„W Meksyku mamy zapisy erupcji wulkanicznych od czasów przed kolonialnych do dnia dzisiejszego, ponieważ istnieją starożytne odniesienia w kodeksach ludów przedhiszpańskich. Informacje te pomagają zrekonstruować historię erupcji wulkanów i są również przydatne do wspierania badań geologicznych, które są podstawą do opracowania map zagrożenia, takich jak te, które zostały wykonane dla wulkanów takich jak Popocatépetl i Colima” – dodaje wulkanolog.
Wulkanolog Lillian podkreśla znaczenie ciągłego monitorowania najbardziej aktywnych meksykańskich wulkanów, aby mieć lepszą wiedzę na temat ich obecnego stanu i być przygotowanym na ewentualne niebezpieczeństwo. Wymaga to poważnych inwestycji, którym muszą towarzyszyć programy edukacyjne, aby ludność nie zapomniała o niebezpieczeństwach związanych z życiem w pobliżu kolosa.
Ostatnie zmiany we wzorcu aktywności Popo
Obecny stan aktywności wulkanu spowodował wzmożony nadzór, analizy i ostrzeżenia dla ludności ze strony władz.
Na konferencji prasowej wulkanolodzy z UNAM wymienili główne zmiany, jakie wykryli w aktywności wulkanu:
– Po raz pierwszy od 25 lat aktywności zaobserwowano duże eksplozje bez obecności kopuły.
-Kiedy wulkan wznowił swoją aktywność (1994), do erupcji wymagał obecności kopuły lub korka ograniczającego wypływ gazów i materiału skalnego. Po trzęsieniach ziemi w 2017 r. zaczęto rejestrować pewne zmiany w jego aktywności.
W pierwszych dniach marca (2019 r.) zaobserwowano eksplozję kopuły 82, a także obecność smug dymu i sypkiego materiału żarowego, czego wcześniej nie obserwowano.
Zanotowano wzrost średnicy krateru, który stał się głębszy.
Dane te skłaniają wulkanologów do zaproponowania trzech możliwych scenariuszy:
-Aktywność wraca do poprzedniej charakterystyki, czyli pasywnego odgazowywania głębokiej magmy, czemu towarzyszą nowe cykle budowy i niszczenia kopuły.
-Wulkan odnotowuje eksplozje o umiarkowanej intensywności, oddzielone godzinami i dniami spokoju i akumulacji gazu.
-Przedział czasu bez eksplozji i emisji gazu do momentu, gdy nagromadzone ciśnienie zostanie gwałtownie uwolnione, powodując dużą erupcję; ten scenariusz jest najmniej prawdopodobny.
Un poco de la historia evolutiva del Popo
- 5 erupciones cataclísmicas en los últimos 14,000 años
- 1994: erupción más reciente
- Etapas efusivas y explosivas en los últimos años, asociadas con el crecimiento y destrucción de domos de lava en el interior del cráter.
- El Popocatépetl es el volcán mejor instrumentado de nuestro país. Lo vigilan el CENAPRED en colaboración con expertos de la UNAM.
- Más de 25 millones de personas habitan a menos de 100 km del cráter, por lo que se le considera uno de los volcanes más peligrosos del mundo.
Otros volcanes activos en territorio mexicano
BÁRCENA. Se encuentra en la Isla San Benedicto del Archipiélago de Revillagigedo. Una de sus características es el delta de lava que se formó en la costa tras su última erupción en 1952 y que ahora se encuentra endurecido.
EVERMAN. Znajduje się na wyspie Socorro w archipelagu Revillagigedo. Szczyt wulkanu wystaje z wody, ale większość jego struktury znajduje się pod wodą. Jego ostatnia erupcja nastąpiła na dnie morza 29 stycznia 1993 r. i zakończyła się w lutym 1994 r.
CEBORUCO. Znajduje się on na zachodnim krańcu meksykańskiej osi neowulkanicznej w stanie Nayarit. Najsilniejsza erupcja miała miejsce w 1870 roku; wulkan uważany jest za aktywny i emituje fumarole.
CITLALTÉPETL O PICO DE ORIZABA. Jest to wulkan znajdujący się w granicach terytorialnych stanów Puebla i Veracruz. Jego ostatnia znana erupcja miała miejsce w 1846 roku, choć ostatnio w 1992 roku wykryto lekką aktywność sejsmiczną.
VOLCANO DE COLIMA. Znajduje się na granicy Colimy i Jalisco. Ostatnia erupcja miała miejsce w 2013 r.
CHICHÓN. Znajduje się w północno-zachodniej części stanu Chiapas. Ostatni raz erupcja miała miejsce w kwietniu i maju 1982 roku. W wyniku tego zdarzenia zginęło 2 000 osób, a 20 000 zostało przesiedlonych.