Zazotan litu (LiNO3) jest najczęściej badanym dodatkiem i współsolą do elektrolitu baterii litowo-siarkowych (Li-S), Jego znaną funkcją jest tłumienie wahadła redoks rozpuszczalnego polisiarczku litu (PS, Li2Sn), co odzwierciedla się jako wzrost wydajności coulombic baterii i stabilności cyklicznej, jak również zmniejszenie szybkości samorozładowania. Zgodnie z obecnym rozumieniem tej funkcji, LiNO3 reaguje z Li tworząc wytrzymałą warstwę powierzchniową, która w konsekwencji chroni anodę Li przed reakcją z rozpuszczonym PS. Jednakże, niewiele wiadomo na temat katody siarkowej, poza tym, że LiNO3 zmniejsza i negatywnie wpływa na wydajność baterii, gdy jest ona rozładowywana do napięcia niższego niż 1,7 V. W niniejszej pracy przedstawiamy nowe odkrycie dotyczące roli LiNO3 w umożliwieniu stabilnej pracy katody siarkowej. Pokazujemy, że LiNO3 jest zdolny do katalizowania konwersji wysoko rozpuszczalnego PS do słabo rozpuszczalnej siarki elementarnej pod koniec procesu ładowania, oraz że połączenie rozpuszczalnego azotanu w elektrolicie i nierozpuszczalnego azotanu w katodzie siarkowej prowadzi do synergicznej poprawy. Ponadto, zaproponowano możliwy mechanizm katalizy LiNO3 w procesie konwersji PS do siarki elementarnej.
.