Diagnoza
Pani/Pana diagnoza to utrata chrząstki pełnej grubości (IV stopień) w zewnętrznym (bocznym) przedziale obciążeniowym.
Uraz lub stan
Pękanie chrząstki, fragmentacja i erozja z czasem doprowadziły do utraty pełnej grubości chrząstki stawowej, odsłaniając kość i często zmieniając ustawienie kończyny dolnej (koślawość). Stan ten określany jest również jako choroba zwyrodnieniowa stawów.
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną jest nieprawidłowe „zużycie” warstwy chrząstki stawowej w przedziale bocznym (zewnętrznym). Może to być wynikiem nierozpoznanego urazu o dużej sile uderzenia, nadmiernej masy ciała lub długotrwałego noszenia ciężaru ciała na twardych powierzchniach. Często powstaje po uszkodzeniu lub utracie amortyzującej chrząstki włóknistej (łąkotki) w przedziale bocznym (zewnętrznym).
Objawy
Typowym objawem jest zwiększony ból związany z czynnościami związanymi z dźwiganiem ciężarów, który ustępuje po odpoczynku. Ból jest często konsekwentnie zlokalizowany wzdłuż bocznego (zewnętrznego) boku kolana. Powszechnie obecne są obrzęk i osłabienie. Często występuje utrata możliwości ruchu (prostowanie lub zginanie kolana) oraz utykanie.
Leczenie
Standardowe leczenie obejmuje:
- Utrata wagi: 1 funt wagi górnej części ciała przekłada się na 4 funty siły działającej na kolano.
- Regularne ćwiczenia nieobciążające, takie jak jazda na rowerze, wiosłowanie lub pływanie.
- Składniki odżywcze na chrząstkę i kości, takie jak glukozamina, chondroityna, wapń i witamina K dwa razy dziennie.
- Tylenol i/lub leki przeciwzapalne (np. Diclofenac/Voltaren lub Ibuprofen/Motrin).
- Chodzenie i stanie na bardziej miękkich powierzchniach.
- Noszenie butów z miękką podeszwą.
- Chirurgia artroskopowa w celu usunięcia uszkodzonej i zapalnej tkanki. Konieczna może być chirurgiczna stabilizacja ubytku chrząstki. Chirurgiczna stymulacja w celu zastąpienia utraconej chrząstki jest skuteczna w przypadkach, gdy otaczająca chrząstka jest zdrowa.
- Otwarty zabieg chirurgiczny, który obejmuje cięcie kości (osteotomia), może być konieczny do ponownego wyprostowania kończyny dolnej i odciążenia dotkniętego przedziału.
Środki ostrożności
Ważne środki ostrożności:
- Unikaj nadmiernych aktywności, które wiążą się z uderzeniami lub obciążeniem ścinającym kolano, takich jak tenis i bieganie.
- Leki przeciwzapalne powinny być przyjmowane z jedzeniem. Jeżeli pozostaniesz na lekach przeciwzapalnych przez sześć miesięcy, wskazane jest wykonanie badania krwi w celu sprawdzenia efektów ubocznych.
- Twoja aktywność i dieta powinny być zorganizowane tak, aby zoptymalizować gęstość kości. Bezpieczne, umiarkowane ćwiczenia fizyczne są zazwyczaj najlepsze na co dzień.
- Żadna pojedyncza metoda leczenia nie jest optymalnie skuteczna. Należy przestrzegać wszystkich zaleceń w celu złagodzenia bólu i zminimalizowania postępu choroby zwyrodnieniowej stawów.
Wyzdrowienie
Całkowite wyzdrowienie jest rzadkością. Leczenie ma na celu poprawę funkcji kolana i opóźnienie konieczności przeprowadzenia operacji wymiany stawu kolanowego. W przypadkach leczonych wyłącznie metodą artroskopową, powrót do zdrowia następuje stopniowo, w ciągu 2-6 miesięcy. W przypadku wykonania cięcia korekcyjnego kości (osteotomii), kule są zwykle używane przez jeden miesiąc, a pełny powrót do zdrowia może trwać 6-9 miesięcy.