Oprogramowanie użytkowe
W latach 90. przychody firmy Adobe z licencjonowania języka PostScript nadal rosły, podobnie jak sprzedaż czcionek PostScript; pod koniec 1998 roku biblioteka Adobe Type Library obejmowała ponad 2500 krojów pisma. Coraz większa część przychodów firmy pochodziła jednak ze sprzedaży oprogramowania użytkowego, początkowo dla platformy Macintosh, a później także dla systemów operacyjnych UNIX i Windows. Pierwszą taką aplikacją, wprowadzoną w 1987 roku, był Adobe Illustrator, oparty na PostScripcie pakiet do rysowania dla artystów, projektantów i ilustratorów technicznych. Adobe Photoshop, aplikacja do retuszu cyfrowych obrazów fotograficznych, pojawił się trzy lata później i szybko stał się najbardziej udanym programem firmy Adobe. Była to jedna z pierwszych komercyjnych aplikacji z interfejsem umożliwiającym zewnętrznym programistom udostępnianie nowych funkcji za pośrednictwem wtyczek w ramach głównego programu; wielu programistów skorzystało z tej „otwartej architektury”, co pomogło ugruntować dominację Photoshopa w swojej kategorii.
W kolejnych latach firma Adobe dodała wiele innych aplikacji, głównie dzięki serii przejęć. W 1991 roku firma wprowadziła na rynek Adobe Premiere, program do edycji wideo i produkcji multimedialnych. W 1994 r. firma przejęła Aldusa i jego oprogramowanie PageMaker. W następnym roku Adobe kupiło Frame Technology Corporation, twórcę FrameMakera, programu przeznaczonego do tworzenia podręczników technicznych i dokumentów książkowych. Kupiła również firmę Ceneca Communications, Inc., twórcę programu PageMill, służącego do tworzenia stron World Wide Web, oraz SiteMill, narzędzia do zarządzania witrynami internetowymi. W 1996 r. firma Adobe wydała swój pierwszy tytuł skierowany do konsumentów, uproszczony program do edycji zdjęć o nazwie PhotoDeluxe.
Inna ważna inicjatywa firmy w latach 90-tych – rodzina produktów Adobe Acrobat – została zaprojektowana w celu zapewnienia standardowego formatu dystrybucji dokumentów elektronicznych. Po przekonwertowaniu dokumentu do formatu PDF (portable document format), niezależnie od jego pochodzenia, użytkownicy dowolnego głównego systemu operacyjnego komputera mogli go odczytać i wydrukować, z zachowaniem formatowania, typografii i grafiki, za pomocą Acrobat Reader, aplikacji oferowanej przez firmę za darmo. Jednakże, wraz z pojawieniem się Internetu i jego potrzebą kompaktowego przesyłania plików, konkurencyjny format, HyperText Markup Language (HTML), zniszczył jego rynek. W 1998 r. PDF stał się nowym formatem obrazu dla systemu operacyjnego Macintosh.
Do 1997 r. prawie 80 procent całkowitych przychodów firmy Adobe pochodziło ze sprzedaży aplikacji, a w tym samym roku po raz pierwszy przychody z produktów dla systemu Windows przekroczyły przychody z produktów dla komputerów Macintosh. W 2005 roku firma Adobe przejęła firmę Macromedia, Inc. Oprócz programów Macromedia FreeHand (głównego konkurenta programu Illustrator), Dreamweaver (oprogramowanie do tworzenia stron WWW) i Director (oprogramowanie do produkcji płyt CD-ROM) firma Adobe zyskała dwa innowacyjne programy, Shockwave i Flash, służące do tworzenia i rozpowszechniania animacji oraz interaktywnych multimediów w Internecie do wyświetlania w przeglądarkach internetowych. W 2008 roku wprowadzono program Adobe Media Player jako konkurencję dla programów iTunes firmy Apple, Windows Media Player oraz RealPlayer firmy RealNetworks, Inc. Oprócz odtwarzania plików audio i wideo w różnych formatach na komputerach osobistych, Adobe Media Player został przyjęty przez kilka sieci telewizyjnych do wdrażania programów telewizyjnych przez Internet w bardzo kompaktowym formacie Flash.
Henry R. Norr