Komisja Departamentalna ds. Celuloidu, powołana przez Ministra Spraw Wewnętrznych około piętnastu miesięcy temu w celu rozważenia środków ostrożności niezbędnych do przechowywania i stosowania tej substancji, wydała ostatnio swój raport (Cd. 7158, 1913). Wynika z niego, że produkt przyjęty w raporcie jako „celuloid” składa się zasadniczo z żelatynizowanej nitrocelulozy i kamfory, przy czym udział nitrocelulozy waha się zwykle od 70 do 75 procent w zwykłych artykułach celuloidowych i od 80 do 90 procent w filmach kinematograficznych. Bardzo łatwo się zapala i pali się z dużą szybkością i zaciekłością; ponadto w pewnych okolicznościach może się zapalić bez bezpośredniego działania płomienia. Jeśli poddany umiarkowanie wysokiej temperaturze przez pewien czas, nagle rozkłada się z wydzieleniem znacznego ciepła i emisji łatwopalnych i trujących gazów – głównie tlenku węgla i tlenku azotu, z niewielkimi proporcjami kwasu cyjanowodorowego. Zmieszane z powietrzem w odpowiedniej ilości, wydzielające się opary są bardzo wybuchowe; ale Komitet nie znalazł żadnych dowodów na potwierdzenie opinii, że celuloid sam w sobie jest podatny na samoistny zapłon w zwykłych temperaturach lub jest wybuchowy w zwykłych okolicznościach.
.