Demokracja to ekscytująca koncepcja. Wzrost liczby państw stosujących praktyki demokratyczne sygnalizuje inne życie dla wielu, którzy żyją teraz wolni od politycznej opresji lub rządów autorytarnych. Dla wielu, zwłaszcza tych z nowszych demokracji, jest to pojęcie złożone. Długo trzeba się zastanawiać, aby zrozumieć jego praktyczne znaczenie. Istnieje wiele informacji na temat demokracji. Obowiązkiem edukatorów jest wyjaśnienie tych informacji na odpowiednim poziomie uczniom. Demokracja stanowi szczególne wyzwanie, ponieważ obejmuje aspekty zachowania, umiejętności, wiedzy i postaw, jak również kwestie polityki i władzy.
Sposób, w jaki edukatorzy działają i nauczają, będzie miał wpływ na rozumienie demokracji przez ludzi. W związku z tym w literaturze można znaleźć wiele dyskusji na temat demokratycznej metodologii edukacyjnej – ceniącej interakcję, uczestnictwo i indywidualny wkład w debatę i odkrywanie znaczenia.
Oto kilka podstawowych informacji, które stanowią dobrą podstawę do rozwijania zrozumienia i docenienia demokracji.
Definiowanie demokracji
Demokracja jest złożonym i kontrowersyjnym pojęciem, w związku z czym zawsze będą istniały różnice zdań, pomimo znacznej zbieżności co do głównej definicji. Większość definicji demokracji skupia się na cechach, procedurach i instytucjach. Ponieważ w realnym świecie istnieje wiele przejawów demokracji, nauczyciele powinni wystrzegać się zakładania, że określone praktyki i procedury muszą być promowane i przyjmowane powszechnie. Własne zrozumienie, doświadczenie i przekonania uczniów, a także historia ich krajów, powinny zostać włączone do definicji, która jest znacząca i praktyczna dla ich codziennego życia.
Demokracja nie składa się z jednego, unikalnego zestawu instytucji, które mają uniwersalne zastosowanie. Konkretna forma, jaką demokracja przybiera w danym kraju, jest w dużej mierze zdeterminowana przez panujące warunki polityczne, społeczne i ekonomiczne. Co więcej, ogromny wpływ na nią mają czynniki historyczne, tradycyjne i kulturowe.
Większość lektur na temat demokracji zaczyna się od określenia, skąd pochodzi to słowo i gdzie rozpoczęła się pierwsza, zarejestrowana i sformalizowana praktyka demokracji. Podają również definicje demokracji, które były używane na przestrzeni czasu. Poniżej przedstawiamy kilka definicji, od bardzo prostych do bardziej złożonych. Definicje te mogą być wykorzystane do informowania o definicjach, które uczący się sami sformułowali w dyskusji.
„Demokracja pochodzi od greckich słów demos oznaczających people i kratos oznaczających authority lub power.”
„…rząd, który jest sprawowany za dobrowolną zgodą ludu.”
„…system rządów, w którym władza zwierzchnia należy do ludu.”
„Rządy sprawowane przez lud w kraju bezpośrednio lub przez reprezentację.”
„Forma rządu, w której kontrola polityczna sprawowana jest przez wszystkich ludzi, bezpośrednio lub przez wybranych przez nich przedstawicieli.”
„Samo słowo democracy oznacza rule by the people. Demokracja to system, w którym ludzie mogą zmieniać swoich władców w sposób pokojowy, a rząd otrzymuje prawo do rządzenia, ponieważ ludzie mówią, że może.”
Origins of Democracy
Słowo demokracja zostało ukute przez starożytnych Greków, którzy ustanowili bezpośrednią formę rządu w Atenach. Wszyscy dorośli mężczyźni zbierali się, by dyskutować o problemach i głosowali przez podniesienie ręki. Niewolnik i kobieta no mieć prawo głosować. Ten sposób rządzenia jest czasochłonny i nie jest możliwe, by duże populacje spotykały się za każdym razem, gdy trzeba podjąć decyzję.
Dlatego krok od demokracji bezpośredniej (w której ludzie głosują bezpośrednio nad sprawami) do demokracji przedstawicielskiej (w której ludzie głosują na przedstawicieli lub polityków, którzy podejmują decyzje w ich imieniu) był nieunikniony, gdy większe i bardziej zróżnicowane społeczeństwa ustanowiły demokracje. Dzisiaj istnieją formy demokracji bezpośredniej, takie jak referenda, petycje, plebiscyty i propozycje, ale są one najczęściej praktykowane w starszych i bardziej zaawansowanych technologicznie demokracjach.
Demokracja dzisiaj
Demokracja istnieje po to, aby zapewnić ludziom sposób na życie i bycie razem w sposób, który jest korzystny dla wszystkich. Chociaż wiele z dzisiejszych demokracji mogło nie istnieć przed II wojną światową, istnieją dla formy rządów w większości tradycyjnych społeczeństw, gdzie ideały, w które większość ludzi wierzyła, kierują władcami i społecznościami w sposobie podejmowania decyzji i zasad oraz w sposobie, w jaki członkowie społeczeństwa byli traktowani i żyli razem.
Demokracja jest podobno, pojęciem obcym dla Afryki, twierdzenie, które opiera się na myleniu zasad demokracji i ich instytucjonalnych przejawów. Zasady demokracji obejmują powszechną partycypację, zgodę rządzonych i odpowiedzialność publiczną rządzących – zasady, które przenikały tradycyjne afrykańskie systemy polityczne.
Przejście polityczne do państwa demokratycznego, jak również konieczna restrukturyzacja, taka jak głosowanie i wybory, konstytucja i niezależne sądownictwo mogą być przytłaczające dla nowych obywateli. Z tego powodu, skupienie się na własnych doświadczeniach będzie użytecznym środkiem, aby ludzie mieli praktyczne i wspólne rozumienie demokracji.
