W pierwszych latach medycyny naukowej, większość klinicystów i badaczy myślała tylko w kategoriach pojedynczych przyczyn: konkretnych czynników, które powodują konkretną chorobę. Na przykład, infekcja była uważana za wynik tylko z rozmnażania się bakterii, podczas gdy inne rodzaje złego stanu zdrowia mogły wynikać z wirusów, toksyn, wypadków lub wad genetycznych danej osoby. Nowsze badania podkreślają związki między zdrowiem a zmiennymi behawioralnymi, psychologicznymi i społecznymi.
Zaakceptowanie faktu, że stres jest związany z chorobami układu krążenia lub innymi problemami zdrowotnymi, stało się powszechne. Jednak badania ujawniają również wiele wzajemnych powiązań między ośrodkowym układem nerwowym, który rozpoznaje i rejestruje doświadczenia; układem hormonalnym, który produkuje hormony regulujące wiele funkcji organizmu; oraz układem odpornościowym, który organizuje reakcje na infekcje i inne wyzwania.
Podobnie, od dawna wiadomo, że określone zachowania wiążą się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia określonych chorób i związanych z nimi schorzeń. Na przykład, używanie tytoniu, spożywanie alkoholu, nieodpowiednia aktywność fizyczna, niektóre praktyki seksualne i diety wysokotłuszczowe lub ubogie w błonnik zostały uznane za niezdrowe. Mniej znany jest jednak związek między statusem socjoekonomicznym a zdrowiem, czy też wpływ sieci społecznych, obecnego lub przewidywanego statusu zatrudnienia i osobistych przekonań. Ostatnie badania nie tylko dokumentują znaczenie tych czynników, ale także opisują niektóre z zaangażowanych mechanizmów,
Część pierwsza przegląda niektóre z najważniejszych osiągnięć w tych tematach. W rozdziale 2 omówiono interakcje czynników biobehawioralnych w zdrowiu, w rozdziale 3 – behawioralne czynniki ryzyka, a w rozdziale 4 – rolę społecznych czynników ryzyka.
2. Czynniki biobehawioralne w zdrowiu i chorobie
3. Behawioralne czynniki ryzyka
4. Społeczne czynniki ryzyka
4.