Jeśli liczymy cząsteczki, głównym składnikiem błony komórkowej jest materiał fosfolipidowy.
Zapewnia on pojemnik dla zawartości komórki i pozwala tylko małym, nienaładowanym cząsteczkom przechodzić przez niego, podczas gdy większe cząsteczki trzyma na dystans.
Głównymi składnikami błony komórkowej są fosfolipidy, glikolipidy, białka i cholesterol.
Błona komórkowa zawiera więcej białka, ale masa molowa białka jest około 100 razy większa od masy lipidu. Tak więc, błony bakteryjne i mitochondrialne mają około 30 cząsteczek lipidów na każde białko, a większość z nich to fosfolipidy.
Większość fosfolipidów zawiera dwa kwasy tłuszczowe, glicerol, grupę fosforanową i prostą cząsteczkę organiczną, taką jak cholina.
Fosfolipidy tworzą dwuwarstwę lipidową lub błonę, w której wszystkie hydrofobowe ogony ustawiają się w linii, aby uniknąć wody wewnątrz i na zewnątrz komórki, podczas gdy hydrofilowe głowy kierują się w stronę wody.
Warstwa fosfolipidowa pełni dwie główne funkcje.
1. Jako pojemnik dla zawartości komórki.
Oddziela zawartość komórki od otaczającego środowiska.
2. Jako policjant kontrolujący ruch cząsteczek do i z komórki.
Wnętrze dwuwarstwy fosfolipidowej jest niepolarne, więc tylko małe, nienaładowane cząsteczki, takie jak tlen (#”O”_2#), dwutlenek węgla (#”CO”_2#) i woda (#”H”_2 „O „#) mogą swobodnie przechodzić przez błonę, albo przez dyfuzję, albo przez osmozę.
Duże cząsteczki nie mogą przechodzić przez dwuwarstwę fosfolipidową.
Duże cząsteczki nie mogą przechodzić przez warstwę fosfolipidową.