Buffalo Central Terminal

Buffalo Central Terminal (BCT) to obiekt, który nigdy nie powinien był powstać. Potężna spółka New York Central sfinansowała budowę tej wspaniałej konstrukcji pod koniec „złotego wieku” podróży koleją. Kolej miała nadzieję, że Buffalo nadal będzie rozkwitać jako wielka metropolia w epoce przemysłowej, rywalizując z takimi miastami jak Filadelfia, Nowy Jork, czy nawet Pittsburgh. Niestety, tak się nie stało, a BCT nigdy nie osiągnęła wydajności, do której była przeznaczona. Dziś stacja wciąż stoi jako cień dawnej siebie, zaniedbywana przez dziesięciolecia. W 1997 roku Central Terminal Restoration Corporation nabyła nieruchomość z nadzieją, że uda się przywrócić jej dawną świetność, a być może nawet zobaczyć powrót usług kolejowych. Bardziej pilną potrzebą jest oczywiście pełne odrestaurowanie obiektu i przywrócenie go do użytku w jakimś zakresie.

Przez ostatnie kilkadziesiąt lat terminal wyglądał tak, niszczejąc i popadając w ruinę. To zdjęcie i to poniżej zostało zrobione 2 czerwca 2007 roku.

Miasto Buffalo i jego linie kolejowe

Buffalo od dawna było ważnym ośrodkiem handlowym w Nowym Jorku, położonym na wschodnim krańcu jeziora Erie i u zbiegu rzeki Niagara. Jak zauważa Brian Solomon w swojej książce „Railway Depots, Stations & Terminals”, miasto historycznie było drugim najważniejszym regionem metropolitalnym stanu. Z tych dwóch powodów stało się głównym punktem spotkań dla kilku linii kolejowych. W szczytowych latach gospodarczej prosperity miasta były to między innymi New York Central; Pennsylvania; Lehigh Valley; Erie; Delaware, Lackawanna & Western; Buffalo, Rochester & Pittsburgh (później Baltimore & Ohio); Nickel Plate Road (Nowy Jork, Chicago & St. Louis); Michigan Central (NYC); i Wabash. Jednak tylko NYC zapewniał usługi przelotowe do zachodnich punktów, takich jak Detroit, Cleveland i Chicago. Dodatkowo, Central był jedynym systemem oferującym dwie główne linie na zachód od miasta; jego główna linia w Stanach biegła południowym brzegiem jeziora Erie, podczas gdy jego własność Michigan Central zapewniała inną trasę przez południowe Ontario poprzez Canada Southern Railway.

Buffalo może prześledzić swoje dziedzictwo kolejowe od 1831 roku, kiedy to pierwsi promotorzy podjęli próbę zbudowania linii z miasta do rzeki Hudson. Niestety, brak funduszy zahamował te początkowe wysiłki. Pierwszą faktycznie oddaną do użytku parowozem była Buffalo & Niagara Falls Railroad wyczarterowana w 1834 roku. Według „The Buffalonian” usługi zostały uruchomione pomiędzy Black Rock i Tonawanda 26 sierpnia 1836 roku. B&NF stała się później częścią New York Central. W następnych latach do Buffalo dotarły wymienione wyżej linie kolejowe oraz inne mniejsze linie krótkie. Pierwsza zajezdnia pasażerska NYC w mieście została zbudowana przez filię Attica & Buffalo (mała linia wyczarterowana w 1836 roku i otwarta z Buffalo do Attica 24 listopada 1842 roku). Był to mały ceglany budynek położony wzdłuż Exchange Street, otwarty w 1848 roku. Po tym jak ten obiekt spłonął kilka lat później, zastąpiono go innym, który otwarto w 1855 roku. Pod koniec XIX wieku w budynku przeprowadzono kilka ulepszeń, w tym dodano szopę kolejową o szerokości 120 stóp.

