Może być wiele przyczyn granicznego elektrokardiogramu (EKG), badania aktywności elektrycznej w sercu. Kiedy EKG jest graniczny, oznacza to, że pewne anomalie są obecne i lekarz musi ocenić pacjenta, aby ustalić, czy mają one znaczenie. Pacjenci nie powinni wpadać w panikę, jeśli mają graniczny wynik EKG, ponieważ może być wiele przyczyn takiego stanu rzeczy i niekoniecznie jest on niebezpieczny.
W granicznym EKG, niektóre odczyty nie wyglądają całkiem dobrze, ale nie są zepchnięte na margines, gdzie stanowią natychmiastowy powód do niepokoju. Czasami zdarza się to po prostu dlatego, że pacjent był zestresowany lub zmartwiony. Wielu pacjentów jest zdenerwowanych przed badaniem EKG, a to może powodować niewielkie wahania w rytmie serca, które mogą pojawić się na teście. Lekarz może odrzucić wyniki, jeśli pacjent wydawał się szczególnie zaniepokojony i poprosić o nowy test, aby sprawdzić, czy można uzyskać dokładniejsze wartości.
Inną przyczyną granicznego EKG jest niewłaściwe postępowanie podczas badania. Czasami elektrody nie są umieszczone prawidłowo lub coś jest nie tak z urządzeniem i odczyt jest nieprawidłowy. Pacjenci z dużymi piersiami lub znacznymi pokładami tłuszczu w klatce piersiowej mają większe szanse na uzyskanie granicznego EKG, ponieważ trudniej jest umieścić elektrody. Technik może zauważyć problem, jeśli ma dostęp do odczytu w czasie rzeczywistym, i może wstrzymać badanie, aby zmienić pozycję i uzyskać lepszy odczyt.
Graniczne EKG może również wystąpić, gdy pacjent ma prawdziwą anomalię, ale jest ona niewielka. Badanie wykaże niewielkie różnice w rytmie i funkcji serca, ale nie są one na tyle znaczące, aby stanowiły powód do niepokoju. Jeśli pacjent ma graniczny EKG, lekarz może zalecić ponowne badanie w przyszłości w celu monitorowania problemu. W przeciwnym razie, lekarz może po prostu odnotować to odkrycie w karcie pacjenta, aby było dostępne dla przyszłych odniesień.
Pacjenci powinni być świadomi, że aparatura EKG często zaznacza na wydruku zapisy typu „borderline” na podstawie zapisanych algorytmów. Urządzenia te czasami się mylą, ponieważ nie uwzględniają historii pacjenta i innych czynników. Lekarz może przejrzeć wynik badania i określić, czy jest on istotny. Jeśli tak, zaleci dodatkowe badania, aby dowiedzieć się więcej o sytuacji pacjenta. Jeśli nie jest, lekarz zapewni pacjenta, że nie jest to nic, czym powinien się martwić.