Jaskinia odkryta na północnej stronie Camelback Mountain wskazuje, że była używana jako święte miejsce przez prehistoryczną kulturę Hohokam, zanim opuścili ten obszar w XIV wieku.
W styczniu 1879 roku prezydent Stanów Zjednoczonych Rutherford B. Hayes włączył Camelback Mountain jako część rezerwatu o powierzchni miliona akrów (4000 km2) dla amerykańskich plemion indiańskich Salt River Pima i Maricopa. Sześć miesięcy później, na polecenie Charlesa Postona, Legislatura Terytorialna Arizony cofnęła tę decyzję, aby zapewnić prymat 5000 nieindiańskich mieszkańców obszaru, jak również ich stały dostęp do wody Salt River.
Efforts to protect Camelback Mountain as a natural preserve began in the early 1910s. Jednak do lat 60-tych prawie cały obszar został sprzedany prywatnym interesom. Władze federalne i stanowe próbowały powstrzymać rozwój powyżej poziomu tysiąca sześciuset stóp. Nie udało im się powstrzymać rozwoju, a w 1963 roku wysiłki mające na celu zorganizowanie wymiany gruntów zakończyły się niepowodzeniem w legislaturze stanu Arizona. W 1965 roku senator Stanów Zjednoczonych Barry Goldwater podjął sprawę i pomógł zabezpieczyć wyższe wzniesienia przed zabudową. Obszar ten stał się parkiem miejskim Phoenix w 1968 r.
Szczyt ten nadaje swoją nazwę głównej ulicy wschód-zachód w obszarze Phoenix zwanej Camelback Road, która zaczyna się w Scottsdale i biegnie około 34 mil (55 km) na zachód przez przedmieścia West Valley w Goodyear i Litchfield Park. Zaczyna się ponownie obok White Tanks.
Camelback Mountain jest wyznaczona jako punkt dumy Phoenix.
Punkt dumy Phoenix.