosku, że uniemożliwia to komunikowanie złożonych kwestii takim społecznościom. Potrzebna jest komunikacja fachowa, przejrzysta, prawdziwa i nietokenistyczna. Prawidłowo przeprowadzony proces partycypacyjny może przynieść wiele pozytywnych korzyści. Należą do nich: bardziej płynna realizacja programu, efektywne kosztowo rozwiązanie, zrównoważone rozwiązanie, poparcie społeczności dla ofert finansowania, zmniejszenie wandalizmu i potencjalne zasoby dla długoterminowego zarządzania miejscem.
Akceptacja wydłużonych ram czasowych
Czasami społeczności są pod silnym wpływem wspomnień o wcześniejszych nadużyciach ze strony władz. Dialog może być trudny do nawiązania ze społecznością, która jest apatyczna wobec dyskursu, ponieważ wcześniej doświadczyła jedynie złamanych obietnic lub została wystawiona na działanie kultury „my wiemy, co jest dla was najlepsze”. Wszystko to oznacza, że podejście do stworzenia odpowiedniej podstawy dla dialogu będzie musiało być opracowane po zbudowaniu zaufania. Element rozwoju społeczności lokalnej może być koniecznym wstępem do realizacji projektu. In short, sustainablesolutions, which enjoy the support of the community, whilst offering the bestand optimum solutions will sometimes, take longer to develop and deliver andmight seem to be more expensive.
3 Methods of creating community led solutions
Contaminatedland sustainability assessment tools or appraisal tools are instruments toassess the economic, environmental and/or social effects of contaminated landproblems and their management. Clickhere for further information: