Habitat i ekologia
African Hunting Dog jest drapieżnikiem generalistą, zajmującym szereg siedlisk, w tym krótkie równiny trawiaste, półpustynie, sawanny krzewiaste i lasy wyżynne. Podczas gdy wczesne badania w Parku Narodowym Serengeti, Tanzania, doprowadziły do przekonania, że afrykańskie dzikie psy były głównie gatunkiem otwartych równin, nowsze dane wskazują, że osiągają one swoje największe zagęszczenia w gęstym buszu (np. Selous Game Reserve, Tanzania; Mana Pools National Park, Zimbabwe; i północna Botswana).
Kilka reliktowych populacji zajmuje gęsty las wyżynny (np. Harenna Forest, Etiopia; Malcolm i Sillero-Zubiri 2001). Afrykańskie psy myśliwskie odnotowano na pustyni (Lhotse 1946) (choć większość populacji pustynnych jest obecnie wytępiona), ale nie w lasach nizinnych. Wydaje się, że ich obecne rozmieszczenie jest ograniczone przede wszystkim przez działalność człowieka i dostępność ofiar, a nie przez utratę konkretnego typu siedliska.
Afrykańskie psy myśliwskie Pożywienie
Afrykańskie psy myśliwskie polują głównie na antylopy średniej wielkości. Podczas gdy one same ważą 20-30 kg, ich ofiary ważą średnio około 50 kg, a mogą osiągać nawet 200 kg. Na większości obszarów ich główną zdobyczą są impale (Aepyceros melampus), kudu (Tragelaphus strepsiceros), gazele Thomsona (Eudorcas thomsonii) i antylopy pospolite (Connochaetes taurinus).
Podejmują pościg za większymi gatunkami, takimi jak eland (Tragelaphus oryx) i bawół afrykański (Syncerus caffer), ale rzadko zabijają takie ofiary. Małe antylopy, takie jak Dik-dik (Madoqua spp.), Steenbok (Raphicerus campestris) i Duiker (plemię Cephalophini) są ważne w niektórych obszarach, a guźce (Phacochoerus spp.) są również podjęte w niektórych populacjach. African Wild Dogs również podjąć bardzo małe ofiary, takie jak zające, jaszczurki, a nawet jaja, ale te stanowią bardzo mały wkład do ich diety.