Produkcja komercyjna i zastosowania
Wysokiej jakości lub wzbogacony stibnit reaguje bezpośrednio ze złomem żelaza w stanie stopionym, uwalniając antymon metaliczny. Metal można również uzyskać poprzez konwersję stibnitu do tlenku, a następnie redukcję za pomocą węgla. Roztwory siarczku sodu są skutecznymi środkami ługującymi do koncentracji stibnitu z rud. W wyniku elektrolizy tych roztworów otrzymuje się antymon. Po dalszym oczyszczeniu surowego antymonu metal, zwany regulusem, jest odlewany w postaci placków.
Około połowa antymonu jest wykorzystywana metalurgicznie, głównie w stopach. Ponieważ niektóre stopy antymonu rozszerzają się podczas krzepnięcia (rzadka cecha, którą dzielą z wodą), są one szczególnie cenne jako odlewy i typ metalu; rozszerzalność stopu zmusza metal do wypełnienia małych szczelin form odlewniczych. Ponadto, obecność antymonu w metalu na czcionki, który zawiera również ołów i niewielkie ilości cyny, zwiększa twardość czcionki i nadaje jej ostrą definicję. Nawet po dodaniu niewielkich ilości, antymon nadaje wytrzymałość i twardość innym metalom, w szczególności ołowiu, z którym tworzy stopy stosowane w płytach akumulatorów samochodowych, w pociskach, w osłonach kabli i w urządzeniach chemicznych, takich jak zbiorniki, rury i pompy. W połączeniu z cyny i ołowiu, antymon tworzy stopy tarcia zwane babbitt metali, które są wykorzystywane jako elementy łożysk maszyn. Z cyną, antymon tworzy takie stopy jak metal britannia i pewter, używane do utensyliów. Antymon jest również stosowany jako stop w lutownicy. Wysoce oczyszczony antymon jest używany w technologii półprzewodników do przygotowania związków międzymetalicznych ind, aluminium i antymonku galu dla diod i detektorów podczerwieni.
Związki antymonu (zwłaszcza trójtlenek) są szeroko stosowane jako środki zmniejszające palność w farbach, tworzywach sztucznych, gumie i tekstyliach. Kilka innych związków antymonu jest stosowanych jako pigmenty do farb; emetyk winny (sól organiczna antymonu) jest stosowany w przemyśle tekstylnym jako pomoc w wiązaniu niektórych barwników z tkaninami oraz w medycynie jako środek wykrztuśny i mdlący.
.