Niestety, Exchange Street Station zawsze cierpiała z powodu wąskiego gardła, biorąc pod uwagę jej konstrukcję, a w XX wieku miała również problemy z przepustowością ze względu na rosnący ruch pasażerski. Nawet po otwarciu przez NYC Central Terminal, kolej utrzymała swoją obecność na Exchange Street, głównie ze względu na słabą lokalizację stacji, tak daleko od centrum miasta. 13 listopada 1935 roku kolej zamknęła tę śródmiejską zajezdnię, ale we współpracy z miastem zaplanowała budowę nowego, ale mniejszego obiektu w tym samym miejscu. Ta ostateczna stacja została otwarta 2 sierpnia 1952 roku, zaplanowana w połączeniu z projektem budowy Skyway. Dziś ten mały, jednopiętrowy budynek z cegły nadal służy Amtrakowi i jest głównym przystankiem przewoźnika w centrum Buffalo, na którym zatrzymują się pociągi Maple Leaf (Nowy Jork – Toronto) i Empire Service (Nowy Jork – Niagara Falls):

W tej scenie Buffalo Central Terminal jest w budowie 10 kwietnia 1928 roku.

The Construction Of Bufflo Central Terminal

Buffalo Central Terminal został zbudowany i opłacony w całości przez New York Central. Decyzja NYC o budowie tego nowego obiektu była dwojaka: zamknięcie dwóch starzejących się i ciasnych obiektów w centrum Buffalo (Exchange Street i Terrace Station, ta ostatnia została otwarta na początku lat osiemdziesiątych XIX wieku, aby obsługiwać ruch związany z wodospadem Niagara, korzystający z nowej „Belt Line”), przy jednoczesnym usprawnieniu operacji dzięki „przelotowej” strukturze zlokalizowanej wzdłuż głównej linii Nowy Jork-Chicago. Dzięki temu pociągi nie musiałyby już zajmować się kłopotliwą kwestią wjeżdżania i wyjeżdżania z terminalu. Pomysł ten miał jednak sporą wadę – stacja znajdowałaby się 2,5 mili od centrum miasta, choć kolej miała nadzieję, że rozrastające się miasto w końcu obejmie obszar po wschodniej stronie. NYC przewidziało także przyłączenie się innych kolei, ale niestety lokalizacja wyparła innych najemców i ostatecznie z terminalu korzystało tylko małe Toronto, Hamilton & Buffalo.

Wybranym architektem była firma Fellheimer & Wagner z Nowego Jorku, która wśród swoich innych osiągnięć miała także otwarty w tym samym czasie Cincinnati Union Terminal. Jak zauważa Solomon, firma czerpała inspirację z dworca w Helsinkach, zaprojektowanego przez fińskiego architekta Eliela Saarinena, który był głównym terminalem dla stolicy jego kraju. Został on otwarty w 1914 roku i zaprojektowany w stylu Art Nouveau z fińskimi motywami i szerokim zastosowaniem żelbetu. Oprócz dzieł Saarinena, Central Terminal charakteryzował się stylem Art Deco, który dominował w latach 20-tych i 30-tych. Planowanie konstrukcji rozpoczęło się w 1926 roku, a właściwa budowa ruszyła rok później. Dominującym elementem była wspaniała 16-piętrowa wieża biurowa wznosząca się 271 stóp nad otaczającym krajobrazem, wraz z pięciopiętrowym głównym pasażem. Korytarz miał prawie 60 stóp wysokości i mierzył około 225 stóp długości na 66 stóp szerokości. W budynku znajdowały się również restauracje, konserwatornia Pullman Company, lodownia, budynek Railway Express Agency, a nawet własna elektrownia! Został otwarty dla publiczności 23 czerwca 1929 roku i od razu okrzyknięto go symbolem Buffalo.

Rozkład torów i otaczające place w Buffalo Central Terminal około 1950 roku.

Niestety, wydaje się, że los przytrafił się Central bardziej niż innym drogom. Kiedy w 1941 roku próbował przemianować swój Empire State Express na streamliner, wybrał datę 7 grudnia. W tym przypadku, Buffalo Central Terminal został otwarty zaledwie kilka miesięcy przed krachem giełdowym i chociaż został zbudowany do obsługi 10,000 pasażerów dziennie, nigdy nie zbliżył się do tego poziomu biznesu, nawet podczas zgiełku II Wojny Światowej. W czasach świetności gościł on najsłynniejszy pociąg pasażerski Central, 20th Century Limited, wraz z innymi godnymi uwagi usługami, takimi jak Chicagoan, Commodore Vanderbilt, Lake Shore Limited, Empire State Express, New England States, Pacemaker i inne. Kiedy patrzy się na stację dzisiaj, trudno sobie wyobrazić piękną architekturę i ozdobne dekoracje, którymi kiedyś się szczyciła. Przez lata wandale pozbawili ją niemal wszystkiego, co miało wartość.

Już w latach 50. stało się jasne, że kolej pasażerska jest w poważnym odwrocie, Amerykanie kochali swoje samochody, a samoloty były szybszym sposobem podróżowania. W tym czasie NYC, w obliczu rosnących problemów finansowych, próbowało pozbyć się terminalu wystawiając go na sprzedaż w 1956 roku (wraz z ponad 400 innymi stacjami). Niestety, sprzedano tylko 50, a na obiekt w Buffalo nie znaleziono nabywcy. W 1966 roku kolej zburzyła budynek Pullmana, wagonownię, lodownię i elektrownię, aby zmniejszyć obciążenia podatkowe. W miarę pogłębiania się kryzysu, terminal nadal funkcjonował pod zarządem NYC, a następnie Penn Central po fuzji z PRR w 1968 roku. W 1971 roku Amtrak przejęła operacje, a Conrail nabyła budynek w 1976 roku. Amtrak nie miał kapitału na remont budynku i zaprzestał obsługi w 1979 roku. Przeniósł swój jedyny pociąg przelotowy, Lake Shore Limited, do pobliskiego Depew w stanie Nowy Jork i wysyłał regionalne pociągi Empire Service z centrum Exchange Street (konfiguracja, która trwa do dziś).

W 1984 roku terminal został umieszczony w Krajowym Rejestrze Miejsc Historycznych, jednak nie zagwarantowało to przyszłości budynku. Pozostawiony pusty i opuszczony został poważnie splądrowany w ciągu następnych dwóch dekad. Dodatkowo, różni właściciele wykorzystywali go jako magazyn i rozebrali większość jego wewnętrznych kosztowności. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku stacja była niczym więcej jak tylko obiektem przyciągającym wzrok i realnie zagrożonym wyburzeniem. Prawdopodobnie zostałaby zrównana z ziemią, gdyby nie miliony potrzebne na ten cel. Wtedy do akcji wkroczyła grupa konserwatorów z Buffalo, którzy w 1997 roku kupili budynek za zaledwie 1 dolara, a następnie utworzyli Central Terminal Restoration Corporation. W ciągu ostatnich kilku lat udało im się podeprzeć budynek i ustabilizować jego konstrukcję, aby umożliwić dalsze działania konserwatorskie (w tym czasie udało im się zabezpieczyć 1 milion dolarów w państwowych dotacjach, a także tysiące w darowiznach).

W celu uzyskania dodatkowych informacji dotyczących bieżących wysiłków związanych z renowacją terminalu, prosimy odwiedzić stronę internetową grupy klikając tutaj. Długoterminowym celem terminalu jest zobaczenie go w pełni odrestaurowanego i, miejmy nadzieję, używanego w jakimś rodzaju zdolności kolejowej po raz kolejny. Jednakże, próby znalezienia najemców lub dewelopera nie powiodły się do tej pory. Dodatkowo, wykorzystanie budynku do obsługi pociągów również stanęło pod znakiem zapytania, biorąc pod uwagę kiepską okolicę, w której obecnie się znajduje oraz fakt, że Amtrak stwierdził, że nie służy on tak naprawdę potrzebom przewoźnika, ponieważ znajduje się tak daleko od centrum miasta. W ostatnich latach terminal, między innymi, stał się najbardziej znany opinii publicznej ze swoich występów w telewizyjnych programach reality ghost hunter. Więcej o historii stacji można przeczytać klikając tutaj.

Home ’ Stations And Depots 'Buffalo Central Terminal