Edukatorzy, którzy uczą obywateli o demokracji, powinni zachęcać ludzi do wyrażania swoich poglądów na temat wartości, które już istnieją w sposobie, w jaki ludzie współdziałają ze sobą w społecznościach w ich codziennym życiu. Na podstawie tego zbioru wartości edukator będzie w stanie stworzyć „szyty na miarę” zestaw aspiracji i wartości leżących u podstaw demokracji. Będzie to stanowić użyteczną podstawę do zbadania formy rządów, która istnieje w ich kraju i stopnia, w jakim można ją określić jako demokratyczną.
Typy demokracji
Demokracja przedstawicielska
Każdy ma prawo do udziału w rządzeniu swoim krajem, bezpośrednio lub poprzez swobodnie wybranych przedstawicieli. Wola ludu jest podstawą władzy rządu; wyraża się ona w okresowych i prawdziwych wyborach. Wybory odbywają się w głosowaniu powszechnym i równym oraz w głosowaniu tajnym lub w równoważnych procedurach wolnego głosowania.
Głosowanie jest jednym z mechanizmów, które kierują demokratycznym państwem i utrzymują jego przywódców na właściwej drodze. Służy temu, aby przywódcy wiedzieli, jak sobie radzą. Podczas wyborów obywatele głosują na wybranego przez siebie kandydata. Wybrani kandydaci lub przedstawiciele stają się rządem kraju. Wybrani przywódcy reprezentują „naród” i rządzą przez określony czas. Przedstawiciele są wybierani w wyborach opartych na systemie okręgowym lub proporcjonalnym, lub na kombinacji tych dwóch systemów.
Edukatorzy obywatelscy w danym kraju zdecydują się podkreślić i zilustrować bardziej szczegółowo typ demokracji przedstawicielskiej, który został wybrany. Ponadto, będą chcieli ją wyjaśnić, a także wyjaśnić różnice między możliwymi systemami, ich korzyści i koszty.
Demokracje konstytucyjne
Większość, ale nie wszystkie, demokracji opiera się na pisemnej konstytucji lub ustawie najwyższej, która służy do kierowania ustawodawcami i tworzonym przez nich prawem. Pisane konstytucje służą jako gwarancja dla obywateli, że rząd jest zobowiązany do działania w określony sposób i przestrzegania określonych praw.
Siła prawdziwej demokracji zależy od pewnych podstawowych praw i wolności. Te prawa i wolności muszą być chronione, aby mieć pewność, że demokracja odniesie sukces. W wielu krajach prawa te znajdują się w konstytucji i są przez nią chronione. Konstytucja określa również struktury i funkcje rządu. Stanowi ona wytyczne dla tworzenia innych praw. Zazwyczaj jest ona chroniona przed zmianą przez kaprys danego rządu poprzez specjalną większość wymaganą przed zmianą jakiejkolwiek klauzuli lub poprzez poddanie wszelkich zmian pod głosowanie w referendum.
Minimalne wymagania dla kraju, który ma być określony jako demokracja
Niektórzy teoretycy opracowali zestaw minimalnych wymagań, biorąc pod uwagę wzrost liczby demokracji przeprowadzających wolne i uczciwe wybory i ogłaszających się państwami demokratycznymi. Same wybory nie czynią kraju demokratycznym. Zestaw minimalnych wymagań stanowi zarówno dobry przegląd tego, co oznacza demokracja, jak i standard, według którego można sprawdzić, czy dany kraj jest demokratyczny, czy też nie. Poniższa lista minimalnych wymagań została opracowana na podstawie badań nad demokracjami i lektury różnych teorii demokracji:
- control over government decisions about policy constitutionally vested in elected representatives
- elected representatives chosen in regular and fair elections
- elected representatives exercise their constitutional powers without facing overriding opposition from unelected officials
- all adults have the right to vote in elections
- all adults have the right to run for public office
- citizens have the right to express themselves on political matters, defined broadly, without the risk of state punishment
- citizens have the right to seek out alternative sources of information, such as the news media, and such sources are protected by law
- citizens have the right to form independent associations and organisations, w tym niezależnych partii politycznych i grup interesów
- rząd jest autonomiczny i zdolny do działania niezależnie od zewnętrznych ograniczeń (takich jak te narzucone przez sojusze i bloki)
Jeśli którykolwiek z tych warunków nie jest spełniony, eksperci twierdzą, że kraj nie jest prawdziwą demokracją.
Krytyka rządu
Edukacja obywateli na temat demokracji, w której żyją, oznacza, że edukatorzy dostarczą im pewnych narzędzi do analizy ich sytuacji. W niektórych przypadkach może to wywołać ostrą krytykę rządu, jego uprawnień, sposobu funkcjonowania i tego, czy spełnia on obietnice złożone w czasie wyborów. Wychowawcy będą chcieli przygotować się do konstruktywnego radzenia sobie z tą krytyką, aby uczniowie nauczyli się, jak radzić sobie z krytyką w sposób demokratyczny i pokojowy.
Notatki:
Demokracja dla wszystkich, (RPA: StreetLaw, 1995), 4.
Ibid, p4
Ibid, p4
Ibid, p4
Civitas, National Standards for Civics and Government (Calabasas, CA: Center for Civic Education, 1994).
Namibia Institute for Democracy, Democracy and You: A Guide to Better Understanding (Windhoek: n.p.), 6.
ML Strom, Citizenship and Democracy (Pretoria: Idasa, 1996), 13.
Claude Ake, quoted in Reflections on Democracy (Pretoria: Idasa, 1997).
General Assembly of the United Nations. 1948. Universal Declaration of Human Rights. Article 217 A (III).