ALMUG lub ALGUM
al’-gum, (’algummim (2 Kronik 2:8; 9:10 f); (’almuggim, 1 Królewska 10:11 f)):
Powszechnie przypuszcza się, że te dwie nazwy odnoszą się do jednego rodzaju drzewa, przy czym spółgłoski są przestawione, co nie jest rzadkością w słowach semickich. Salomon posłał do Hirama, króla Tyru, mówiąc: „Przyślij mi też drzewa cedrowe, jodłowe i algowe z Libanu” (2 Kronik 2:8). W 1 Królewskiej 10:11 jest powiedziane, że flota Hirama „która przywiozła złoto z Ophiru, przywiozła z Ophiru wielką ilość drzew almugowych i drogich kamieni”. W the paralelny pasaż w 2 Kronika 9:10 ono mówić że „algum-drzewo i kosztowny kamień” przynosić przynosić. Z tego drewna „król zrobił …. filary dla domu Jahwe i dla domu królewskiego, harfy i psałterze dla śpiewaków:
Nie było takich drzew algowych, ani nie widziano ich do dnia dzisiejszego” (1 Królewska 10:12). Drewno to było widocznie bardzo cenne i pochodziło z Azji Wschodniej – chyba, że założymy na podstawie 2 Kronik 2:8, że rzeczywiście rosło ono na Libanie, co jest wysoce nieprawdopodobne; było to widocznie cienkie, drobnoziarniste drewno, odpowiednie do rzeźbienia. Tradycja mówi, że było to słynne drewno sandałowe, które w starożytności było używane do podobnych celów w Indiach i przez wieki było wysoko cenione za swój kolor, zapach, trwałość i fakturę. Jest to drewno drzewa, Pterocar pussantalinus (N.D. Santalaceae), które rośnie do wysokości 25 do 30 stóp; pochodzi z gór Malabar.
E. W. G. Masterman