Pytanie zadane przez 8-letniego Jana.
To, młody Janie, jest Phalacrocorax Carbo. Lub bardziej znany jako – kormoran.
Pomijając piękny, prosty opis Jana, jak inaczej można rozpoznać kormorana?
Jest to ptak półwodny, co oznacza, że najczęściej można go spotkać nad wodą, wzdłuż wybrzeży, estuariów lub piaszczystych brzegów. W Montrose Basin często widuje się je podczas przypływu na mierzei Rossie i łatwo je odróżnić od innych pospolitych mieszkańców, takich jak ostrygojad, krwawodziób i gołąb.
Kormorany siedzą nisko w wodzie, z głowami podniesionymi królewsko. Są doskonałymi nurkami, nurkują pod wodę, bez uprzedniego zaglądania do wody poniżej. Stwierdzono, że kormorany mogą osiągać głębokość do 45 m w poszukiwaniu pożywienia, takiego jak ryby i węgorze.
Jednym z najbardziej rozpoznawalnych zachowań Kormoranów, jest ich charakterystyczna postawa krzyżowa. Nie są w tym osamotnione, gdzie indziej towarzyszą im takie ptaki jak pelikany brunatne i białe, niektóre bociany, czaple, sępy i jastrzębie (Ehrlich, 1988).
Dlaczego to robią?
Wspaniałe pytanie John. Dominujące teorie sugerują, że postawa ta jest techniką oszczędzania energii.
Kormoranom brakuje właściwości wodoodpornych, które posiada wiele innych ptaków wodnych, dlatego muszą suszyć skrzydła. Wymaga to dużych ilości energii dla kormorana, aby regulować temperaturę ciała w celu wysuszenia skrzydeł. Z tego powodu uważa się, że kormorany korzystają z naturalnej suszarki do rąk – wiatru. Wiatr kompensuje brak wodoodporności kormorana, wysuszając resztki wody z upierzenia ptaków.
Inne teorie sugerują, że postawa krzyżowa wspomaga trawienie pokarmu. Postawa ta zwiększa ekspozycję czoła ptaka na słońce. Trawienie wymaga energii i uważa się, że ciepło pochłaniane przez słońce zmniejsza ilość ciepła wytwarzanego przez samego ptaka.
Czekaj, czy to kormoran czy kszyk?
Doskonałe pytanie John. Te dwa czarne, wodne ptaki mogą być łatwo pomylone z sobą. Jednak pewne wskaźniki tożsamości mogą pomóc w ich rozróżnieniu.
Po pierwsze – ale pomocne tylko wtedy, gdy stoją obok siebie – Kormoran jest znacznie większy niż Kleń.
Na upierzeniu Kormoranów znajduje się nieco więcej bieli, głównie wokół twarzy, oraz plama nad nogami. Zarówno młodociane Kormorany i Shags mają białe fronty, a zatem inne wskaźniki są potrzebne do pomocy w rozróżnieniu. Kormorany zawsze mają czarne stopy; Shags mają blade kolorowe stopy aż do dorosłości.
Zmienność w kształcie głowy jest kluczowym wskaźnikiem. Podczas gdy Kormoran ma stosunkowo opływowy dziób do głowy, Shag ma podniesioną brew lub szczyt korony. Podczas zalotów, Kormorany podnoszą kępkę do tyłu głowy, podczas gdy Kudłacze podnoszą kępkę z przodu.
Działka Kormorana jest gruba, o jasnoszarym kolorze, z żółtą plamą u podstawy. Shag’s mają bardziej smukły dziób, z czarnymi górnymi żuchwami i dużo bardziej wyraźną żółcią na dolnej żuchwie.
Wreszcie, bardziej szczegółowa różnica polega na tym, że kormoranom brakuje zielonego odcienia u dorosłych Shags.
Teraz John, jeśli masz jeszcze jakieś pytania, wiesz gdzie iść, prawda? Sprawdź w Montrose Basin Visitor Centre. I hear its a pretty swell place.
Benedict George Murray, Visitor Centre Assistant
Reserve maps can be obtained from the Visitor centre or here http://bit.ly/1LYFzJ9
As of 1st November, the Visitor Centre will be opened Friday, Saturday and Sunday only, from 10.30am – 4.00pm until 29th February, 2016.
Reserves and hides will remain accessible 24 hours a day, 7 days a week.