Q. Dlaczego niektórzy ludzie mogą poruszać uszami, a inni nie?
A. Ludzie nie potrafią obracać uszami, aby skierować je na źródło dźwięku, podczas gdy wiele zwierząt, takich jak koty i psy, potrafi to robić z łatwością. Ludzie mają słabe mięśnie przywiązane do powłoki ucha, zwanej małżowiną uszną lub małżowiną uszną, a także dowody na istnienie szczątkowego układu nerwowego, który mógł funkcjonować w celu ukierunkowania uszu.
Niektórzy ludzie mogą kontrolować mięśnie małżowiny usznej, aby poruszać uchem nieznacznie, ale w zauważalnym stopniu, co wydaje się mieć podłoże genetyczne.
Badania z 2015 r. w czasopiśmie „Psychophysiology” przejrzały przeszłe badania nad nerwami małżowiny usznej i znalazły wskazówki, że system mógł zostać dostosowany do reagowania na dźwięki. Na przykład, przesuwanie oczu z boku na bok wywołuje słabą aktywność elektryczną w mięśniach ucha i nieznaczne zawijanie się zewnętrznej krawędzi ucha, a nagły hałas za jednym uchem wywołuje słabą aktywność elektryczną w mięśniach za tym uchem.
Jeśli chodzi o rodzinną naturę wiggling, wzór dziedziczenia jest niejasny i nie wydaje się mieć prostego mechanizmu dominującego genu.
Dzięki temu, że wiggling jest wrodzony, nie ma on wpływu na zdolność do reagowania na dźwięki.